ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

มืดหม่น ฝนโปรยปราย
มิสร่างสาย พรายพร่างทั่ว
แมลงเม่า เข้าเนียนัว
มิยักกลัว ตัวต้องตาย

ปีกหลุด หยุดบินพล่าน
คางคกผ่าน หวานใจหมาย
ตวัด สะบัดปลายฯ
เร้นแวบหาย สบายพุง

อึ่งอ่าง ครางอืดอาด
คงหมายมาด วาดฝันรุ่ง
เคล้าเคียง เสียงคละคลุ้ง
ทั่วท้องทุ่ง สุงสิงกัน

กิ้งกือ ถือหลายขา
คลานรี่มา ฝ่าวงฝัน
หอยทาก ลากมิทัน
เพราะขามัน นั้นมิมี

ไอ้ช่อน นอนเซาซบ
มิเคยพบ สบสุขขี
ไร้คู่ ดูมิดี
เพราะไร้She. E.ช่อนไง

ปลาหมอ ไหงถ่อแว้บ
ขึ้นมาแอบ แนบกอไผ่
แถกเถือ เฝือซุกไซร้
ลื่นไถล ไปหาปู

ลูกเพรียก เรียกแม่จ๋า
ส่ายไปมา เขาว่าอยู่
ขอเหอะ เถอะเข้ารู
จะได้รู้ ปูเดินตรง

หน้าฝน ทนหงอยเหงา
ทรวงอับเฉา เฝ้าแต่ส่ง
ใจภักดิ์ รักดำรง
จากสาวดง คงรักเดิม

"ดิน"

ไม่รู้สิ..บ่นเรื่อยเฉื่อย วกเข้าหาตัวเองไมเนี่ย

[panthong.kh]

หน้าฝน ทนเอาหน่อย
เมฆล่องลอย พลอยมาเสริม
อึ่งอ่าง ตามทางเดิม
ร้องอึงมี่ หนีลงน้ำ

หญ้าแพรก แทรกต้นกล้วย
ขจีสวย หน่อกล้วยต่ำ
ไส้เดือน เคลื่อนไซนำ
ดินร่วนซุย ปุ๋ยชั้นดี

อะไร ในกอไผ่
เห็นไหวไหว ไก่จิกนี่
จิ้งหรีด หวีดหวิวซี
มาตายฟรี พี่ไก่กิน

หมู่มด รันทดแท้
ปีนเสาแคร่ แน่เสียสิ้น
ยกทัพ ขึ้นจากดิน
แถมปีนป่าย หมายตามอง

ที่สูง จรุงเฟื่อง
มดชำเลือง เมืองชั้นสอง
ยึดติด สนิทปอง
เป็นเจ้าของ ครองร่วมกัน.
พันทอง
๑๘/๐๘/๕๖
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

หมองหม่น มนเหน็บหนาว
ความรวดร้าว พราวทรวงฉัน
ห้วงห้อง นองจาบัลย์
แสนไหวหวั่น จนสั่นทรวง..
 
..ครั้นครา เข้าหน้าฝน
เหงามากจน แทบล้นห้วง
อุ่นไอ ให้ตักตวง
ก็ลับล่วง จากดวงมาน..
 
..แว่วมา มิซาสร่าง
กบ-อึ่งอ่าง ต่างประสาน
สำเนียง เสียงกังวาน
ยิ่งร้าวราน สุดทานทน..
 
..เมื่อไหร่ ไอ้..ฝนบ้า
ที่ร่วงมา จากฟ้าหน
หยาดหยด หมดเบื้องบน
ให้ดวงมน พ้นเงียบงัน..
 
..คราใด ฝนไหลหลั่ง
หนาว-เหงาจัง ไร้ฝั่งฝัน
ดุจฟ้า มาแกล้งกัน
ให้โศกศัลย์ นิรันดร
 

[panthong.kh]

เศร้าทรวง ช่วงหน้าฝน
เอ่ยปากบ่น ทนไปก่อน
หนาวเหน็บ เจ็บเปียกปอน
อย่าอาวรณ์ เลยคนดี

รอหน่อย นะกลอยเจ้า
พรุ่งนี้เช้า เฝ้าสุขขี
สดชื่น ตื่นตาซี
วันใหม่รับ กับอรุณ

ทำใจ ให้เจิดแจ่ม
คอยเติมแต้ม อย่าแซมขุ่น
เงียบเหงา ฤๅเศร้าซุน
มอบไออุ่น ให้กรุ่นกาย
พันทอง
 

[D]

พริ้งพราว วาววิบวับ
ระยิบยับ ลับเลือนหาย
หยาดหยด หดเหือดคลาย
สิ้นสลาย สายสูรย์เยือน

เหลือบมอง จ้องปลาปู
ว่ายน้ำอยู่ ดูกลาดเกลื่อน
เต่าแก่ แลแชเชือน
หอยโข่งเพื่อน เหมือนหมดแรง

บัวขาว พราวกลางสระ
งามจริงนะ คละสีแสง
ภู่น้อย คอยจะแยง
เจ้าแมลง แกล้งบีฑา

สายสินธุ์ รินไหลเอื่อย
เริ่มจะเฉื่อย เมื่อยแล้วข้าฯ
คอพับ หลับหนังตา
ไปก่อนหนา ล้าเต็มที

"ดิน"

เป็นหวัดทานยาง่วงและ