แม้เธอเศร้า เราขอเศร้าเป็นเพื่อน
แม้เธอเฉียน เราขอเฉียนชีวีร่วม
แม้เธอคิด เราขอคิดไม่เรรวน
แม้ใคร่ควร จากความทุกข์ สุดห้ามปราม
ขอเวลาฟังสหายแห่งบ้านนี้
ขอเวลาซักนาทีหากผลีผาม
หาใช่ถ่วงเวลา ยามสำราญ
ไม่ห้ามมปราม เพียงซักถาม ขาน คิดมอง
เหตุ ฉไหนมองดอกไม้ไม่งามหนอ
ดวงดอกไม้ อาจยิ้มรอ นวลฉวี
เหตุ ฉไหน ใจแม่หญิง ร้อนฤดี
น้ำในตุ่ม แม่ก็มี ให้ชื่นใจ
ชังแม่ นั้นเหนื่อยเหตุใด หรือชังแม่
บ้านกลอนนี้ มีมิตรแม่ มากเหลือหลาย
ชังแม่ นั้นทุกข์ระทม ตรมเรื่องใด
มิตรขอร่วมได้หรือไม่ไต่ถามที
มิตรผู้นี้ เห็นช่างแม่แสนทุกข์นัก
จึงตอบกลอน ชังแม่กลับยามใจเข็ญ
ขอจับมือ แม่ร่วมตาย หายรำเค็ญ
หากตายแล้วหมดทุกข์เข็ญ จักร่วมตาย
ไม่ว่าเหตุผลกลใด้ที่แม่คิด แม้พินิจคิดดีแล้วก็ควรไม่
ไม่มีเหตุผลใด ค่าควรตาย มิตรขอแฝงคำเตือนใจ ในบทกลอน
