ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รพีกาญจน์]

ยางรัดแบ๊งค์แดงเขี่ยวเหี่ยวกระเป๋า
จำทนเศร้าเราไร้ม่วงช่วงสนาน
ปีใหม่เมืองแฟบลงตอนสงกรานต์
เหลือรับทานใบยี่สิบเพียงหยิบมือ

ครึ่งค่อนเดือนเตือนใจนั่นใกล้แล้ว
แต่มิแคล้วถุงไถ้เคยใช้ถือ
ความว่างเปล่าเราต้องร้องครางฮือ
หมดแล้วหรือเงินคลังนั่งกังวล

กระป๋องแป้งเด็กแคร์แลข้างฝา
กรีดปากอ้าหยอดไว้ใช้ขัดสน
เขย่าแกร๊กกริ๊งกริ๊งมิ่งมงคล
ยามอับจนยิ่งกว่าฟ้าประทาน

จัดแจงแคะแงะออกกรอกเทเสร็จ
ผ้าถูเช็ดพรางพินิจคิดอาหาร
นับเศษตังค์ล้ำค่ามาเจือจาน
ออกจากบ้านทันทีตรงรี่ไป

ร้านอาโกของชำจ้ำมาถึง
อาหารซึ่งนิยมบ่มยาไส้
บะหมี่ห่อขอสิบซองของไวไว
วกกลับไปตั้งหม้อรีบก่อฟืน

ผักบุ้งทอดยอดใบในหลังบ้าน
เด็ดประมาณพอยังประทังฝืน
ใส่ลงด้วยช่วยชูชีพรีบหยัดยืน
บรรจงกลืนลงผ่านคอต่อชีวา

ฟ้า (มารสุรา)

[panthong.kh]

ช่วงสงกรานต์ ไม่เที่ยว เกี่ยวเก็บหมด
เงินไม่อด ฝากแบงค์ แบ่งจัดหา
เล่นแต่คอม อยู่บ้าน สำราญอุรา
อันข้าวปลา กินน้อย ค่อยรับทาน

มาม่าหนอ ท้อเกิน ประเมินค่า
เคยกินมา แต่เรียน เอียนนักท่าน
ยิ่งอยู่หอ หม้อกระทะ ฉะจนอาน
ตอนนั่งทำ รายงาน ผ่านเร็วไว

จดจำได้ ไม่ลืม ปลื้มยิ่งนัก
อาหารหลัก เช้าค่ำ ย้ำชัดไหม
กินไม่เบื่อ ตอนนั้น ฉันเข้าใจ
เลือกไม่ได้ ดอกพี่ น้องนี้จน
พันทอง
 

[D]

ฯลฯ
บรรจงกลืนลงผ่านคอต่อชีวา

ฟ้า (มารสุรา)

มองข้าวสารขาดตุ่มกุมขมับ
นิ่งนั่งนับมือนิ้วเริ่มนิ่วหน้า
ผ่านคล้อยแค่ค่อนเดือนเฝื่อนอุรา
ทั้งเงินตราอาหาร..นั้นไม่มี

นั่งท้องกิ่วหิวโหยโรยแรงเรี่ยว
จะแลเหลียวหาใครใจเต้นถี่
เหลือบเห็นชายถือไวไวมาพอดี
แบ่งบ้างซีห้าห่อพอประทัง

"ดิน"

[รพีกาญจน์]

ของเหี่ยวแห้ง แดงดิบ หยิบฉวยก่อน
แล้วค่อยผ่อน (ถ้ามี) จ่ายทีหลัง
พกเครดิต ติดไป ไร้สตังค์
ปากร้องสั่ง ทั้งหมด จดกระดาน

จะดำหัว ผู้ใหญ่ ยังไม่ครบ
นอนสลบ เมาค้าง เพื่อนล้างผลาญ
วอนเจ้านาย อนุญาต ลาขาดงาน
แอ่วสงกรานต์ รื่นเริง เถิงสิ้นเดือน

เส้นเล็กใหญ่ ใสเผ็ด สำเร็จห่อ
บุญหลวงพ่อ ล้นบาตร กองกลาดเกลื่อน
กินของเหลือ เพื่อชีวา เมื่อมาเยือน
เยี่ยมชานเรือน หนึ่งหอบ มอบแด่เธอ

อิอิ ขอหลวงพ่อ อะอะ

 

รพีกาญจน์