รักเธอคนเดียว

ผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อ แพรว เธอเรียนอยู่ชั้น ม.1 แพรว เป็นเด็กที่เรียกได้ว่าครบทุกอย่างตั้งแต่เกิด
มีฐานะ สวย น่ารัก เป็นที่รักของหลายคนแพรวมีเพื่อนสนิท(มากๆ)อยู่ 2 คนที่คิดถึงเธอ คนแรก
ชื่อ เติร์ด ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนของแพรวเลยก็ว่าได้ คนที่สองชื่อ มิน เจอกันที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ตอนที่แพรวนั่งอ่านหนังสือเป็นหนุ่มที่หน้าตาไม่ดีและเรียกได้ว่า แพรวไม่เคยสนใจเขาเลยแม้แต่นิดเดียวแต่ มินก็ไม่เคยเสียใจแล้วบอกกับตัวเองว่า "ยังไงฉันก็รักเธอ"
ในเย็นวันหนึ่ง
แพรว: เติร์ด ๆ ไปเที่ยวกับแพรวไหม?
เติร์ด: ดูก่อนนะ อืมมม.. ไปก็ไป
แพรว: ค่ะ เด๋วแพรวเก็บของก่อนนะ
มิน:แพรว แพรว ผมขอไปเที่ยวด้วยซิครับ
แพรว:ไม่อ่ะ วันนี้เราจะไปเที่ยวกับเติร์ด ไปเหอะเติร์ด

มินรู้สึกผิดหวังแต่ด้วยความที่เขารักเธอเขาก็แอบตามไปอย่างลับๆ
แพรว:เติร์ดคะ รักแพรวรึเปล่าคะ ตอบแพรวซิ แพรวอยากรู้
เติร์ด:เอ่อ...... อ อ รักซิครับ

ทันใดนั้นรถยนต์ที่ขับมาอย่างรวดเร็ว ด้วยความเร็วนั้นหักหลบรถบรรทุกไปชนแพรวเข้าอย่างจังๆ
เติร์ดเห็นเหตุการณ์ดังนั้นด้วยความกลัวว่าจะต้องดูแลแพรวก็วิ่งหนีไป เมื่อ มิน เห็นดังนั้นก็วิ่งเข้าไป

มิน: แพรว! แพรววว เธออย่าเป็นอะไรนะ แล้วมินก็แบกแพรวไปที่ โรงพยาบาล
แพทย์ : คือผู้บาดเจ็บเสียเลือดมาก เราต้องการเลือกหมู่นี้มาก ทางโรงพยาบาลก็ขาดเลือดหมู่นี้ด้วย ซิครับ
มิน: เลือดหมู่นี้ตรงกับผม งั้นหมอเอาเลือดผมไปช่วยเขาให้ได้นะครับ
แพทย์ : หมอจะพยายามอย่างเต็มที่ครับ เพื่อจะช่วยผู้บาดเจ็บให้ได้

หลังจากเสียเลือดในการช่วยเหลือแพรว มินก็ไร้เรี่ยวแรง ขั้นที่เรียกว่า "พร้อมจะตายทุกเมื่อ"
แต่มินก็ยังอดทนและรอลุ้นว่าผลจะเป็นอย่างไร

แพทย์:ผู้บาดเจ็บพ้นขีดอันตรายแล้วครับ ถ้าไม่ได้เลือดคุณผู้บาดเจ็บอาจจะเสียชีวิตเลยก็ได้ครับ
มิน:ขอบคุณมากครับหมอที่เหลือผมจะดูแลเธอเองครับ
แพทย์:ครับผมส่งคนไข้ไปที่ห้องพักแล้วนะครับสบายใจได้เลย

มินรีบตามขึ้นไปอย่างรวดเร็วและเข้าไปในห้องเจอแพรวนอนอยู่บนเตียงแต่ แพรวยังไร้สติ
มินก็ดูแลแพรวทุกอย่างไม่ว่าจะป้อนข้าว พาไปห้องน้ำ แม้แต่พาไปเดินเล่น เวลา 2 ทุ่มกว่าๆ
แพรวนอนอยู่บนเตียงขณะที่ มินเดินเข้ามาพอดี แพรวจึงแกล้งหลับ แล้วมินก็เดินเข้ามา

มิน:แพรวคงหลับซินะ พักผ่อนให้สบายนะครับ ผมอยากบอกคุณ ผมรักคุณมากเลยนะแพรว
รักมากจนสามารถตายแทนคุณได้ ผมรักคุณยิ่งกว่าสิ่งใดที่ผมมี แต่ผมก็ไม่อยากแย่งคุณจากเติร์ด

แพรวได้ยินดังนั้นถึงกับร้องไห้แล้วบอกว่า "มินรักแพรวมากเลยเหรอ เติร์ดที่ว่ารักแพรวยังไม่เคยแม้แต่มาเยี่ยมแพรวเลย"

มิน:คุณแพรวงั้นที่ผมพูดคุณก็ได้ยินหมดนะซิครับ
แพรว:อืม แพรวรู้แล้วละค่ะว่าใครที่รักแพรวจริง ขอบคุณมากนะค๊ะ แล้วแพรวก็หลับไป

3 สัปดาห์ผ่านไปแพรวก็ออกจาก โรงพยาบาล แพรวก็ขอบคุณ มินที่ช่วยเธอมาตลอด
แต่แล้ว มินก็ล้มลงแพรวตกใจจึงรีบพาเข้าไปโรงพยาบาล หมอบอกว่า "คือคนไข้เป็นโรคปอดอักเสบครับ"
คนไข้เจ็บหนักเกินกว่าจะรักษาได้แล้วนะครับ เสียใจด้วยนะครับ คนไข้เสียชีวิตแล้วครับ
แค่คำพูดนั้นของหมอแพรวร้องไห้เสียใจจนแทบเป็นลม แล้วก็มีพยาบาลเดินเข้ามา

พยาบาล:ใช่คุณแพรวรึเปล่าค่ะ
แพรว: ใช่ค่ะมีอะไรเหรอค่ะ
พยาบาล : เราพบสิ่งนี้ในกระเป๋าเสื้อคนไข้ที่เสียชีวิตค่ะ

แพรวเห็นซองจดหมายซองหนึ่งที่พยาบาลนำมาให้ด้านหลังเขียนว่า "ส่งให้แพรวคนเดียว"
แล้วแพรวก็เปิดซองจดหมายมีข้อความว่า "แพรวผมรักคุณมาก ผมเป็นโรคนี้มานานแล้วแต่ผมไม่
อยากรักษาเพราะผมคิดว่าชีวิตคุณสำคัญกว่าผม ผมยอมเสียเลือดให้คุณแล้วเลือดในร่างกายคุณคือ
เลือดของผม(ส่วนมาก) นี่คงเป็นสิ่งสุดท้ายที่ผมจะให้คุณได้ ถ้าชาติหน้ามีจริงผมขอเกิดมาพบคุณอีก
และขอเป็นมากกว่านี้ที่ผมเป็นชาตินี้ผมทำบุญมาน้อยคงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว ลาก่อนครับ......แพรว"

แพรวนั่งคิดอะไรไม่ออกเพิ่งจะรู้ว่าคนที่เสียสละเพื่อเธอทุกอย่างคือ มิน ไม่ใช่ เติร์ด แล้วแพรวก็นั่งลง
แล้วร้องไห้ใต้ต้นไม้ใหญ่ สายลมที่พัดผ่านไปอย่างรวดเร็ว แพรวได้แต่คิดว่า สายลมที่แสนดี ทำไมชีวี
นี้จึงผ่านไปอย่างรวดเร็วไม่ให้เราได้เย็นนานๆ หลังจากงานศพมินเสร็จสิ้นแพรวนำกระดูกส่วนหนึ่ง
ไปลอยอังคาร อีกส่วนหนึ่งนำมาฝังไว้ใต้ต้นไม้ที่เขาเจอกันในวันแรกอันเป็นความรักอันสิ้นหวังของแพรว....

**************************************The End**************************************************

	ผู้เขียน	หัวข้อ: รักเธอคนเดียว (อ่าน 4878 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้