เพราะหัวใจ มันว่างงาน นานมากแล้ว
เหมือนเรือแจว ไร้คนนั่ง ฝั่งโดยสาร
พายลำพัง หลงเงาเหงา เศร้าอยู่นาน
จนพบพาน เธอที่ฉัน หันไปเจอ
อาจไม่ใช่ รักแรกหรอก บอกให้รู้
ยอดพธู ฉันเคยเจ็บ เย็บใจเซ่อ
โดนหักอก มาหลายดอก ตอกใจเบลอ
ก่อนเจอเธอ ใจเคยช้ำ จนหนำทรวง
ฉันมองเธอ อยู่ห่างๆ อย่างมีหวัง
อยู่อีกฝั่ง ของคนอื่น ยืนในห้วง
อยากออกจาก มุมคับข้อง ลองเสี่ยงดวง
ยอดพุ่มพวง เขาจะรับ หรือจับคืน
เห็นเธออยู่ ตัวลำพัง บางครั้งเหม่อ
หรือว่าเธอ ก็ไร้ใคร ให้แอบฝัน
ถ้าเธอไม่ คิดว่าเบียด รังเกียจกัน
ขอให้ฉัน มีสิทธิ์พูด พิสูจน์ใจ
อยากให้ใจ เราตรงกัน ในวันนี้
เธอคนดี ลองเปิดใจ ให้กันไหม
ใช่เพราะเหงา แต่อยากบออก ออกจากใจ
ให้รู้ใน อ้อมกอดฉัน มันรอเธอ
