ฝนกระหน่ำซ้ำสองต้องหมองหม่น
ตกหนักจนก้มหน้าน้ำตาไหล
น้ำไหลหลากจากภูเขาเศร้าทรวงใน
เพราะเหตุใดจึงซากซ้ำช้ำดวงมาลย์
ลมกระโชกหมุนวนต้นไม้หัก
น้ำทะลักจากแม่น้ำข้ามสุสาน
ทั้งเครื่องเรือน ของใช้ ถ้วย ไห จาน
ลอยล่องผ่านพ้นหน้าคว้าไม่ทัน
ชั่งโชคร้ายมลายสิ้นทั้งสินทรัพย์
เข้าโถมทับดวงชะตามาเปลี่ยนผัน
มองสวนยางล้มเป็นแถวแนวเดียวกัน
ครอบครัวฉันหมดสิ้นเนื้อประดาตัว
มรสุมสุมชีวิตใจทดท้อ
เพราะมันก่อแต่ปัญหาน่าปวดหัว
พวกสัมปทานป่าไม้ไม่เกรงกลัว
พวกคนชั่วทำลายชาติอุบ...ว์จัง
เขาเคยปลูกต้นไม่สักกี่ต้น
เขาใช้คนเข้าถางป่าน่าผิดหวัง
เขาโกงกินบ่อนทำลายบ้านเรือนพัง
เขาก็ยัง..นั่งลอยหน้า..บ้าสิ้นดี..
ริน ดอนบูรพา
๒๕ ธ.ค. ๕๕
