เธอเป็นคน ที่ฉันฝัน และสรรค์สร้าง
อยากร่วมทาง เป็นคู่ใจ กว่าใครไหน
ตั้งแต่เริ่ม ที่พบกัน ลึกหวั่นใจ
เธอมีใคร รอหรือเปล่า นึกหนาวทรวง
แอบมีหวัง กับรอยยิ้ม ชวนอิ่มฝัน
ที่ให้กัน มันตรึงใจ อย่างใหญ่หลวง
คือจุดเริ่ม ที่แน่ชัด อยากวัดดวง
ไม่ทักท้วง กลัวที่ทำ จะช้ำใจ
เพราะยึดมั่น ความจริงใจ เชื่อในรัก
จึงสลัก สร้างสัมพันธ์ อันสดใส
แอบฝันเพ้อ เธอเคียงข้าง ไม่ห่างไกล
รักยิ่งใหญ่ คงสุขล้น นั่งบ่นพรำ
แต่ความฝัน ก็ถึงวัน ที่มันจบ
เมื่อค้นพบ เธอที่แคร์ ไม่แลเหลียว
ฝันของฉัน เป็นแค่ลม ไม่กลมเกลียว
ดั่งคมเคียว รอรวงข้าว เมื่อสาวเมิน
ฝันของเธอ มีใครแล้ว ต้องแห้วรัก
จำใจหัก ยอมอ้างว้าง และห่างเหิน
เหมือนคมมีด กรีดลงเนื้อ เจ็บเหลือเกิน
เส้นทางเดิน ที่ต้องผ่าน ขนานกัน
ได้เพียงแค่ ใช้มือคว้า จับอากาศ
หวังสักชาติ ได้เคียงข้าง เหมือนอย่างฝัน
คงมีบ้าง พรหมลิขิต ให้ชิดกัน
รอสักวัน ให้บุญส่ง คงได้เคียง
