"พรานป่า"
มีพรานป่า ล่าเสือ เอาเนื้อหนัง
กระดูกยัง ยื้อแย่ง จัดแบ่งส่วน
อีกเขี้ยวเล็บ เก็บไว้ คิดใคร่ครวญ
ทุกอย่างล้วน ล้ำค่า ราคาดี
เขี้ยวเสือไฟ ไหมร้อย สร้อยเลอค่า
เขี้ยวเสือป่า ป้องภัย ให้หลีกหนี
ทั้งอยู่ยง คงกระพัน นั้นชาตรี
บารมี มากล้น คนหวาดกลัว
ถึงวันพระ ละป่า มุ่งหาวัด
ดอกไม้จัด จานเทียน เวียนเหนือหัว
ท่องนะโม สามครั้ง ดังระรัว
ขยับตัว ติดอาสฯ ประกาศความ
ช่วยปลุกเสก เขี้ยวเสือไฟ นั้นให้ขลัง
มีพลัง แกร่งกล้า น่าเกรงขาม
พบโชคดี มีชื่อ ระบือนาม
สนองตาม ความใคร่ ใช้มนตรา
หลวงพ่อมอง ร้องถาม ตามสงสัย
เขี้ยวเสือไฟ ไหมร้อย สร้อยเลอค่า
ได้อย่างไร ใครกัน นั้นให้มา
พรานตอบว่า ล่าได้ ในป่าดง
พระอมยิ้ม พริมใจ พร้อมได้เอ่ย
ได้เฉลย เผยความ ตามประสงค์
เสือถูกฆ่า ล่าได้ ชีพวายลง
จะยืนยง คงกระพัน นั้นอย่างไร
เขี้ยวเต็มปาก มากล้น คนยังฆ่า
แล้วจะมา คุ้มกัน นั้นได้ไหม
ห้อยเต็มคอ ก็หนัก เดินพักไป
เขี้ยวเสือไฟ ในจาน คิดอ่านเอา
พรานก้มกราบ ซาบซึ้ง จึงได้คิด
หลงยึดติด ยึดมั่น นั้นของเขา
ทุกอย่างล้วน ถ้วนทั่ว มองตัวเรา
จงเลือกเอา สตินำ ใจทำตาม
มหาซัง.....๔ ตค. ๒๕๕๖
