จากวันนั้น ที่ทิ้งกัน ฝันสลาย
วันนี้หมาย กลับมาฝืน คืนดีใหม่
พูดขอร้อง และรับปาก ไม่จากไป
เป็นคนใหม่ สำนึกผิด คิดแก้ตัว
ฉันพอรู้ สิ่งต้องการ ผ่านความคิด
เพราะชีวิต โดนความเหงา เผาแผ่ทั่ว
เมื่อไม่มี ใครให้พรอด กอดข้างตัว
เลยนึกกลัว เพราะไม่ชิน กลิ่นเดียวดาย
อยากให้รู้ อย่าเห็นกัน เป็นบันได
ที่ข้ามไป สู่ภายนอก แล้วออกหาย
ฉันไม่ใช่ ตัวสำรอง หรือของตาย
ทางสุดท้าย เชิญไปหา ข้างหน้าเธอ
เพราะถ่านไฟ ฉันมอดลง ที่ตรงนั้น
บอกเลิกกัน วันเจ็บช้ำ จำเสมอ
เคยรักมาก เป็นอดีต ไม่คิดเจอ
ขอให้เธอ ได้รับรู้ ผู้ทำลาย
ไม่มีเชื้อ ให้ไฟลุก ปลุกให้ตื่น
ความขมขื่น รวมเป็นเถ้า เศร้าจางหาย
ตอนนี้ฉัน แม้มืดมน คนข้างกาย
แต่ไม่ตาย ยังมีสุข ทุกนาที
