ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พ.พิมพา]

สาส์นรัก

@จดจารหมึกผนึกกานท์ผ่านความฝัน
ร้อยจำนรรจ์คำคมพรมอักษร
จะร้อยเรียงมธุรสเป็นบทกลอน
จงโอนอ่อนสุนทรกลอนวาที

@เป็นเพลงยาวรักนุชจนสุดมาด
เพ็ญพิลาสปราถนามารศรี
อกท่วมท้นล้นกมลแล้วคนดี
จงปรานีกลอนแก้วแผ่วแว่วดัง

@สิ่งศักดิ์สิทธิ์ประดิษฐ์พรใส่กลอนน้อย
แล้วล่องลอยช่วยดลคนที่หวัง
เมื่อรักคล้อยลอยหาอย่าชิงชัง
เหมือนอยู่วังเวียงหอลออตา

@จงแช่มชื่นรื่นใจในสารสร้อย
ห่างเพียงน้อยคิดถึงคะนึงหา
เอ็นดูพี่มีน้ำใจในวาจา
ตอบรักมาวันคืนได้ชื่นใจ

@อาจผิดบ้างบางครั้งเพราะพลั้งเผลอ
เพราะความเก้อเพ้อไปใจสั่นไหว
อย่าย่ำยีน้ำคำที่พร่ำไป
จงอาลัยอาวรณ์วอนเมตตา

@โอ้ดวงแก้วแววถวิลเพียงปิ่นเกศ
งามเฉกเฉดชวาลาระย้าหล้า
เพียงผ่องเก็จเพชรรัตต์จรัสฟ้า
เลิศสูงค่าสง่างามหวามชีวี

@ประไพพักตร์ลักขณาพาชวนพิศ
พิมพ์นิมิตสนิทเหมือนเตือนใจพี่
ดังคันฉ่องส่องฟ้าจันทร์ราตรี
อยู่ทุกที่ฤดีฝันอันบวร

@สง่าองค์วงร่างช่างอ้อนแอ้น
จะเทียบแม้นเพียงกับนางอัปสร
ยามเยื้องร่างย่างรำระบำฟ้อน
อรชรพริ้งเพริศเลิศพรรณราย

@ด้วยรักแท้แม้หมายได้เหมือนคิด
มอบชีวิตพิศวาสไม่ขาดหาย
จะขอพรากจากกันแค่วันตาย
แต่อย่าหมายพรากใจที่ใฝ่ปอง

@แม้เนื้อสารไม่หวานอ่านไม่รื่น
ไม่กลมกลืนถ้อยคำนำสนอง
โปรดเมตตาตอบถ้อยบทร้อยกรอง
แบ่งหัวใจให้จองสักห้องเอย....

-----@@@-----
พงศ์ภัณฑ์
๑๗/๗/๕๖

[รัตนาวดี]

 

...พี่ร่ายกลอน พร่ำเพ้อ ละเมอฝัน
แต่น้องนั้น ไม่เหมือน คำเอื้อนเอ่ย
หมดโอกาส พบคืน ได้ชื่นเชย
ลืมน้องเถิด พี่เอ๋ย อย่าเชยชม...

...แบ่งหัวใจ ให้จอง ครองรักรื่น
พี่คงฝืน อัดอั้น ขั้นขื่นขม
หากร่วมใจ ได้อยู่ เป็นคู่ชม
รักคงล่ม เกินแน่ ก่อนแก่ตาย...

☆ รัตนาวดี ☆
 

[panthong.kh]

มิใช่นุช สุดท้อ รอคอยหวัง
ใจภินท์พัง พ่ายแพ้ แย่น่าหน่าย
เราจริงจัง เขาจิงโจ้ โล้พระพาย
เช่นสหาย ลิงแหย่ แย่เต็มที

จึงกล้ำกลืน ฝืนหม่น กมลหมอง
ได้แต่ปอง เปล่าเปลี่ยว เหลียวหลบหนี
สี่ห้องแห่ง แหว่งเว้า เศร้าทวี
ความไยดี มีให้ ไม่เหลือแล้ว

ข้าวขาดฝน คนขาดรัก มักแห้งเหี่ยว
ใบไม่เขียว เรียวร่วง เป็นท่วงแถว
รอมดมอด กัดกิน คงสิ้นแวว
ดวงใจแป้ว ปกปิด ฤทธิ์แทรกซอน

อยู่เหมือนซาก ฝากใจ ไว้คนอื่น
น้ำตารื่น หลั่งหยด รดบนหมอน
รอวันใด ได้ชื่น คืนกลับคอน
รักจบตอน อย่างไร เมื่อไร้เธอ
พันทอง
๑๘/๐๗/๕๖
 

[--ณัชชา--]

อ่านสาส์นรักเขียนให้กับใครหรือ
ยังยึดถือเป็นเราเฝ้าเสนอ
ทุกคำเขียนวอนเว้าเฝ้าละเมอ
แอบฝันเพ้อเรื่อยไปเขียนให้เรา

เขียนให้สาวบ้านกลอนวอนคนไหน
ยามเมื่ออ่านคราวใดก็หายเหงา
กลอนละมุนละไมเพราะไม่เบา
หายโศกเศร้าเมื่ออ่านสาส์นจากใจ

--ณัชชา--

 

[กังวาน]

สาส์นของพี่มีให้เธอไม่อ่าน
แค่มองผ่านหลงรื่นชื่นสาส์นใหม่
สาส์นของพี่นี้รักปักดวงใจ
เธอกับไปเพ้อหวานสาส์นหลอกอำ

สาส์นของพี่นี้น้อยค่ากว่าเขาเขียน
แต่พากเพียรเป็นสาส์นซึ้งถึงงามขำ
สาส์นของพี่มิหลอกบอกประจำ
ว่าทุกคำจงประจักษ์สาส์นรักเธอ

---กังวาน---