ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

จะต่อกลอน ของเขา เราคิดหนัก
อย่างกลอนรัก มาพราง วางให้เห็น
ตอบโอนอ่อน เนื้อความ ตามเนื้อเย็น
กลายมาเป็น จีบหล่อน ค่อนแคะมา

หากจะต่อ ตรงข้าม ตามสนุก
กลายเป็นทุกข์ ว่าเพี้ยน เกรียนเนื้อหา
ครั้นเพียงอ่าน ผ่านเห็น เช่นทุกครา
กลายหนีหน้า ต้องโทษ โกรธผู้ใด

อยากจะตั้ง กระทู้ ดูแบบเพื่อน
กลับเลอะเลือน สับสน เวียนวนใหม่
นำดินสอ จ่อกระดาษ คัดอย่างไร
ตั้งชื่อไหน เล่าหนา นำมาลง

ตั้งแต่กลับ จากโรง พยาบาล
มีอาการ เริ่มใหม่ ให้ลืมหลง
ปรอทนำ วัดไข้ ไม่มั่นคง
มันขึ้นลง สลับกัน ทุกวันมี

ยังเหลือยา หลายหลาก รับจากหมอ
ท่านร้องขอ ให้ทาน ตามนั้นนี่
เขียนทุกซอง ชื่อเห็น เด่นชัดดี
เม็ดต่างสี ลืมไป ไม่ได้ทาน

มีทั้งเช้า เที่ยงเย็น ไม่เว้นนั้น
บังคับกัน ด้วยนา หลังอาหาร
ข้าวไม่ได้ ตกท้อง มานมนาน
ชีวิตนี้ ซมซาน น่าเอ็นดู.
 
นพ

[saknun]

วางตัว วางใจ ให้ถูก
วางลูก วางหลาน เถอะหนา
วางจิต  วางกาย อนิจจา
วางวา ให้สั้น หมั่นตรอง

ท่านนพ สมชื่อ ลือนาม
สนาม กวี ชื่อก้อง
เรียบเรียง พจน์กานท์ งานทอง
สมอง แล่นไว  ดั่งเห็น

[--ณัชชา--]

ถ้าทานยาไม่ผิดมีสิทธิ์หาย
ถึงโรคร้ายเจ็บจุกจนทุกข์เข็ญ
ถ้าหากพี่พักงานทานข้าวเย็น
คือประเด็นที่ตั้งหมอสั่งมา

สุขภาพแข็งแรงจนแกร่งกล้า
แล้วค่อยมาเขียนกลอนอ้อนจ๊ะจ๋า
ต่อกลอนรัก กลอนขำตามเวลา
ขอกลอนฮามากมากอยากอ่านจัง

--natcha--

 

[panthong.kh]

ใครค่อนแคะ แงะเกา เล่าคุณพี่
ใครด่าตี ลี้หลบ พบกันอยู่
หากจะจีบ รีบเลย เอ่ยเลิฟยู
โปรดจงรู้ ทราบแล้วเปลี่ยน คนเขียนกลอน

ไม่ต้องจด ต้องจ้อง ลองจีบนะ
ไม่ต้องผละ ต้องเผลอ เสนอก่อน
ไม่ต้องคิด บิดพลิ้ว ลิ่วมาวอน
เพราะงามงอน อ้อนออด ตลอดวัน

ไม่เคยว่า ผู้ใด ให้ใจช้ำ
การกระทำ คงเห็น เป็นตัวฉัน
แค่กระเซ้า เหย้าหยอก ใช่หลอกกัน
จากวันจันทร์ ถึงอาทิตย์ คิดถึงเธอ

ไยคิดมาก หลากเรื่อง เปลืองสมอง
เป็นพี่น้อง เขียนเถิด เปิดใจเหรอ
ต่างสวนเส เฮฮา ไม่ว่าเออ
คิดมากเผลอ ฉี่เหลือง เปลืองเงินตรา
พันทอง

[สมนึก นพ]

ถ้าทานยาไม่ผิดมีสิทธิ์หาย
ถึงโรคร้ายเจ็บจุกจนทุกข์เข็ญ
ถ้าหากพี่พักงานทานข้าวเย็น
คือประเด็นที่ตั้งหมอสั่งมา

สุขภาพแข็งแรงจนแกร่งกล้า
แล้วค่อยมาเขียนกลอนอ้อนจ๊ะจ๋า
ต่อกลอนรัก กลอนขำตามเวลา
ขอกลอนฮามากมากอยากอ่านจัง

--natcha--

 

มีคุณหมอ รู้ความ ถามห่วงหา
หมอณัชชา วินิจฉัย ให้ความหวัง
ที่โรคร้าย เจ็บจุก ทุกข์ประดัง
เหตุนำยา วางตั้ง แค่นั่งมอง

อ่านฉลาก หลากหลาย ให้รู้สิ้น
จำนวนกิน เม็ดหนึ่ง หรือถึงสอง
ให้พักผ่อน ด้วยนั้น ตามครรลอง
ผลสนอง เร็ววัน ทานข้าวปลา

ประเด็นมัน รันทด เพราะรสขม
มัวพะอืด พะอม ตรมนักหนา
นำหนึ่งเม็ด ยัดใน กล้วยน้ำว้า
หมดหวีกว่า ยาทาน ไม่ผ่านเลย

มื้อหนึ่งมี แปดเม็ด เสร็จละฉัน
กินแต่กล้วย ทั้งวัน อั้นอกเอ๋ย
สงสารลิง อดไป ไม่เหมือนเคย
มันมองเฉย ไม่กล้าแย่ง แว้งกัดตาย.

นพ

[yaguza]

มีคุณหมอ อยู่ใกล้ ให้ปรึกษา
ถ้าทานยา พักเดียว เดี๋ยวก็หาย
มาถึงมือ ไม่จอด รอดทุกราย
คนไข้ชาย ป่วยมา รักษาฟรี

บริการ เขาดี นะพี่นพ
ตรวจให้ครบ ทั้งหมด ทั่งตดฉี่
ที่ทุรน ทุราย จะหายดี
บอกอีกที พี่ทิด อย่าคิดนาน



......ยากูซ่า......

[--ณัชชา--]

มีคุณหมอ อยู่ใกล้ ให้ปรึกษา
ถ้าทานยา พักเดียว เดี๋ยวก็หาย
มาถึงมือ ไม่จอด รอดทุกราย
คนไข้ชาย ป่วยมา รักษาฟรี

บริการ เขาดี นะพี่นพ
ตรวจให้ครบ ทั้งหมด ทั่งตดฉี่
ที่ทุรน ทุราย จะหายดี
บอกอีกที พี่ทิด อย่าคิดนาน

......ยากูซ่า......

จะพูดมากเกินไปไหมละนี่
อย่าปากดีนะเธอเดี๋ยวเจอขวาน
รู้ตัวป่าวเธอน่ะอันธพาล
เที่ยวระรานไปเรื่อยไม่เหนื่อยไง

ไม่อยากตรวจใครหรอกนอกจากพี่
จะตรวจฟรีให้เปล่าจะเอาไหม
อยากจับผ่าของลับดูตับไต
ว่าทำไมยียวนกวนเสียจัง

--ณัช--

 

[สมนึก นพ]

ฯลฯ
ไยคิดมาก หลากเรื่อง เปลืองสมอง
เป็นพี่น้อง เขียนเถิด เปิดใจเหรอ
ต่างสวนเส เฮฮา ไม่ว่าเออ
คิดมากเผลอ ฉี่เหลือง เปลืองเงินตรา
พันทอง

คุณพันทอง ห่วงใย ใครค่อนแคะ
คอยเจาะแจะ ทำร้าย ได้ห่วงหา
คิดรักใคร ชอบใคร ให้พูดจา
พอเจอหน้า ทักทาย ไอเลิฟยู

เคยวาดฝัน วันวาน คิดการใหญ่
ท่องจำได้ บทนำ คำสวยหรู
เจออีกครั้ง หวังปอง น้องโฉมตรู
จะพรั่งพรู คำหวาน ผ่านจดจำ

กามเทพ เกื้อหนุน บุญนำส่ง
โชคพลัดหลง เจอหล่อน ตอนใกล้ค่ำ
จะพูดอย่าง ไรหนา มาลืมคำ
ติดงึมงำ ลำคอ ท้อเหลือทน

และเริ่มสั่น ทั้งร่าง วางตัวยาก
เหงื่อหน้าผาก หยดไหล คล้ายเม็ดฝน
ที่ท่องมา ทุกคำ จำวกวน
เริ่มสับสน แยกทาง ห่างออกไกล

กลับนึกออก ทุกท่อน เมื่อหล่อนจาก
จะเอ่ยปาก กล่าวคำ ทำไฉน
หรือดวงเรา คู่บุญ หนุนที่ใคร
เข้าวัดไป สะเดาะเคราะห์ น่าเหมาะดี

เจอกระบอก อันใหญ่ ใส่ไม้ติ้ว
ประกบนิ้ว สองมือ ถือไว้นี่
เขย่าเลข หวังหมาย ใบเซียมซี
อ่านทันที เนื้อคู่ รู้กับตา

ยังไม่เกิด นะนั่น แม่จันทร์ฉาย
คงต้องรอ จนตาย ไปภพหน้า
ชีวิตฉัน น่าเบื่อ เหลือคณนา
ปีผ่านมา หมดไป ไหงเหมือนเดิม.

นพ

[รพีกาญจน์]

ชีวิตนี้ ซมซาน น่าเอ็นดู

นายตำรวจ ร่างใหญ่ ไหนว่าแน่
มิเคยแพ้ ทดท้อ การต่อสู้
มีอมิตร คิดบ้า มาพันตู
หนึ่งดวลหมู่ ล้มหงาย ตายเป็นแพ

จะแต่งกลอน อ่อนหวาน ต่อกานท์หญิง
เจอเข้าจริง คอพับ จับป้อแป้
ทำเทอะทะ ปะไป สาวไม่แล
ยืนชะแง้ ข้างเสา เฝ้าแต่มอง

ขาดมั่นใจ ให้มั่ว กล้ากลัวหยุด
ในที่สุด โรคเร้า เศร้าช้ำหนอง
หมอเยียวยา ทาแด แค่ประคอง
สิ่งเดียวต้อง หันหน้า ท้าเผชิญ

รินยาต้ม ขมลอย ทานหน่อยนะ
รีบล้างชะ ระทวย ขัดขวยเขิน
เติมน้ำหมัก ตักไวน์ ใส่จำเริญ
กระสายเดิน ร้อนเดือด เลือดลมปราณ

จบมนตรา สาธุ อะ อุ มะ
วอนเทวะ นิรมิต วิชชาหาญ
มือประแป้ง แต่งตา อ่าสคราญ
*ราตรีกาล เปิดไฟ ลุยได้เลย...ปู๊นๆๆ

 

รพีกาญจน์

*หมายถึงแต่งกลอนอ้อนหญิงนะครับ

[สมนึก นพ]

เก็บสมุนไพร จากป่า มามากนี้
ท่านรพี แนะนำ คำเฉลย
ใส่หม้อต้ม สรรพคุณ ต่างคุ้นเคย
รอระเหย น้ำลด หมดเวลา

เกล็ดปลาหมอ ตะไคร้ ใบไข่เน่า
ต้นกระเพรา กระสัง ตะขบป่า
บอระเพ็ด โป๊ยกั๊ก กกรังกา
ไม้แก่นหว้า หญ้าหวาน เตรียมการมี

พลับพลึงแดง กุดช่าย กระพังโหม
รวมกับโสม แห้วหมู ดูถ้วนถี่
รากราคะ บัวดอย คอยนารี
รวบผักชี ไทยฝรั่ง ยังปะปน

เห็ดหลินจือ มะนาว ท้าวยายหม่อม
มะขามป้อม มะพลับ อย่าสับสน
หูปลาช่อน ตานหม่อน รสสุคนธ์
เกือบจะล้น หม้อนี้ มีเหลืออาน

จะใช้น้ำ แค่ไหน ไม่บอกกล่าว
ดึงใจสาว หลงไหล ไม่พ้นผ่าน
ท่องคาถา สามครบ คือจบงาน
จะเปิดไฟ แล้วคลาน ไปหานาง.

นพ