ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

หนทางระหว่างใจ..ระยะใดก็ใกล้กัน
(อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑)

๐ จันทร์เจ้าก็เซ้าซี้.......ขณะนี้มิหนีหน้า
เมฆน้อยก็ลอยมา...........ฉลุฟ้านภาขุ่น

๐ ดวงดาวก็วาววับ..และระยับประดับหนุน
น้าวใส่ ณ ใจคุณ........ก็จะอุ่นละมุนกาย

๐ ห่วงใยมิใช่น้อย..ฤ จะด้อยและถอยหาย
ทุกอย่างจะพร่างพราย...มิละลายสลายไป

๐ คิดถึงคะนึงเพ้อ......เฉพาะเธอเสนอให้
หนทางระหว่างใจ........ระยะใดก็ใกล้กัน

๐ ไมตรีวจีหวาน.....จะตระการละลานฝัน
แม้ฟ้านภากั้น...........ระยะนั้นมิหวั่นเลย

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

ตะวันกลับลับฟ้า

๐ ตะวันกลับลับฟ้า....ราตรี
ร้อยรักปักวจี...........ออดอ้อน
ฝากให้นะคนดี........ที่แต่ง
เขียนส่งตรงมาป้อน..ซ่อนไว้ในฝัน

๐ ตะวันลับดับแล้ว.....กานดา
จึงแต่งโคลงโยงมา....ทักเจ้า
คิดถึงคะนึงหา.........และห่วง
จึงถักกลอนวอนเว้า..หยอกเย้าเฝ้าดู

๐ ยังอยู่ยังโยกย้าย....คำกลอน
ยังอยู่ยังเว้าวอน.......ชิดใกล้
ยังห่วงและอาทร......ยิ่งนัก
ยังตอบมอบรักให้.....เก็บไว้ที่เธอ

๐ ยังละเมอพร่ำเพ้อ....กับดาว
ที่สดใสสกาว..........ใหญ่น้อย
สวยเด่นเช่นทุกคราว...ที่นับ
จึงฝากดาวกล่าวถ้อย...เคลื่อนคล้อยร้อยใจ

<a href="http://www.youtube.com/v/pBfCn0ywVxM&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/pBfCn0ywVxM&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[~ นายใบชา ~]

คิดถึง     ค ว า ม รั ก
คิดถึงที่พิงพัก  เวลาเหงา
คิดถึงความห่วงใย  สดใส  บางเบา
คิดถึงคนเก่า~เก่า    ค น ที่ เ ค ย รั ก กั น


อยู่ที่ใด ณ. ตอนนี้
ยังคงคิดถึงทุก~ทุกที    ใ น ค ว า ม ฝั น
สุขทุกข์บ้างแบบไหน  อย่างไรขอแบ่งปัน
เพราะความรู้สึกเวลานี้  นับจากวันนั้น
ผ ม ก็ ยั ง รั ก คุ ณ




.

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

ละเมอ..

๐ เพราะเมฆสีขาว..เพราะดาวดวงนั้น
หรือแสงแห่งจันทร์......ทำฉันละเมอ

๐ เช้าสายบ่ายค่ำ..........ก็พร่ำก็เพ้อ
เพราะใครนะเออ......ใช่เธอหรือเปล่า

๐ คนที่อ่อนไหว..........กับใจขี้เหงา
พร่ำเพ้อเช่นเก่า.........วานเจ้าช่วยดู

๐ รอเธอร่วมถัก............สลักคำหรู
ร้อยเรียงเคียงคู่......และอยู่ข้างกาย

๐ เขียนถ้อยร้อยฝัน..แบ่งปันความหมาย
ดูดาวพร่างพราย......โยกย้ายคำกลอน

๐ อิงแอบแนบเนา..หยอกเย้าเฝ้าอ้อน
ห่วงหาอาทร..................มิจรจากลา

๐ ดูเดือนเคลื่อนคล้อย..ร่วมร้อยภาษา
ดูดาววาวฟ้า................พูดจาอ้อนกัน

๐ เพราะเธอใช่ไหม....ทำให้ไหวหวั่น
หรือดาวดวงนั้น..........ทำฉันละเมอ

http://youtu.be/NLAaeqxA3ZQ

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

คิดถึง..อีกแล้ว

๐ ดึกดื่นยืนจดจ้อง...ชมจันทร์
สีอ่อนนวลชวนฝัน...แจ่มฟ้า
ดาวหรูอยู่เคียงกัน....ก็เด่น
คอยส่งแสงเจิดจ้า...แต่ข้าละเมอ

๐ คิดถึงเธออีกแล้ว...คนไกล
จึงละเมอเผลอใจ.....เช่นนี้
เธออยู่ ณ หนใด......วานบอก
โปรดอย่าได้หลีกลี้...หลบหน้าหายไป

๐ รู้ไหมใครที่เฝ้า........คอยหา
คอยทุกวันเวลา.........ค่ำเช้า
ยามใดจะกลับมา.......รีบหน่อย..นะแม่
จึงแต่งโคลงรบเร้า.....บอกเจ้าว่าคอย

๐ ผูกคำถ้อยร้อยรัก.....ถักวาง
ฝากส่งถึงนวลนาง.....หนึ่งนั้น
ว่ารักบ่เคยจาง.........หายจาก..ใจเฮย
ถึงชะตาฟ้ากั้น.........ไม่ท้อบ่ถอย..

[สุนันยา]

คิดถึงใครหว่านไว้...........คำหวาน
ร้อยรสบทเพลงกานท์.......ชื่นแท้
รินร่ายพจน์ถ้อยขาน..........หยาดหยด
เอื้อนเอ่ยพาพ่ายแพ้...........ต่อถ้อยคำคมฯ

“สุนันยา”

 

[panthong.kh]

คิดถึงจังนั่งเฝ้า           มานาน
บ้านติดชิดกระดาน      เท่ากั้น
ไยครรวญคร่ำเมื่อวาน    ดีอยู่  นาพ่อ
เข้มแข็งอย่าคิดสั้น       คนใกล้ยังคอย

แอบมองทางอย่างท้อ     รันทด
ห่อเหี่ยวเปลี่ยวกำสรด      โศกเศร้า
รักเขาเล่าเกือบหมด         ดวงจิต
พ่นพิษฤทธิ์เร่งเร้า         สู่ห้องหัวใจ

โปรดหันมองอย่าร้าง     แรมรา
เฝ้าแต่นอนผวา          ค่ำเช้า
รักเอยเอ่ยออกมา        อย่าปด
เจ็บจิตพิษรักเจ้า        วิ่งเข้าฤทัย

ช่วยเอื้อนเอ่ยอย่าได้     ตัดรอน
หน้าต่างของบังอร     ตรงข้าม
ขืนช้านักจักงอน          เป็นแน่
รีบด่วนจี๋มาห้าม         อย่าช้าเกินรอ
พันทอง

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

๐ มานั่งรอชื่นฟ้า......เมฆขาว
มาจดจ้องมองดาว.....ใหญ่น้อย
อยากจะออดอ้อนสาว..นางหนึ่ง
อยากจะเรียงจะร้อย...ต่อถ้อยกับเธอ

๐ พี่เหม่อพี่พร่ำเพ้อ....กับจันทร์
อยากผูกปลูกสัมพันธ์..กับเจ้า
พี่เก็บเหน็บเอาฝัน.....มาฝาก
พี่ใฝ่พี่จะเฝ้า............รบเร้าเอาใจ

๐ อยู่หนใดจะได้........ไปหา
อยากจะพบสบตา.......อีกครั้ง
รักเธอเสมอมา...........นานอยู่
จึงอยากเกี้ยวเหนี่ยวรั้ง..ผูกคล้องห้องใจ

๐ เก็บดาวใสใส่ถ้อย......โยงสาน
หลอมร่วมเป็นโคลงหวาน..บทนี้
ฝากลมช่วยขับขาน........คำพี่
ลอยผ่านมาเซ้าซี้.........ทักน้องคนงาม

[panthong.kh]

เห็นพี่ชายแต่เช้า   มารอ
เพียงเพื่ออยากพะนอ    ต่อถ้อย
นึกว่าจะมาขอ     เสียอีก
เจ็บจิตคิดเกินร้อย  อยากได้ครอบครอง

อย่ามองเหม่อพร่ำเพ้อ  รำพัน
รีบเร่งมาหาฉัน     อย่าช้า
หญิงเริ่มท้อรอขวัญ     ไม่กลับ
จวนตะวันลับฟ้า    พาให้ตรอมตรม

อยู่บ้านกลอนออดอ้อน     ทุกคืน
จากหนึ่งทุ่มขวัญยืน     รอได้
จวบตีสี่ทนฝืน          ขืนข่ม
ไร้วี่แววแล้วไซร้       บ่ได้มาออน

จึงทิ้งกลอนอ่อนด้อย     แทนใจ
รีบอ่านนะทรามวัย          ใคร่รู้
ตอบกลับอย่าหวั่นไหว   คอยท่า นาพ่อ
อย่าชักช้ายอดชู้    บอกใบ้ให้ฟัง
พันทอง

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

๐ ยังอยู่ยังหยอกเย้า...เอาใจ
ยังหอบมอบรักไป......ส่งเจ้า
ถึงเธอจะแสนไกล.....โปรดรับ..รู้เฮย
ว่าทุกค่ำทุกเช้า.......พี่เฝ้าแต่คอย

๐ เก็บดาวน้อยร้อยใส่...คำหวาน
ดึงจิตติดผสาน.........ผูกไว้
เผื่อเธอจะละลาน......และซ่าน..ใจเฮย
มาร่วมเรียงเคียงใกล้..ไม่ร้างห่างลา

๐ มาแต่งรักถักถ้อย......คอยนาง
โปรดอย่าจืดอย่าจาง....ห่างห้อง
จันทร์สวยช่วยชี้ทาง....ฉันหน่อย
โปรดช่วยแต่งคำร้อง...บอกน้องกับคืน

๐ ดึกดื่นยืนออดอ้อน....จันทร์งาม
ทอถักปักนิยาม..........รักแท้
เผื่อเธอจะไหวหวาม....ดวงจิต
มาช่วยรับปรับแก้.......รักแท้นิรันดร์

[panthong.kh]

ยังอยู่ยังไม่รู้       ทางไป
ยังสับสนทรวงใน  อกร้าว
ยังหมองหม่นจนใจ    ทุกเมื่อ
ยังคร่ำครวญเกินก้าว  ต่อได้นะเธอ

มองดวงดาวพร่างฟ้า     ราตรี
ประหนึ่งว่าเคยมี         ยอดชู้
แสงสาดส่องฤดี         ไหวหวั่น
มองไม่เห็นอยากรู้     จึ่งสู้คอยรอ

จันทร์คล้อยลอยเลื่อนเข้า    มาหา
เก็บกดหมดปัญญา          ยิ่งแล้ว
ฝากจันทร์นั่นจงพา         เขากลับ
คนห่วงหวงใจแป้ว       อย่าทิ้งให้ตรม

ยืนขื่นขมค่อนแจ้ง      เดียวดาย
หมอกหยดรดราดกาย  ชุ่มชื้น
หมดหวังนั่งมิวาย       มองเหม่อ
โอ้รักชักสะอื้น       รื่นน้ำตาไหล
พันทอง
 

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

...ฉันจะเขียนโคลง..


๐ ฉันจะใฝ่จะเฝ้า....ขีดเขียน
ฉันจะแวะจะเวียน....ออดอ้อน
ฉันจะพรากจะเพียร..เขียนส่ง
ฉันจะปักจะป้อน....เหวี่ยงไว้ใส่ฝัน

๐ ฉันจะโยกจะย้าย...คำหวาน
ฉันจะขับจะขาน......บทถ้อย
ฉันจะสืบจะสาน.....โคลงเด่น
ฉันจะเรียงจะร้อย....ฝากให้ทุกวัน

๐ ฉันจะสรรค์จะสร้าง..คำคม
ฉันจะชื่นจะชม........แต่เจ้า
ฉันจะผสานจะผสม....คำรัก
ฉันจะวอนจะเว้า.......รบเร้าเอาใจ

๐ ฉันไข่วจะคว้า.....สุขสันต์
ฉันจะป้อนจะปัน.....แบ่งให้
ฉันจะผูกจะพัน.......ดวงจิต
ฉันจะก่ายจะใกล้.....ไม่ร้างห่างลา


 

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

ดูดาวพราวพร่างฟ้า   วังเวง
ลมแผ่วครวญเป็นเพลง  หม่นไหม้
น้ำค้างดึกละเลง      ชโลมร่าง
พาพี่ครวญหวนไห้     อกต้องจาบัลย์

เดียวดายกายเปลี่ยวเศร้า   ทรวงแฮ
เคยหนึ่งใครคอยแล     ก่อนกี้
ฤาเขาไป่แยแส         รักสร่าง
จึงปล่อยเราเช่นนี้      ยิ่งช้ำโรยรา

ดูดาวพราวพร่างฟ้า    คนเดียว
ยามดึกนึกปีนเกลียว   จิตเศร้า
อารมณ์ออกฉุนเฉียว   คลุ้มคลั่ง
เดินกลับห้องหน้าเง้า   ง่วงแล้วจำนอน

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

หลายหลายครั้ง

หลายหลายครั้ง ยังงง หลงสัมผัส
หลายหลายครั้ง ยังมัด จัดไม่สวย
หลายหลายครั้ง ยังท้อ รอเธอช่วย
หลายหลายครั้ง ยังห่วย วอนช่วยดู

หลายหลายเรื่อง เคืองขัด หัดมิได้
หลายหลายเรื่อง เคืองใจ ไม่อยากสู้
หลายหลายเรื่อง เคืองจิต ปิดไม่อยู่
หลายหลายเรื่อง เคืองหู อยู่ทุกวัน

หลายหลายสิ่ง ยิ่งคอย ยิ่งถอยไกล
หลายหลายสิ่ง ยิ่งไล่ ใจยิ่งหวั่น
หลายหลายสิ่ง ยิ่งแก้ แต่ยิ่งพัน
หลายหลายสิ่ง ยิ่งกั้น มันยิ่งมา

หลายหลายตอน อ่อนไหว ใจงอแง
หลายหลายตอน อ่อนแอ แย่หนักหนา
หลายหลายตอน อ่อนด้อย คอยพึงพา
หลายหลายตอน อ่อนล้า อยากฝ่าไป
..........สรุป..........

หลายหลายครั้ง ยังงง หลงสัมผัส
หลายหลายเรื่อง เคืองขัด หัดมิได้
หลายหลายสิ่ง ยิ่งคอย ยิ่งถอยไกล
หลายหลายตอน อ่อนไหว ใจงอแง..

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

เกลียด

๐ หากเกลียดสิ่งใด....แล้วได้สิ่งนั้น
เกลียดเธอละกัน.....เผื่อฝันเป็นจริง

๐ เกลียดคนหน้าใส..เกลียดไปทุกสิ่ง
เกลียดการแย่งชิง..เกลียดยิ่งจริงเออ

๐ เกลียดสาวขาวหมวย...ที่สวยเสมอ
เกลียดหญิงอย่างเธอ...จึงเพ้อทุกครา

๐ เกลียดเธอยิ่งนัก..เพราะรักหนักหนา
เกลียดทุกเวลา.......เพราะว่าคะนึง

๐ เกลียดบทอักษร...เกลียดกลอนซึ้งซึ้ง
เกลียดใครคนหนึ่ง........คิดถึงทุกวัน

๐ หากเกลียดสิ่งใด.......แล้วได้สิ่งนั้น
มามาเกลียดกัน.........เพื่อฝันสองเรา