ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไผ่เดียวดาย]

นับแต่รู้ เธอมีใคร ใจเธอเปลี่ยน
รอวันเทียน ดับมอดลง ตรงวันไหน
ใจของฉัน มันท้อแท้ แพ้หมดใจ
คำว่าไป อยากจะหลบ ไม่พบเจอ

รักของเธอ มันจางลง ดั่งผงแป้ง
แตกระแหง รอวันปลิว หวิวเสมอ
ภาพความรัก เคยสัมผัส ชัดกลับเบลอ
คำว่าเธอ ค่อยๆห่าง จางลบเลือน

ฉันรักเธอ มันมากเกิน ประเมินค่า
แต่คำลา ที่เตรียมพราก ยากจะเหมือน
ห่างกันไกล ต่างจากฟ้า ที่ลาเดือน
แม้ลบเลือน แต่ใช่จบ ยังพบกัน

ร้อยแม่น้ำ ที่คิดชัก ตักมาอ้าง
พูดปิดทาง ไม่ให้ไป อยากให้หัน
ไม่มีค่า เพราะสายตา อยาลากัน
คืนใจฉัน ตั้งแต่วัน รักผันแปร

ไม่อยากเลย ไม่อยากเป็น อยากเว้นห่าง
แต่หมดทาง ต้องเลือกไป ไร้ข้อแม้
เป็นแฟนเก่า ที่ถูกกลืน คืนอ่อนแอ
คำว่าแคร์ เลือนหายวับ ไปกับเธอ

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ก่อนนี้เรา อิงแอบ แนบชิดใกล้
รักล้นใจ ไออุ่น กรุ่นเสมอ
ใจแลกใจ ในวัน ฉันเคียงเธอ
สุขล้นเอ่อ คู่เคียง เพียงสองคน
แต่วันนี้ คนดี ที่เคียงข้าง
กลับลาร้าง ห่างไป ให้สับสน
ทิ้งให้พี่ นี้ช้ำ กล้ำกลืนทน
ในห้วงมน หม่นหมอง ครองร้าวราน
ตำแหน่งพี่ นี่หรือ คือแฟนเก่า
หลังจากเจ้า จรใจ ให้หักหาญ
แสนเจ็บปวด รวดร้าว หนาวดวงมาน
ทุกข์แผ่ซ่าน ซานซม ระทมทรวง