ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[~ขลุ่ยกันแสง~]

โอ้..เอวองค์ นงราม งดงามยิ่ง
สง่าจริง จนใคร-ใคร ต่างใฝ่ฝัน
มีผู้คน คณานับ รับประกัน
ว่าแจ่มจันทร์ นั้นหนา สวยกว่าใคร..
 
เธอสุดแสน สวยล้ำ แบบพร่ำเพรื่อ
สวยซะจน ล้นเหลือ เชื่อหรือไม่
สวยผิดแผก พิลึก ระทึกใจ
สวยมิเผื่อ-แผ่ให้ ผู้ใดเลย..
 
..เธอสวยจัง จนอยาก ฝากคำด่า
สวยจนน่า โมโห พิโธ่เอ๋ย
เธอสวยไร้ ใครเทียบ สุดเปรียบเปรย
ใช่เยาะเย้ย เหยียดหยาม นะ..งามงอน
 

[D]

ปากคอร้ายเหลือทนคนชื่อ"ขลุ่ย"
ช่างถ่มถุยถากถางกร่างกระฉ่อน
เบื่อหนักหนาหน้าง้ำทำตะบอน
ขูดขอดข่อนนารีทุกวี่วัน

เธอโมโหอะไรไยไม่แจ้ง
ดู๊รึแกล้งเหยียดหยามตามห้ำหั่น
งี้เจอหน้าเมื่อไหร่เตะไข่ดัน
ให้เป็นหมันซะเลยชักเคยตัว

"ดิน"

[oaao]

โอ้ว...พอลล่า ชื่อนี้ ช่างงามแท้
เห็นรักแร้ เป็นรอย เกิดจากไหน
แลมองดู ใหญ่เบ้อเริ่ม หน้าอกใคร
มองลงไป นั่นอะไร สั่นสะเทือน

เสียงชวนเสียว แค่เสียง อยากจะฉุด
แอ๊บไม่หลุด ดูไม่ออก ช่างงามเหมือน
เฝ้าแอบมอง คอยตาม เป็นแรมเดือน
ใครเคยเตือน ก็ไม่ฟัง บื้อจริงๆ

หน้าก็สวย เสียงก็หวาน เอวก็คอด
น่าโอบกอด อยากฟัด ให้เสียหญิง
ส่งตาหวาน เย้ายวน งดงามจริง
อยากแอบอิง หนุนตัก แอบคิดเอา

รวมความกล้า พุ่งเข้าไป หมายจะทัก
เพื่อนมันผลัก โดนเธอล้ม คว้ากระเป๋า
ดันไปหยิบ ของติดมือ เดาดูเอา
อ่านชื่อเขา นายสมชาย ยอดไปเลย

[panthong.kh]

ทั้งอกเอว กลมกลึง น่าคลึงเคล้า
นั่นแหละคือ ตัวเรา เล่าคุณเอ๋ย
ผิวผ่องผุด ผาดแพ้ว แจ๋วจริงเอย
ชายเห็นเปรย เอ่ยปาก บอกฝากรัก

สง่างาม ทรวมวัย ไม่มีสอง
ใครจ้องมอง ต้องเหลียวหลัง อย่างจั๋งหนัก
สูงระหง ทรงเพรียว ปราดเปรียวนัก
ขาดคนภักดิ์ รักไม่ยุ่ง มุ่งแต่งาน

การันตี ดีหนึ่ง ประเภทหนึ่ง
อย่าถามถึง เรื่องแฟน แสนฟุ้งซ่าน
อยู่เดี่ยวโดด โสดสวย ด้วยขึ้นคาน
เกาะแน่นนาน เนิ่นนับ ประทับใจ

แต่งตัวเริด เชิดจริง เป็นหญิงมั่น
ไม่หวาดหวั่น เรื่องคู่ เพราะอยู่ได้
เที่ยวท่องทั่ว ถ้วนทิศ มิปิดใคร
ส่วนฤทัย ตอนนี้ มีสุขแล้ว
พันทอง
๑๗/๓/๕๗
 

[(พระอภัย)]

เธอช่างสวย  เหลือเกิน  พิโธ่เอ่ย
สวยจนมิ   สามารถเงย  หน้ามาหา
สวยจนฉัน   สุบิน   จินตนา
สวยจนมอง   หว่าางขา    หาเเม่คู๊ณณณณ!! 
(พระอภัย)                                                       

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ปากคอร้ายเหลือทนคนชื่อ"ขลุ่ย"
ช่างถ่มถุยถากถางกร่างกระฉ่อน
เบื่อหนักหนาหน้าง้ำทำตะบอน
ขูดขอดข่อนนารีทุกวี่วัน

เธอโมโหอะไรไยไม่แจ้ง
ดู๊รึแกล้งเหยียดหยามตามห้ำหั่น
งี้เจอหน้าเมื่อไหร่เตะไข่ดัน
ให้เป็นหมันซะเลยชักเคยตัว

"ดิน"

อ๋อ..มิโกรธ หรอก..แหม แค่..หมั่นไส้
เป็นผู้หญิง อะไร อ่อยไปทั่ว
จำนรรจา บ้าบิ่น ลิ้นระรัว
แย้มยิ้มยั่ว หยอกเย้า เฝ้าเชิญชวน..
 
..ทั้งพักตรา ฝ้าตรึง จนถึงคิ้ว
แถมเป็นสิว ผิวดำ ซ้ำยังอ้วน
ใส่เกาะอก อวดโอ้ โชว์เนื้อนวล
เผยสัดส่วน อันตราย แก่สายตา..
 
..หากผิวผ่อง ยองใย วิไลลักษณ์
งามประจักษ์ แจ่มใส จะ..ไม่ว่า
แต่เท่าที่ พี่มอง ต้องนัยน์ตา
โอ้..พิมพา พิลึก..ระทึกใจ
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ทั้งอกเอว กลมกลึง น่าคลึงเคล้า
นั่นแหละคือ ตัวเรา เล่าคุณเอ๋ย
ผิวผ่องผุด ผาดแพ้ว แจ๋วจริงเอย
ชายเห็นเปรย เอ่ยปาก บอกฝากรัก

สง่างาม ทรวมวัย ไม่มีสอง
ใครจ้องมอง ต้องเหลียวหลัง อย่างจั๋งหนัก
สูงระหง ทรงเพรียว ปราดเปรียวนัก
ขาดคนภักดิ์ รักไม่ยุ่ง มุ่งแต่งาน

การันตี ดีหนึ่ง ประเภทหนึ่ง
อย่าถามถึง เรื่องแฟน แสนฟุ้งซ่าน
อยู่เดี่ยวโดด โสดสวย ด้วยขึ้นคาน
เกาะแน่นนาน เนิ่นนับ ประทับใจ

แต่งตัวเริด เชิดจริง เป็นหญิงมั่น
ไม่หวาดหวั่น เรื่องคู่ เพราะอยู่ได้
เที่ยวท่องทั่ว ถ้วนทิศ มิปิดใคร
ส่วนฤทัย ตอนนี้ มีสุขแล้ว
พันทอง
๑๗/๓/๕๗
 

ทราบแล้วจ้า ว่า"พันฯ" นั้นงามนัก
เลิศเลอลักษณ์ พักตรา นัยน์ตาแป๋ว
ผิวผ่องผุด ดุจฉาย ประกายแวว
ช่างเพริศแพร้ว พริ้งพราย ละลายใจ..
 
..รูปสวยสด งดงาม นามก็เพราะ
เสียงเสนาะ นุ่มลึก นึกหลงใหล
อยากเนาแนบ แอบเอื้อ โยงเยื่อใย
ส่งฤทัย ไปอยู่ คู่กับเธอ..
 
..หากนงราม รับรัก ที่ถักให้
ก็จงตอบ มอบนัย ใคร่เสนอ
รีบหน่อยนะ น้อง"พันฯ" นัดวันเจอ
รอเสมอ หมายมั่น..ไม่ผันแปร