ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[น้อยใจยา]

พี่เฝ้าเขียนบทกลอนให้เจ้าอ่าน
เจ้ากลับมองผ่านๆ ตัวอักษร
เขียนด้วยใจเจ้่ากลับไม่อาทร
ความน้อยใจเก็บซ่อนเสมอมา
เพียงแค่อยากให้เจ้าเข้าใจพี่
แต่ก็อายเหลือทีที่เจอหน้า
จึงใช้กลอนสื่อความหมายในแววตา
แต่เจ้ากลับว่าไร้ค่าไม่ใส่ใจ
พี่กลับมาเขียนบทกลอนเหมือนเช่นเคย
เจ้าจะไม่เห็นอีกเลยรับรองได้
บทกวีเก่าๆ โยนเผาไฟ
ทั้งกระดาษทั้งหัวใจ..ไหม้พร้อมกัน

น้อยใจยา

[/b][/color]

[D]

ใครหนอใคร ใจดำ ทำให้เหงา
คงแสนเศร้า เซาทรุด สุดโศกศัลย์
กานท์วจี ที่ร้อย ถ้อยจำนรรจ์
ดุจเสกสรร หวานซึ้ง ติดตรึงทรวง

หากฉันมี อย่างพี่ นี้คนหนึ่ง
นั่งรำพึง ถึงกัน รำพันห่วง
จะยกให้ หมดใจ ทั้งใยยวง
เป็นคู่ควง ล่วงชรา จนตา,ยาย 

"ดิน"

[น้อยใจยา]

ใครหนอใคร ใจดำ ทำให้เหงา
คงแสนเศร้า เซาทรุด สุดโศกศัลย์
กานท์วจี ที่ร้อย ถ้อยจำนรรจ์
ดุจเสกสรร หวานซึ้ง ติดตรึงทรวง

หากฉันมี อย่างพี่ นี้คนหนึ่ง
นั่งรำพึง ถึงกัน รำพันห่วง
จะยกให้ หมดใจ ทั้งใยยวง
จะขอควง ล่วงชรา เป็นตายาย 

"ดิน"

คงเพราะพี่ให้ใจคนไม่รู้ค่า
จึงต้องมาชอกช้ำระกำสรวล
พี่ให้ใจกับคนไม่คู่ควร
จึงต้องครวญโศกาด้วยอาดูร

จนพบเธอแสงสว่างที่ทางปลาย
สิ่งเลวร้ายพลันมลายกลายดับสุญ
ดุจน้ำทิพย์ชโลมปิติให้เพิ่มพูน
คงด้วยบุญนำพามาหมุนเวียน

กำลังใจร่ายกลอนกลับมาแล้ว
ด้วยน้องแก้วส่งแรงรักผลักขีดเขียน
พี่เขียนกลอนน้องสอนรักให้พี่เรียน
ขอสาบานจะพากเพียร ไม่อายครู...

น้อยใจยา

[my smile]

ถ้อยเรียง. ..เหล่านี้
เป็นบทคำมาจาก..ลึก สุ ด ใ จ ที่มี..เท่านั้น
ลวดลายคงแตกต่าง เฉกสี แปลกจากกัน
เนื่องจากคนเขียน..เรียงวาดฝัน.. ตาม อำ เ ภ อ ใ จ

ไร้ค่า. ..
อ่านกี่ครั้ง..ก็รบกวน ส า ย ต า.ใช่ไหม
ที่บันทึกไว้. ..ในสมุด ชื่อเยื่อใย
ฉันระบายความรู้สึกไว้ เรียกว่า “บ ท ก ล อ น”