18 เมษายน 2013, 07:46:PM |
hort39
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 389
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,225
คำพูดที่ให้ร้าย ไม่อาจเปลียนแปลงความจริงทีผ่านมา
|
|
« เมื่อ: 18 เมษายน 2013, 07:46:PM » |
ชุมชน
|
เพราะเป็นคนซื่อซื่อถือศักดิ์ศรี ชีวิตนี้จึงยากยอมก้มหัว เพราะเกลียดการโกหกเห็นแก่ตัว จึงไม่กลัวเวรกรรมจะตามทัน
เพราะเกลียดการสอพลอขอเป็นใหญ่ จึงเป็นได้แค่ตัวตนคนเต็มขั้น เพราะเกลียดการเสแสร้งแทงหลังกัน จึงยืนยันร้องขอความจริงใจ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, ...เป็ดน้ำ..., choy, ไร้นวล^^, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, กรกช, saknun, อริญชย์, nattna
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
20 เมษายน 2013, 11:56:AM |
กรกช
Special Class LV4 นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 130
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 277
แม้มิเคยพบหน้า เชื่อเถอะว่า ที่นี่มีรัก
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 20 เมษายน 2013, 11:56:AM » |
ชุมชน
|
#๗๘
-๐- เพราะฉันเชื่อ นิยาม ของความรัก ใจจึงผลัก โลกหมุน ด้วยทุนนี่ เพราะฉันเชื่อ นิยาม ของความดี ใจจึงชี้ ทางสว่าง กระจ่างใจ -๐- เพราะฉันเชื่อ นิยาม ของความซื่อ ใจจึงคือ ประธาน ต้านคดไหว เพราะฉันเชื่อ นิยาม ความมั่นใน ใจจึงไร้ รอยหวั่น พรั่นพักพิง -๐- เพราะฉันเชื่อ นิยาม ของความกล้า ใจจึงท้า กรรมเก่า ไม่เข้าสิง เพราะฉันเชื่อ นิยาม ของความจริง ใจจึงนิ่ง พ้นมาร ขานธรรมทอง -๐-
|
|
|
|
|
20 เมษายน 2013, 03:22:PM |
saknun
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 20 เมษายน 2013, 03:22:PM » |
ชุมชน
|
เป็นเช่นนี้ ฉะนั้น อย่าคิดมาก เรื่องลำบาก ต้องมี ใคร่เฉลย คนรวยมาก ยากมาก เห็นเช่นเคย ใครเล่าเหวย สุขจริง หญิงหรือชาย
เมื่อไม่มี คนใด ในโลกนี้ รวยล้นปรี่ แล้วสุข ทุกข์ห่างหาย เห็นแต่บ่น กนตรึม ว่าวุ่นวาย บทสุดท้าย ต้องพอ ขอวัดวา
อนิจจัง ไม่เที่ยง เพราะบ่ายสาม ใจคนงาม เท่านั้น ฉันคบหา ไม่เสแสร้ง หลอกลวง ห่วงถามมา ในอัตตา ตัวตน คนจริงใจ
|
|
|
|
20 เมษายน 2013, 04:51:PM |
choy
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 20 เมษายน 2013, 04:51:PM » |
ชุมชน
|
เพราะฉันเชื่อ นิยาม ของความจริง ทุกสรรพสิ่ง วนว่าย ดั่งที่เห็น สังสารวัฏ กำหนด เป็นกฎเกณฑ์ โลกสมมุติ ใครเล่น โขนละคร
เพราะฉันเชื่อ นิยาม ของความงาม กายวจีใจ งามสาม ไม่ยอกย้อน หลุดบ่วงบาป เวทนา ม่านนิวรณ์ คำท่านสอน พุทธะ ผู้เบิกบาน
เพราะฉันเชื่อ นิยาม ของความดี ทั้งคิด-พูด ทำดี ทุกสถาน มิหวังชั้น ปรมัตถ์ นิรพาน แค่ประหาร กิเลส องค์อัตตา
เพราะฉะนั้น ฉันจึง ไปไม่ถึง ณ ที่ซึ่ง ใฝ่ฝัน และโหยหา ด้วยละวาง มิได้ ในทุกครา จึงวนว่าย มายา สังสารวัฏฯ
Choy 20 เม.ย. 56
*ขอหน่อยนะ...ค่ำนี้ต้องเดินทาง...เจอกันอีกครั้งสัปดาห์แรกของทุกเดือน...รักชาวบ้านกลอนฯ ทุกคน
|
|
|
|
|