ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เศษเหล็ก//]

<a href="http://www.youtube.com/v/k-i7L2m2bAk&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/k-i7L2m2bAk&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

๐๐..ทุกครั้ง ทุกวินาที เคยมีเธออยู่
คอยเคียงคู่ ปรึกษา อย่างชิดใกล้
มาวันนี้ แล้วเธอเป็นอะไร
มิสนใจ  ห่วงใย ไม่เยียวยา

๐๐..ได้แค่มอง อยู่ห่างๆ อย่างเป็นห่วง
เห็นเขาควง กับคนอื่น ซึ่งๆหน้า
แล้วฉันเป็นอะไร กับเธอที่ผ่านมา
ไหนบอกว่า วันนั้น ไม่มีใคร

๐๐..ขอบคุณน่ะ สำหรับคำว่า”รัก”
ที่เธอทัก มิรู้ จริงแท้แน่แค่ไหน
ปริปากบอก คิดถึง และห่วงใย
จะพูดทำไม ถ้าไม่จริงจัง

๐๐..ขอโทษทีเวลานี้ เวลาส่วนตัว
ขออย่ามายั่ว อย่ามาคิดหวัง
ขออยู่เงียบๆ อยู่อย่างลำพัง
จะหยุดยั้ง ทุกอย่าง พอกันที
.........................เศษเหล็ก.

[รัตนาวดี]

.....ทำไมรีบ น้อยใจ ก่อนคิดถาม
ไยเอาความ ตรอมตรม เข้าข่มขี่
คำว่า"รัก" มากค่า อย่าราวี
ให้ฤดี ต้องหม่น ทนเหงาทรวง.....

.....เริ่มดูออก ว่าหึง จึงหนีหน้า
ดูออกว่า ท่าที มีใจห่วง
รู้หรอกน๊า..ว่าพี่ มีใหม่ควง
มาแกล้งท้วง หวงทัก ว่ารักจาง.....

รัตนาวดี
 

[เศษเหล็ก//]

๐๐..คนมันไม่ใช่ ยังไง มันก็ผิด
นั่งคอยคิด ข้างเดียว อกสั่นหวั่นไหว
ยอมทุกอย่าง กับสิ่งที่เป็นไป
ว่าเหนื่อยไหม ในเวลา นั้นผ่านมา

๐๐..ณ ช่วงนี้ หัวใจฉันบอบช้ำ
ความทรงจำ วันวาน ต้องเสียน้ำตา
ถ้าตอนนั้น เธอกล้าปริปากพูดออกมา
คงมีเวลา ที่ฉันจะทำใจ

....................เศษเหล็ก.

[เศษเหล็ก//]

๐๐..ความทรงจำ ในยามเหงา เข้าวนเวียน
จิตเพ้อเพี้ยน หัวอก เริ่มหวั่นไหว
อาการเดิม กำเริบขึ้น เป็นเพราะอะไร
หรือว่าใจ  ยังคิดถึงเขา เศร้าอีกครา

๐๐..ภาพเก่าๆ ในคราวนั้น หวนคืนกลับ
ยามจะหลับ  ตาลง ปลงเถิดหนา
คิดมากไป มันไม่ได้อะไรขึ้นมา
พอทีข้า  ปล่อยวางบ้าง รั้งตัวเอง..

...................เศษเหล็ก//

[panthong.kh]

อย่าคิดมาก หลากเรื่อง จักเคืองขุ่น
อย่าหมกมุ่น วุ่นวาย คล้ายว่าเก่ง
แท้ที่จริง หญิงใหม่ ไขว้คว้าเอง
แล้วรีบเร่ง สู่ขอ นะพ่อคุณ

ออกจากห้อง ที่แคบ อย่าแอบร้อง
น้ำตาต้อง กลืนกลับ ปรับอกอุ่น
มองข้างหน้า กล้าไว้ ใจเป็นทุน
รักต้องลุ้น อีกรอบ มอบมาเคียง
พันทอง

[Moo Dum]

คือน้ำผึ้ง คือน้ำตา คือยาพิษ
คือชีวิต คือความตาย คือพรายผี
คือกงจักร คือดอกบัว คือชั่วดี
คืออัคคี คือคงคา คือวาโย
คืออะไร สิ่งไหนหรือ คือความรัก
ถ้าฟูมฟัก ปกปักดี มีสุขโข
ถ้าทิ้งขว้าง ร้างสลาย ร้องไห้โฮ
ถึงหิวโซ ถ้าเปี่ยมรัก จักอิ่มใจ
รักผลิบาน หวานซึ้ง น้ำผึ้งหยด
พอรักหมด รดเอ่อมา น้ำตาไหล
ดั่งถูกยา พิษซ้ำ ช้ำทรวงใน
เหลียวหาใคร ไหนเล่า เขาจะแล
รักช่วยเติม แต้มแต่งก่อ ต่อชีวิต
รักก็ปลิด ชีวาได้ ไม่แยแส
เป็นองค์เทพ เสพย์สุขสันต์ พลันผันแปร
เปลี่ยนดวงแด ดับจิตลง เป็นโหงพราย
เปรียบเป็นเช่น ศัสตรา จักราวุธ
ทั้งแกร่งสุด ทั้งคมกล้า กว่าทั้งหลาย
เป็นอุบล พ้นวารี คลี่กลีบคลาย
รักกลับกลาย ย้ายความชั่ว มั่วเป็นดี
คือเพลิงเผา เปลวแสง แรงดับดิ้น
ฤๅวาริน ไหลเย็น เป็นสุขขี
ลมกระโชก โบกสะบัด ใช่พัดวี
ดูเสรี ที่รักนั้น จะผันเป็น
แท้ที่จริง รักรู้ อยู่นิ่งนิ่ง
ด้วยทุกสิ่ง เปลี่ยนไปบ้าง อย่างที่เห็น
จะล้นสุข จะร้างโศก เศร้าลำเค็ญ
ร้อนหรือเย็น อยู่ที่ใน หทัยเรา
เพียงตั้งอยู่ ในทำนอง ครองสติ
อย่าเริ่มริ สับสน ปนโง่เขลา
ค่อยพินิจ พิจารณา อย่าหูเบา
อยู่นานเนาว์ รักนั้น นิรันดร์กาล

Moo Dum