ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อรรถกวี]

ไม่มองสูงคงไม่เห็นว่าเป็นต่ำ
ไร้เมฆดำหรือจะเห็นฟ้าเด่นขาว
แม้นไฟร้อนขอนรุมสุมเรื่องราว
อยู่เปล่าเปล่าไม่มีเย็นเห็นอย่างไร

ด้วยดวงจิตจับมั่นเกี่ยวตัณหา
หลงเชื่อว่าโลกนี้ที่ขวักไขว่
แบ่งขีดคั่นสูง-ต่ำดำ-ขาวไว้
เส้นนั้นอยู่ในใจใช่โลกจริง

วางจิตว่างวางจิตไม่คิดเทียบ
หาใดเปรียบเปรียบใดก็ไร้สิ่ง
สูงสูงต่ำดำดำขาวเฝ้าประวิง
เมื่อหยุดนิ่งสิ่งใดเห็นไม่มี

๒๑ กันยายน ๒๕๕๕

[รพีกาญจน์]

เมื่ออยู่ต่ำมองขึ้นไปเห็นใช่สูง
เช่นยางยูงพุ่งแซงแข่งศักดิ์ศรี
เมื่ออยู่สูงมองลงต่ำดำธุลี
หญ้าขจีใบสดเขียวงดงาม

เมื่อมนุษย์ผุดกฏกำหนดชั้น
มีโทษทัณฑ์บังคับกำกับขาม
ว่าผู้ดียิ่งใหญ่ไพร่เลวทราม
ก่นประณามหยามเหยียดเกลียดรังแก

หากว่าคนต้นไม้ถึงวัยหมด
โศกสลดหัวหางวางบนแคร่
สูงหรือต่ำดำขาวยาวนอนแบ
ไม่เที่ยงแท้สักอัน.กำนันติง

 

รพีกาญจน์ 59

[--ณัชชา--]

สัจธรรมกำหนดตามบทบาท
ผู้ฉลาดแจ้งใจในทุกสิ่ง
หากชีวิตเห็นชัดความสัตย์จริง
จิตต้องนิ่งสังเกตเหตุแห่งกรรม

จิตที่หลงงมงายในกิเลส
คือสาเหตุทำให้ใจตกต่ำ
ชีวิตเดินออกห่างหนทางธรรม
ชีพถลำเวียนว่ายอบายภูมิ

--ณัช--

 

[panthong.kh]

อันตัวเรา รักเดียว ไม่เกี่ยวข้อง
รักตัวเรา เขาปอง อย่ามองเขลา
รักพ่อแม่ พี่น้อง ท้องเดียวเรา
รักชาติเข้า ใครราญ ผลาญชีวี

รักเพื่อนพ้อง น้องพี่ ฤดีสุข
เพื่อนร่วมทุกข์ คู่ใจ ในทุกที่
รักคนที่ ห่วงหา ทุกนาที
สุดท้ายคือ รักดี ที่กระทำ
พันทอง