ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[แก้มแหม่ม]

          แลหมอกขาวพริ้วไหวไหลอ้อยอิ่ง
บ้างก็วิ่งล้อไปสู่ไพรสันต์
น้ำค้างพราวราวจินดาค่าอนันต์
ย่างเหมันต์ยามอาทิตย์ทอแสงทอง

            สกุณาโผบินถิ่นฟ้ากว้าง
ล่องลอยคว้างสวยเป็นหนึ่งไม่มีสอง
แสงรังสีทอทาบฉาบเรืองรอง
อาทิตย์ส่องหมอกจางหายคลายหนาวเย็น

   

[คนรักษ์ถิ่น]

     แสงกระทบ  ผิวกาย ช่วยคลายหนาว

น้ำค้างพราว  ที่กระจาย  กลับหายได้

ย่างเหมันต์ ทำฉัน  หนาวเดียวดาย

แม้หมอกคลาย  ใจสั่น  หวั่นเหมันต์

    อาทิตย์เคลื่อน  คล้อยมา ที่ฟ้ากว้าง

หมอกนั้นจาง  จากไป  ที่ไหนนั่น

แม้จะหนาว  แต่ก็สุข อยู่ทุกวัน

ย่างเหมันต์..นั้นสุข..ทุกอรุณ

 

 

[เพรางาย]

เด็กเด็กกลัวแสงแดด
กลัวโดนแผดผิวคล้ำหม่น
อิดออดและลุกลน
หากถูกใช้ไปกลางแจ้ง

หน้าหนาวกลับแปลกไป
ยกมือไม้ร้องสำแดง
อยากออกตากแดดแรง
ให้อุ่นกายคลายเหน็บหนาว

แดดดียามต้องการ
และแดดพาลตามใจป่-า-ว
ร้ายปะหรืออะคร้าว
ผันไปตามแต่น้ำใจ

[รัศมีธรรมส่องทาง]

เหมันต์ที่ผ่านพ้นไป
สุชาติ ชวางกูร

.............................

เหมันต์ที่ผ่านพ้นไป 
ผ่านไปพร้อมใบไม้บาง
ร่วงลงพริ้วปลิวลู่ลงทาง
ดูใบไม้วางอ้างว้างเอกา

เหมือนรักที่จากฉันไป
จากไปเหลีอไว้แต่น้ำตา
หลั่งรินไหลท่วมใจท่วมขอบฟ้า
ดังไฟรักพาฤทัยแหลกราน

( * ) เพียงหวังไขว่คว้า
ข้าเหลือแค่อาลัย
สุดจะเอ่ยบอกใคร
ยั้งใจมิให้หลงน้ำคำ

เหมันต์ยังผ่านเช่นเคย
อย่าเลยฉันกลัวบอบช้ำ
อย่าตอกย้ำในความทรงจำ
โอ้เหมันต์อย่าผ่านมาเลย

 

[คนรักษ์ถิ่น]

เหมันต์ผ่านเข้ามา

ฤ น้ำตาไม่เหือดหาย

เย็นหนาวใช่เพียงกาย

หนาวถึงใจให้รำพัน

เหมันต์ก่อนหน้านี้

เราเคยมีรักเสกสรรค์

ห่มรักเย้ยเหมันต์

แสนสุขสันต์วันหนาวกาย

น้ำตายิ่งไหลซึม

ถูกร้างลืมรักห่างหาย

เหมันต์จงผ่านไป

เพราะหนาวใจเกินจะทน