ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[~ขลุ่ยกันแสง~]

โอ้..ใครใคร ต่อใคร ก็ใจร้าย
ขลุ่ยเราหาย เพียรย้ำ พร่ำไถ่ถาม
หวังให้ช่วย เพียงนิด หวังติดตาม
ก็มองข้าม คำขอร้อง ของขลุ่ยไป
ช่วยตามหา ขลุ่ยเลานั้น ให้ฉันด้วย
ไม่ร่ำรวย เงินทอง จองเลาใหม่
มีเงินน้อย ฮือ..ฮือ.. ซื้อได้ไง
ใครต่อใคร ทำไม ใจร้ายจัง
จะหาเงิน จากไหน ไปซื้อขลุ่ย
มี"น้องนุ้ย" คนใด ช่วยได้มั่ง
หากไม่มี ห้วงจินต์ คงภินท์พัง
ใจร้ายจัง ฮือ..ฮือ.. คือเสียงครวญ
*"น้องนุ้ย"= เป็นภาษาใต้หมายถึงน้องสาวครับ
 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

ยินเสียงแว่วเสียงร้องของใครนั่น
หรือเพราะฝันว่าใครมาไห้หวน
ค่ำคืนแล้วพี่แก้วยังรัญจวน
เสียงเย้ายวลชวนโศกโลกอาลัย

ยินเพียงเสียงใครนั้นมากรรแสง
มาแจกแจงขลุ่ยหายคล้ายหวั่นไหว
ร้องครวญครางข้างกายหามีใคร
จะมีใจช่วยเหลือหมายเกื้อกลู

ก็มีเพียงคำปลอบจะมอบขวัญ
เพราะน้องนั้นเงินทองกองเป็นศูนย์
คงเหลือเพียงคำเสกสรรที่เพิ่มพูน
จะคอยคูณพูนเท่าเป็นทวี



พระอาทิตย์อัสดง

[รพีกาญจน์]

ห่อข้าวเหนียว เจียวผำ เดินจ้ำอ้าว
สองเท้าก้าว มุ่งหน้า พนาสี
พร้อมมีดสั้น มั่นเหมาะ เลาะคมดี
หาไม้มี สักปล้อง ต้องตำรา

ไม้รวกเรียว เขียวคล้ำ ตัดทำขลุ่ย
ยินไห้หุย เพื่อนหมอง น้ำนองหน้า
ขลุ่ยคู่กาย หายไป ไม่กลับมา
นั่งคอยท่า เสียใจ ไร้วี่แวว

กะเสร็จสรรพ นับดู เจาะรูถัด
เอามีดดัด ทำดาก ปากนกแก้ว
ค่อยขูดคม ชมงาม เลาตามแนว
เรียบร้อยแล้ว ลองเสียง ขลุ่ยเพียงออ

วิเวกว่า พร่าฤดี ฤาษีหลง
เดินดอนดง ลงถ้ำ เลยพร่ำต่อ
ล่องแม่ปิง อิงธารา น้ำตาคลอ
โอ้ละหนอ ดวงเดือน เลื่อนลับลา

บรรจงหนีบ รีบรุด หยุดกรรแสง
มอบเพื่อนแพง โดยพลัน คงหรรษา
พอพบถึง ดึงจิต อนิจจา
โถมิน่า ขลุ่ยมี ที่สะเอว

เพื่อนเอาเหน็บสะเอวไว้ ไห้เที่ยวหาว่าขลุ่ยหาย

 

รพีกาญจน์

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ทั้งห่อข้าว ห่อเหนียว ไข่เจียวด้วย
ให้แทบม้วย อุรา พาแหลกเหลว
ก็เมื่อเช้า เราเก็บ เหน็บสะเอว
ร้องเย้วเย้ว เย้ยท่านพี่ "รพีกาญจน์"
ยังโอ้อวด ท่านพี่ ว่ามีข้าว
นั่นน้องสาว ห่อมาให้ รู้ไหมท่าน
คงอร่อย หวานซึ่ง ถึงดวงมาน
แล้วของท่าน อยู่ไหน ไม่เห็นมี
เจอไม้รวก อยู่นั่น หันคว้ามีด
ต้องยืนซีด เจ้ากรรม ทำบัดสี
มีดอยู่ไหน ทำไง ทำไงดี
อีกแล้วซี หล่นหาย หน่ายอุรา
วอนท่านพี่ รพีกาญจน์ วานช่วยนิด
ผมขอสิทธิ์ ยืมมีดที นะพี่หนา
แล้วจะแบ่ง ข้าวห่อ พอมีมา
เมื่อคลำหา ว้า..ข้าวหาย แทบวายมน
 emo_30แย่แล้วทั้งขลุ่ย,มีด,ข้าวห่อ หายเกลี้ยง ..เฮ้อ!
 

[สายใย]

 
แหมอย่างนี้สงสัยคนไข้แน่
ความจำแย่หรือว่ามาหาเสียง
ทั้งพืชผักข้าวสารขี้นบานเบียง
แม้ไข่เสียเขาเลี่ยงไม่รับคืน

แล้วฉันจะเชื่อใจกระไรได้
ว่าปลาไหลอย่างเธอนั้นไม่ลื่น
ทั้งข้าวขลุ่ยมารับวันมะรืน
(วันนั้นยืน ฉี่พบ เลยตบมา....)
ก็ไม่รู้ว่าของพี่ขลุ่ย ฯ อ้ะครับ

[saknun]

ฟังเสียงพร่ำครวญใกล้จวนมืดมิด
ท่านขลุ่ยคิดหาทางออกจากป่า
ท่านพี่รพีฯจรหนีพนา
ทั้งข้าวปลามีดพร้าหาไม่เจอ

ทั้งสองหนุ่มกลุ้มจิตคิดไม่ออก
ใครนะหลอกพวกเราจนต้องเพ้อ
มาหลงเสียงนางพรางละเมอ
คิดถึงเธอ เธอจ๋ามาช่วยที

ขอแจมครับท่านพี่ รพีฯ และท่านขลุ่ย

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ยินบ้างไหม ใครร่ำ พร่ำเรียกนาง
อย่าเพิ่งจาง ร้างป่า กลับมานี่
ออกทางไหน ให้ช่วย ด้วยบอกที
ใช่ทางนี้ หรือทางนั้น พลันมึนงง
นั่น..น้องนุ้ย ขลุ่ยขอ รอคำตอบ
ช่วยรีบมอบ ตอบตาม ความประสงค์
ใกล้ค่ำมืด แล้วหนา ในป่าดง
น้องอนงค์ คงไม่..น่าใจดำ