ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไร้นวล^^]

 


๐โอ้พระองค์ครุเกล้า            กรรมฐาน
ปราชญ์เอกอันหมู่มาร          ไป่สู้
พระวิสุทธิคุณจาร                จรดกัป
พระโลกนาถผู้                     ผ่องแผ้วพิศาล

๐นานนับเนื่องแต่นี้             ตราบนิรันดร์
องค์พระโพธิ์หม่อมฉัน       ชื่นพร้อง
องค์ทรงจิตอรหันต์             ไกลกิเลส
เสด็จห่างศิษย์ซร้อง            สู่ชั้นพระนิพพาน

๐การกิจใดศิษย์สร้าง           วิชชา
เฝ้าฝึกอัฐมรคา                    ค่ำเช้า
ยังบ่บ่ายตัณหา                   เห็นสัตย์
หากพระจอมไตรเจ้า          จ่อเข้าแดนเกษม

๐เปรมใดดั่งปลาบปลื้ม       อุปัฎฐาก  พระองค์นอ
ทว่าบุญดนูหาก                  อ่อนเอื้อ
เพียรปฏิบัติพุทธพากย์       วิปัส- สนาเฮย
ยังบ่ตั้งธรรมเกื้อ                กลับไร้ร่มไทร

๐จึ่งโศกใจสุดกลั้น            เกินทน
โอ้พระสรรเพชรชนม์       ช่างสั้น
ใครจักอาจเกลากมล          สอนศิษย์
ดุจชีพดับกระชั้น               เช่นน้ำตารินฯ



"พระอานนท์ไปยืนเหนี่ยวสลักเพชรพระวิหาร ร้องไห้รำพันถึงพระพุทธองค์"
 
                 พระอานนท์เป็นพระภิกษุอุปัฏฐากของพระพุทธเจ้า  ก่อนท่านรับตำแหน่งนี้   เคยมีพระภิกษุหลายรูปทำหน้าที่นี้มก่อน  แต่ท่านเหล่านั้นรับหน้าที่ดังกล่าวไม่นาน  ก็กราบทูลลาพระพุทธเจ้าออกไป  ผู้รับหน้าที่อุปัฏฐากพระพุทธเจ้าเป็นเวลานานที่สุด 
จนพระพุทธเจ้านิพพาน  จึงได้แก่พระอานนท์
     
                ตลอดเวลาที่รับหน้าที่อุปัฏฐากพระพุทธเจ้า  พระอานนท์ตามเสด็จพระพุทธเจ้าไปทุกหนทุกแห่ง  คอยปรนนิบัติอุปัฏฐากพระพุทธเจ้ามิได้บกพร่อง  ด้วยเหตุดังกล่าวท่านจึงไม่มีเวลาบำเพ็ญกิจส่วนตัว  พรรคพวกรุ่นเดียวกันที่ออกบวชพร้อมกัน  (ยกเว้นพระเทวทัต)   ต่างได้สำเร็จอรหันต์กันทั้งสิ้น   ส่วนพระอานนท์ได้สำเร็จมรรคผลเพียงชั้นโสดาเท่านั้น

                 เมื่อพระพุทธเจ้าจวนจะนิพพาน  ท่านจึงมีภาระเพิ่มมากขึ้น  เหนื่อยทั้งกายและใจ  ใจท่านว้าวุ่นไม่เป็นส่ำ    พอได้ยินพระพุทธเจ้าบอกพระสงฆ์เกี่ยวกับเรื่องพระองค์จะนิพพาน    พระอานนท์ไม่อาจจะอดกลั้นความเสียใจและอาลัยพระพุทธเจ้าไว้ได้      ท่านจึงหลบหลีกออกจากที่เฝ้า   เข้าไปยังวิหารแห่งหนึ่ง  ไปยืนอยู่ข้างบานประตูวิหาร   มือเหนี่ยวสลักเพชรหรือลิ่มสลักกลอนประตูแล้วร้องไห้  พลางรำพันว่าตัวเรา   ยังเป็นอริยบุคคลชั้นต่ำ  ยังไม่สำเร็จอรหันต์   พระพุทธเจ้าผู้ทรงเป็นทั้งพระศาสดาและพระเชษฐา
ของเราก็จักมานิพพานจากเราไปก่อนเสียแล้ว

   พระพุทธเจ้าทรงเห็นพระอานนท์หายไปจากที่เฝ้า จึงตรัสถามพระสงฆ์ถึงพระอานนท์ ทรงทราบแล้วรับสั่งให้ท่านเข้าเฝ้า  แล้วตรัสพระธรรมเทศนาเตือนสติพระอานนท์ว่าอย่าได้เศร้าโศกเสียใจ

   ตอนหนึ่งพระพุทธเจ้าตรัสบอกอานนท์ว่า  ท่านเป็นคนมีบุญ  อย่าได้ประมาท  เมื่อพระองค์นิพพานแล้วไม่ช้า    ท่านจักได้สำเร็จอรหันต์  (พระอานนท์ได้สำเร็จอรหันต์ภายหลังพระพุทธเจ้านิพพานได้สามเดือน)