หนูเป็นเด็ก ตัวน้อย ด้อยศึกษา
หนูเกิดมา ขาดพ่อ พอมีแม่
หนูขาดครู อาจารย์ ผ่านตัวแปร
ใครจะแล คือเพื่อน เยือนมาดู
ตั้งแต่เล็ก จนใหญ่ ไม่เคยเรียน
ได้แต่จำ เขาเขียน เพียรไฝ่รู้
ชอบลักจำ ลัก(ขโมย) เรียน ไม่มีครู
ใคร่อยากสู้ ทำได้ ในหลายปี
นี้คือบท ละคร ที่ย้อนยุค
ฟังสนุก อาจจริง ยิ่งกว่าผี
ไม่เคยหลอก ต้มลวง หวงความดี
ที่ฉันมี กับตัว ชั่วนิรันดร์
ฟังเหมือนเศร้า เหงาใจ ในเหตุผล
แต่ละคน ต่างมี ที่ห่างชั้น
ต่างเคยผ่าน ความสุข อยู่ทุกวัน
ว่าต่างกัน สิ้นดี ที่จิตใจ
กลอนตลก เขียนเศร้า เร่าร้อนจิต
ใครอยากคิด สนุก ลุกวาดไว้
ชีวิตนี้ เหมือนหนัง ดังกว่าใคร
มีบ้างไหม เต้ยโศก โบกมือลา
