ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[~ขลุ่ยกันแสง~]

มิมีใคร ให้อุ้ม ชักกลุ้มจิต
อยากแนบชิด สองปราง มีว่างไหม
จะอุ้มเช้า อุ้มเย็น มิเข็ญใจ
ขออุ้มไป สวมกอด พรอดรำพัน
หรือมิมี นางใด ยอมให้อุ้ม
ต้องทนกลุ้ม ต่อไป ใช่ไหมนั่น
ขออุ้มหน่อย น่า..นะ ขอละกัน
อย่าดื้อรั้น นักเลย หยุดเฉยชา
คงปลื้มมาก หากใคร ยอมให้อุ้ม
"ขลุ่ยฯ"คงชุ่ม ฉ่ำมาด ปรารถนา
แต่นางน้อง ต้อง..นาม ตามตำรา
ประมาณว่า เอ่อ..คือ.. ชื่อ"อุ้ม"ไง
 

[กรกช]

#๒๐๒

อุ้มไหวให้ฟรี สาวที่มีพุง

กลอนกลบท ครอบจักรวาล

-๐-
อุ้มแน่นะ หนุ่มใส ถ้าให้อุ้ม
ไหวแน่นะ อย่าทุ่ม ทำเรือนไหว
ให้ประมาณ น้ำหนัก ก่อนยกให้
ฟรีเครื่องชั่ง ส่งไป ยกให้ฟรี
-๐-
สาวที่อุ้ม น้ำหนัก เท่าช้างสาว
ที่ขาวขาว อวบอั๋น ตันทุกที่
มีห่วงยาง ประจำตัว ผะ-อัวไม่มี
พุงพอดี ตุ้ยนุ้ย น่าตุ๊ยพุง
-๐-

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ตั้งแต่เกิดกำเนิดมาในหล้าโลก
ทุกข์วิโยคโศกรุมกลุ้มไฉน
คอยชะแง้แลตาทุกคราไป
หวังเยื่อใยไมตรีฤดีดาล

เมื่อขาดชายคลายเครียดที่เบียดอัด
สารพัดจัดมาเรื่องอาหาร
ทุกทุกอย่างขวางหน้าหารับประทาน
ดับฟุ้งซ่านมานมนไร้คนเชย

แว่วแว่วข่าวป่าวประกาศปรารถนา
ขวัญสุดามาเรียงเคียงเขนย
จะพลอดพร่ำจำนรรจ์ทุกวันเลย
แถมกอดเกยคลอเคล้าอุ้มเช้าเย็น

แสนยินดีปรีดาหาใดเหมือน
ดาวเคียงเดือนเพื่อนใจมาให้เห็น
โอ้อกสาวขาวขำหมดลำเค็ญ
หลังกายเว้นเข็ญใจไร้คู่นอน

พี่ได้สาวขาวสวยช่วยประหยัด
ไม่อึดอัดจัดร่างต่างบรรจถรณ์
ด้วยสังขารประมาณว่าห้าร้อยปอนด์
ยามอุ้มช้อนวอนเจ้า...เบาเบามือ

-บูรพาฯ-

ป.ล.อ้อนแอ้นได้คู่ซักที...รอมานานมากแล้วจ๊ะ

[panthong.kh]

รอคนอุ้ม กลุ้มจริง หญิงนี้กลุ้ม
อยากโดนอุ้ม อุ้มไหม ใครเล่าหรือ
ธิดาช้าง ห่างชาย หมายคนลือ
ช่วยเอามือ มาอุ้ม ขยุ้มใจ

รอคนอุ้ม มานาน คานถามหา
ร้อยโลกว่า เท่านั้น อย่าหวั่นไหว
โรครุมเร้า รีบหน่อย ขืนปล่อยไป
ต้องร้องไห้ ไร้คู่ อยู่เอกา
พันทอง

[...สียะตรา..]

......อยากมีคนมา..อุ้ม....บ้างอย่างในหนัง

...ด้วยหมดกำลัง....หมดเรี่ยวแรง...แข้งขา

...แต่ละก้าวร้าวกษัยไม่มีใครนำพา...ฮือ   ฮือ

...หญิงชรา..เอ๊ยยยโสภาผู้นี้ไซร้อยากไปโรงพยาบาล



............อุ้ม...หน่อยสิคะ......

[yaguza]

รอคนอุ้ม กลุ้มจริง หญิงนี้กลุ้ม
อยากโดนอุ้ม อุ้มไหม ใครเล่าหรือ
ธิดาช้าง ห่างชาย หมายคนลือ
ช่วยเอามือ มาอุ้ม ขยุ้มใจ

รอคนอุ้ม มานาน คานถามหา
ร้อยโลกว่า เท่านั้น อย่าหวั่นไหว
โรครุมเร้า รีบหน่อย ขืนปล่อยไป
ต้องร้องไห้ ไร้คู่ อยู่เอกา
พันทอง

อยากจะอุ้ม โฉมยง โยนลงฟูก
เจ้าบุญปลูก น่ารัก เป็นนักหนา
ดูตุ้ยนุ้ย เหลือเกิน จำเริญตา
ให้พี่ยา นอนหนุน คงอุ่นทรวง

คิดจะอุ้ม โฉมยง คงไม่ไหว
ลื่นไถล คะมำ ทำเธอร่วง
ก้นคงแยก แตกพัง ไปทั้งยวง
โอ้พุ่มพวง ใครอุ้ม คงกลุ้มใจ


 


....ยากูซ่า.....

[panthong.kh]

แค่ร้อยโล โธ่เอ๋ย เชยชะมัด
ไหนบอกงัด ข้อกัน แข่งขันได้-
ชัยชนะ มาครอง ถ้วยทองใบ
แล้วทำไม แค่อุ้ม บอกกลุ้มจัง

ไหนเคยคุย อุ้มทุย เดินลุยน้ำ
หรือพี่จำ ไม่ได้ ตั้งหลายครั้ง
มาบ่ายเบี่ยง เกี่ยงงอน อ่อนพลัง
เบื่อน่าชัง เหลือที่ คนขี้คุย
พันทอง
 

[yaguza]

มิได้หลอก บอกพัน มันเมื่อก่อน
ตอนนี้อ่อน กายา ทำหน้ามุ่ย
ได้ยินคำ ถางถาก อยากจะลุย
เธอตุ้ยนุ้ย อย่างนี้ พี่ลังเล

ยังอุ้มไหว ไหมหนอ จะขอเสี่ยง
หากว่าเพียง ยังไหว ไม่หันเห
ได้แนบเนื้อ นุ่มนุ่ม ขอทุ่มเท
ยืนยังเซ เคคุม จะอุ้มใคร

 



...ยากูซ่า...
 

[panthong.kh]

ยืนลังเล เคคุม อุ้มไหวแน่
อย่าทำเป็น อ่อนแอ จักแย่ใหญ่
คนข้างพี่ แหม่มคุม กลุ้มทำไม
เดียวคงได้ แน่นอน รอก่อนซี

ยืนลังเล เฉไฉ ใจเต้นตึก
ความรู้สึก นิ่งนิ่ง จริงหรือนี่
เหลือบไปเห็น เคดำ ช้ำชีวี
แย่แล้วซี พี่ยาฯ ท่าเสียตังค์
พันทอง
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ตั้งแต่เกิดกำเนิดมาในหล้าโลก
ทุกข์วิโยคโศกรุมกลุ้มไฉน
คอยชะแง้แลตาทุกคราไป
หวังเยื่อใยไมตรีฤดีดาล

เมื่อขาดชายคลายเครียดที่เบียดอัด
สารพัดจัดมาเรื่องอาหาร
ทุกทุกอย่างขวางหน้าหารับประทาน
ดับฟุ้งซ่านมานมนไร้คนเชย

แว่วแว่วข่าวป่าวประกาศปรารถนา
ขวัญสุดามาเรียงเคียงเขนย
จะพลอดพร่ำจำนรรจ์ทุกวันเลย
แถมกอดเกยคลอเคล้าอุ้มเช้าเย็น

แสนยินดีปรีดาหาใดเหมือน
ดาวเคียงเดือนเพื่อนใจมาให้เห็น
โอ้อกสาวขาวขำหมดลำเค็ญ
หลังกายเว้นเข็ญใจไร้คู่นอน

พี่ได้สาวขาวสวยช่วยประหยัด
ไม่อึดอัดจัดร่างต่างบรรจถรณ์
ด้วยสังขารประมาณว่าห้าร้อยปอนด์
ยามอุ้มช้อนวอนเจ้า...เบาเบามือ

-บูรพาฯ-

ป.ล.อ้อนแอ้นได้คู่ซักที...รอมานานมากแล้วจ๊ะ

จะอุ้มดี ไหมหนอ ต้องขอคิด
กลัวจะผิด พลั้งไป ใคร่ยึดถือ
ตัวพี่ยา ยินคำ เขาร่ำลือ
แหล่งข่าวสื่อ ถึงเจ้า จนเข้าใจ
ว่านางคิด เพียงหยอก หลอกให้หลง
แล้วอนงค์ คงทิ้ง จริงหรือไม่
ลวงให้อุ้ม แล้วหญิง ก็ทิ้งไป
อย่าเชื่อใจ นงราม ตามคำลวง
สิ่งสำคัญ คำอ้อน พี่วอนเว้า
แสนสุดเศร้า ฤทัย หนักใหญ่หลวง
เหตุพี่ยา มิอุ้ม เพราะกลุ้มทรวง
เจ้าหนักหน่วง ไปหน่อย..ห้าร้อยปอนด์
 
 emo_06คือว่า..ไม่ไหวจริงๆ หากโดนล้มทับ..ขลุ่ยหักแน่..อิอิ

[~ขลุ่ยกันแสง~]

รอคนอุ้ม กลุ้มจริง หญิงนี้กลุ้ม
อยากโดนอุ้ม อุ้มไหม ใครเล่าหรือ
ธิดาช้าง ห่างชาย หมายคนลือ
ช่วยเอามือ มาอุ้ม ขยุ้มใจ

รอคนอุ้ม มานาน คานถามหา
ร้อยโลกว่า เท่านั้น อย่าหวั่นไหว
โรครุมเร้า รีบหน่อย ขืนปล่อยไป
ต้องร้องไห้ ไร้คู่ อยู่เอกา
พันทอง

ธิดาช้าง นางนี้ พี่ขอเจอะ
ออกมาเถอะ อย่ามัว เกรงกลัวหนา
พี่จะอุ้ม เจ้าไป ในท้องนา
รีบออกมา เถิดเจ้า พี่เฝ้าคอย
จะหุงหา อาหาร ต้องการช่วย
จะมอบกล้วย ให้เจ้า หรือเอาอ้อย
คงสนุก สดใส จนใจลอย
พี่จะปล่อย แก้วตา..คืนป่าดง
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

......อยากมีคนมา..อุ้ม....บ้างอย่างในหนัง

...ด้วยหมดกำลัง....หมดเรี่ยวแรง...แข้งขา

...แต่ละก้าวร้าวกษัยไม่มีใครนำพา...ฮือ   ฮือ

...หญิงชรา..เอ๊ยยยโสภาผู้นี้ไซร้อยากไปโรงพยาบาล



............อุ้ม...หน่อยสิคะ......

ถ้าอย่างนั้น คนดี เอางี้ไหม
จากหัวใจ ซื่อตรง จึงสงสาร
ชอบช่วยเหลือ เจือจุน เรื่องบุญทาน
จะไปโรง- พยาบาล ยินท่านครวญ
จะให้อุ้ม ไปเหรอ เอ่อ..คือว่า..
มัน..อึ่ม..ป้า น้ำหนัก หลักร้อยถ้วน
แบบว่า..มัน คือ..อ๋อ ใช่ก่อกวน
เฮ้อ..ทั้งอ้วน แถมแก่ แฮ๊ะ..ขอบาย
 
 "ขลุ่ยกรรแสง"มิได้มีเจตนาคิดล่วงเกินหรือเหยียดหยามใคร หากกลอนนี้กระทบจิตใจ หรือ ท่านใดคิดว่าไม่เหมาะ กรุณาแจ้งได้เลยครับ ผมยินดีที่จะลบโดยทันที หากผิดพลาดประการใด ก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ

[...สียะตรา..]

......แก่เฉยเฉย...ไม่อ้วนหรอกหนอ...พ่อณเดช

...หนักสี่สิบเจ็ดเหมือนลายครามคงหามไหว

...อ่านน้ำคำแสนยินดีพ่อมีน้ำใจ

...หยอกกันได้คำว่า...  แก่ ...   ชะแม่ไม่เคือง

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ขออภัย ดัง-ดัง ฟังนะป้า
เอ้า..อีกครา ย่า..อุ๊ยพี่ กลัวมีเรื่อง
ป้าอุ๊ย..พี่ อย่าโทษ คิดโกรธเคือง
อย่ากระเตื้อง โกรธา จนน่ากลัว
อ้วนได้ไง ใช่หรือ คือ..มิอ้วน
จะคร่ำครวญ ทำไม รึใครยั่ว
อ้วนก็..เปล่า แก่ก็..ไม่ ใช่..สวยชัวร์
ใครพูดมั่ว บอก"ขลุ่ยฯ" เดี๋ยวลุยเอง