เห็นฉันเป็น ตัวอะไร ทำไมทิ้ง
คนรักจริง มอบใจให้ ไม่เห็นค่า
เป็นของเล่น แค่ช่วงสั้น คั่นเวลา
ในสายตา เธอมองเห็น ฉันเป็นใคร
คนรักกัน คงไม่ทำ ช้ำแบบนี้
ไม่ใยดี เลยซักนิด คิดแบบไหน
หรือฉันผิด ที่เผลอชอบ มอบหัวใจ
ต้องชดใช้ สิ่งที่ทำ เหมือนกรรมเวร
เป็นทางผ่าน ตัดกลางใจ ใช่ทางหลัก
เธอจึงหัก หาญน้ำใจ ไม่อยาเห็น
รักที่ให้ เป็นแค่เศษ เหตุกระเด็น
ช่างเลือดเย็น โถใจคอ หนอแก้วตา
หากบอกกัน ให้ได้ฟัง ตั้งแต่แรก
คงไม่แจก มอบหัวใจ ให้หรอกหนา
แต่เธอบอก ไม่มีใคร ให้สัญญา
พร้อมแววตา น่าเชื่อถือ ว่าซื่อตรง
เจ็บครั้งนี้ ใจต้องจำ ย้ำแน่นหนัก
ก่อนจะรัก คิดให้คุ้ม อย่าลุ่มหลง
รักมีค่า ควรมอบให้ ใจซื่อตรง
ก่อนจะปลง ส่งเธอกลับ ลับหัวใจ
