• • • ♥ ♥ ช่างจินตนาว่าพี่นี้ไม่รัก ♥ ♥ • • •
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 02:57:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: • • • ♥ ♥ ช่างจินตนาว่าพี่นี้ไม่รัก ♥ ♥ • • •  (อ่าน 2218 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
14 มีนาคม 2013, 02:01:PM
Prapacarn ❀
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1148
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2,439


♥ แกร่งกล้า..ประภาคาร.. ตระหง่านตั้ง.. ณ ฝั่งคอย ♥


« เมื่อ: 14 มีนาคม 2013, 02:01:PM »
ชุมชนชุมชน



ช่างจินตนาว่าพี่นี้ไม่รัก

ช่างเปรียบเปรยเอ่ยอ้างวางความหมาย
ช่างบรรยายสายทางวางเอ่ยเอื้อน
ช่างกล่าวถ้อยร้อยคำดั่งย้ำเตือน
ช่างห่วงใยในเพื่อนไม่เลื่อนเลย

จินตนาพาไปไกลเกินกู่
จินตนาน่าดูผู้เฉลย
จินตนาว่าชายหมายเปรียบเปรย
จินตนาดั่งเอ่ยไหนเคยมี

ว่ามองเห็นเช่นเดือนเพื่อนรายล้อม
ว่ามากพร้อมด้วยรักสลักศรี
ว่าคงเลยลืมบ้างบางนารี
ว่าวจีคงหว่านคำหวานวาง

พี่เป็นชายหมายเดือนเสมือนเจ้า
พี่คอยเฝ้ามองฟ้าคราเหินห่าง
พี่ห่วงเดือนเลือนหายที่ปลายทาง
พี่สิสร้างบันใดไปสาวเดือน

นี้คือค่าความจริงสิ่งมองเห็น
นี้ประเด็นในอกตกเสมือน
นี้แหละหนาคราครั้งยังไม่เลือน
นี้คอยเตือนเพื่อนใจลืมไม่ลง

ไม่มีใครไหนอื่นชวนชื่นฉ่ำ
ไม่มีคำไหนซึ้งถึงลืมหลง
ไม่มีคำคำใดไหนมั่นคง
ไม่มีคำใดส่ง..ตรงรักเรา

รักนั้นคือสื่อสารด้านเสน่หา
รักนั้นคือใฝ่หามาเคียงเจ้า
รักนั้นคือหนึ่งคำน้อมนำเอา
รักนั้นคือรากเหง้าความเข้าใจ..

"บ้านริมโขง"
๑๓ มีันาคม ๒๕๕๖




" เ พ ร า ะ ห่ า ง ไ ก ล . . . จึงไหวหวั่น "

เพราะหัวใจไหวหวั่น..สัมพันธ์ห่วง
เพราะเวลาเลยล่วงเฝ้าฝันใฝ่
เพราะคิดถึงคนึงหามากกว่าใคร
เพราะน้อยใจยามที่..พี่ไม่มา

ห่างกันไกล..แสนไกล..ฤๅใจมั่น
ห่างร้อยพัน..หมื่นลี้ เกรงหนีหน้า
ห่างระยะเกินกอดพลอดวาจา
ห่างไกลตา..ไกลใจ ใครจะรู้

ไกลแสนไกลสุดหล้าขอบฟ้ากั้น
ไกลจนหวั่น..ถ้าพี่หนาว..ยามเช้าตรู่
ไกลอย่างนี้..มีไหม ใครคอยดู
ไกลสุดกู่..พี่จะหาใครมาแทน

จึงไหวหวั่น สัมพันธ์เลือนเหมือนสายหมอก
จึงใคร่บอกว่าห่วง..และหวงแหน
จึงแอบวอนเทพไท้ในดินแดน
จึงให้รู้ว่าอ้อมแขนนี้ยังคอย

ไหวหวั่นใจ..เจ็บหนาวสาวตัดพ้อ
ไหวลมล้อยอดไผ่..พาใจหงอย
ไหวสะท้านมานช้ำน้ำตาปรอย
ไหวหวั่นถ้อยรักกันนั้นจะจาง

หวั่นในอก สะทกสะเทิ้นเกินปกปิด
หวั่นความคิดตัวเราจะเข้าข้าง
หวั่นว่ารักที่เห็นเช่นอำพราง
หวั่นคำอ้างจารจด...เ พี ย ง บ ท ก วี

ประภาคาร
 อายจัง

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไร้นวล^^, ไพร พนาวัลย์, เพลิงคำ, บ้านริมโขง, ชลนา ทิชากร, รพีกาญจน์, รัตนาวดี, จันท์ จันทบูร

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Take my love, take my land
Take me where I cannot stand
I don't care, I'm still free
You can't take the sky from me..
14 มีนาคม 2013, 06:19:PM
ไร้นวล^^
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 825
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,430

โปรดแนะนำเพื่อค้ำชูภาษาไทย


« ตอบ #1 เมื่อ: 14 มีนาคม 2013, 06:19:PM »
ชุมชนชุมชน

เพราะรักกัน........จึงหวั่นไหว
๐เพราะเผอิญอมฤตชนิดหนึ่ง
เพราะซาบซึ้งสุขเสกอเนกศรี
เพราะพบรสบทหวานซ่านฤดี
เพราะคำนี้คำหนึ่งซึ่งคือรัก

๐รักแบบบ้างบำรุงคอยปรุงยิ้ม
รักแบบกริ่มกระอวลชวนซบตัก
รักแบบใบ้ไร้พจน์จรสรัก
รักแบบภักดิ์เพียงหนึ่งถึงนิรันดร์

๐กันฟ้าฟาดอย่าประมาทบนดาดฟ้า
กันไข้ป่าอย่าไปกลางไพรสัณฑ์
กันหลงทางเข็มทิศติดตัวพลัน
กันรักนั้นนักปราชญ์มิอาจลอง

๐จึงจับจองปองสวาทด้วยมาดมั่น
จึงโจษจันจำรัสวิรัตน์สอง
จึงแจ้งใจใสซื่อนั่นคือน้อง
จึงรับรองรักเรืองกระเดื่องดาว

๐หวั่นเพียงเจ้าเคยเจ็บแล้วเหน็บรัก
หวั่นว่าผลักพี่ออกเพราะชอกฉาว
หวั่นวัลลภพบสะอื้นสักคืนคราว
หวั่นเรื่องราวร้ายเดิมเริ่มรักพราง

๐ไหววินาศขาดเพียงเพราะเสียงเศร้า
ไหวเพราะเข้าใจผิดคิดหมองหมาง
ไหววอกแวกว่าไกลใจเลือนลาง
ไหววรางคณานิ่งรักพริ้งแทน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ชลนา ทิชากร, ไพร พนาวัลย์, Prapacarn ❀, รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, รัตนาวดี

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

แดนดินใดให้เราเกิด  เราจะเทิดทูนไว้เหนือเศียร
15 มีนาคม 2013, 01:09:AM
khuadkao
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 103
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 284



« ตอบ #2 เมื่อ: 15 มีนาคม 2013, 01:09:AM »
ชุมชนชุมชน


ขวดไม่มีค่าใส่ดอกไม้นัก
แจกันศักดิ์สูงค่ากว่าเหลือแสน
แจกันมีมากมายไว้ทดแทน
ดอกไม้แม้นเจ็บปวดยังขวดมี

ค่าแค่ขวดหวังได้ดอกไม้เสียบ
ย่อมเสียเปรียบแจกันนั้นทุกที่
ดอกไม้ปักขวดไว้ไม่เข้าที
เพราะสิ้นศรีดอกไม้ไร้แจกัน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, บ้านริมโขง, ไร้นวล^^, รพีกาญจน์, รัตนาวดี

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
15 มีนาคม 2013, 01:56:AM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« ตอบ #3 เมื่อ: 15 มีนาคม 2013, 01:56:AM »
ชุมชนชุมชน


หวั่นในอก สะทกสะเทิ้นเกินปกปิด
หวั่นความคิดตัวเราจะเข้าข้าง
หวั่นว่ารักที่เห็นเช่นอำพราง
หวั่นคำอ้างจารจด...เ พี ย ง บ ท ก วี

♥ ประภาคาร ♥


มากคำร้อยคำเรียงเสียงออดอ้อน
ให้อาทรอาลัยในฉวี
หลายห่วงใยห่วงหาทุกนาที
ช่างมากมีมากคำนำกังวล

เกินจะห้ามจะรั้งให้ยั้งหยุด
หลายคำผุดคำพรอดสอดสู่ผล
ด้วยรักเหลือรักมากฝากกมล
คอยเตือนตนเตือนใจฝันใฝ่ปอง

ความห่างไกลห่างกันนั้นใช่เหตุ
สุดที่เจตน์ที่ใจใฝ่สนอง
คือมั่นคงมั่นหมายสายใจครอง
เกินใดข้องใดขัดมาปัดไป

มองเหมือนหมอกเหมือนม่านเป็นบานกั้น
สายตาสั้นตามัวตัวหวั่นไหว
หมดความกล้าความกลัวคลุมขั้วใจ
สิ้นสดใสสดชื่นยืนระทม

ไกลอ้อมแขนอ้อมอกระทกสั่น
ใครไหนกันไหนกอดพลอดสุขสม
อยากโอบกายโอบไหล่ใส่อารมณ์
อย่างชื่นชมชื่นชอบตอบรำพึง

ในที่สุดที่สื่อคือรักล้น
เราสองคนสองใจให้คิดถึง
เมื่อยามใดยามคิดติดคะนึง
ให้สุดซึ้งสุดชอบ..มอบกลอนกานท์

"บ้านริมโขง"
๑๕ มีนาคม ๒๕๕๖


กลบท กินนรเก็บบัว

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไร้นวล^^, รพีกาญจน์, panthong.kh, รัตนาวดี

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s