ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

โปรดจงรักตัวเราเท่าคนอื่น
ที่เรายื่นรักไปให้กับเขา
จงห่วงตัวกลัวหายสลายเงา
ห่วงให้เท่าคนอื่นที่ชื่นชม

หยุดเปรียบเทียบตนเองละเลงทุกข์
จนไร้สุขหม่นหมองครองแต่ขม
แม้เราทำพลาดผิดติดเงื่อนปม
อย่าทับถมตัวเราเปรียบเขาดี

    ปัญหารุมสุมใส่ไม่ย่อท้อ     
จงพร้อมก่อกล้าหาญไม่คลานหนี
     หัวใจแกร่งแรงสู้บู๊ต้องมี       
ใช่ยอมแพ้ทุกทีไม่มีแรง

    ดูท้องฟ้าที่คล้ำดำมืดมิด     
ยังมีสิทธิ์สว่างกระจ่างแสง
ชีวิตคนใช่จืดดั่งชืดแกง
         ต้องมีแต่งปรุงบ้างในบางครา         

เติมโน่นนิดนี่หน่อยอร่อยรส
เศร้ารันทดหวานแหววแล้วแต่ว่า
คนที่เติมคะเนเทเร็วช้า
เกินอัตรากำหนดรสก็กลาย

    จงลุกขึ้นยืนใหม่ให้กล้าหาญ     
ผิดเคยผ่านจดจำอย่าทำหาย
        ปัญหาเกิดเปิดรับจับมาทาย         
ชีวิตไม่เลวร้าย..จงหายกลัว
 


"กานต์ฑิตา"
๒๐ มกราคม ๒๕๕๖

[บูรพาท่าพระจันทร์]

เหมือนเห็นแสงแจ้งจางอยู่ข้างหน้า
ช่วยนำพาลาพ้นหม่นสลัว
ที่ครอบคลุมสุมกมลให้พ้นตัว
ปลดยึดมั่นพันพัวจากหัวใจ

โปรดจงรักตัวเราเท่าคนอื่น
เหมือนปลุกใจให้ตื่นชื่นไฉน
ยามทุกข์เหงาเล้าโลมโหมทรวงใน
ซาบฤทัยในอุราหมดจาบัลย์

พายุร้ายกรายห่างสว่างโสม
พยับโพยมโทรมซาฟ้าสุขสันต์
ใสสว่างพร่างนภาวิลาวัณย์
เรียกกลับพลันฝันเก่าของเราคืน

จงลุกขึ้นยืนใหม่ให้กล้าหาญ
ปฏิญาณสานจิตไม่คิดฝืน
เป็นบทเรียนเพียรจำแม้กล้ำกลืน
ต้องยิ้มรื่นขืนสู้เพื่ออยู่ยาว


บูรพาฯ