ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

ขอขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต google.com

               นกขมิ้นบินจร

นกขมิ้น       บินจร    ดงดอนเก่า
มีเรื่องเศร้า   อันใด    ทำไหวหวั่น
จึงลาถิ่น      พงไพร   ห่างไกลกัน
ฤๅใฝ่ฝัน    แดนใหม่   ที่ไร้ตรม

เคยร้องตอบ   แซงแซว   เจื้อยแจ้วเสียง
คล้ายถกเถียง     ยามเช้า    หมอกหนาวห่ม
ต่างหยอกเย้า   เริงร่า      สุขอารมณ์
ร่วมเพาะบ่ม  น้ำใจ   มิตรไมตรี

ทุ่งรวงทอง     เฉิดฉัน     ชวนฝันใฝ่
แต่ยังไร้         เจ้าบิน       คืนถิ่นที่
คงลืมไพร      พฤกษา     สายวารี   
หลายวันนี้       หายหน้า     ไม่มาเยือน

เอี้ยงยังคอย       ขมิ้น     คืนถิ่นฐาน
มาขับขาน     เพลงใส  กล่อมไพรเถื่อน
แม้มิอาจ        งามเด่น   ดั่งเช่นเดือน
ก็มีเพื่อน    รายรอบ   คอยปลอบโยน!ฯ

                                   อริญชย์
                              ๒๕/๙/๒๕๕๕



 

<a href="http://www.youtube.com/v/0XnxkQ-rwjk&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/0XnxkQ-rwjk&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[Prapacarn ❀]

"สะบ้าลิง"  สวยไม๊คะ.. 

อ้อยอี๊เอียง เถียงกัน ฉันไม่สู้
จึงบินสู่ ทุ่งกว้าง อย่างผาดโผน
ไปเกาะต้น ลำพู ดูลิงทโมน
มันห้อยโหน เก็บสะบ้า มาเล่นกัน
 
เอี้ยงเสียใจ ทำไม ไม่ไปทุ่ง
ไปช่วยลุง เลี้ยงควาย ท้ายนานั่น
ฉันมันสี เหลืองอ่อน ต้องจรพลัน
มิฉะนั้น ถูกเล็ง เซ็งจังเลย
 
แซม... (มั่วซะแ-ร๊-ะ)

[D]

นกขมิ้น บินจร จากคอนถิ่น
ออกหากิน กรุงไกล ใส่หัวโขน
นกพิราบ ในเมือง เคืองตัวโยน
ร้องตะโกน ไล่ขับ กลับพนา

นกขมิ้น เหว่ว้า น้ำตาหยด
แสนรันทด กดขี่ มิมีค่า
จำต้องกลับ มาพบ ซบเพื่อนยา
เจ้าเอี้ยงจ๋า ซับน้ำตา ให้ข้าที

"ดิน"

[--ณัชชา--]

อาศัยคาคบไม้แฝงกายซ่อน
ปีกอ่อนอ่อนของขมิ้นยากบินหนี
หากว่าเจ้าตกตายวายชีวี
ยังจะมีผู้ใด อาลัยมัน

นกขมิ้นเหลืองอ่อนเจ้านอนไหน
เราห่วงใยอยากมอบช่วยปลอบขวัญ
อยากเห็นเจ้าเริงรื่นทุกคืนวัน
อย่าให้อัน-ตรายกล้ำกรายเลย

--ณัช--

[yaguza]

นกขมิ้น บินจร นอนรีสอร์ท
หาที่ปลอด พักเถิด อย่าเปิดเผย
เจ้าพรัดพราก จากดิน ถิ่นที่เคย
ขมิ้นเอย พักผ่อน นอนซักคืน

คิดราคา ค่าแรง ไม่แพงหรอก
เช้าค่อยออก หากิน ในถิ่นอื่น
เรารับรอง ไม่จอด ปลอดจากปืน
ขอยันยืน ถูกกว่านี้ ไม่มีแล้ว



...ยากูซ่า....

[--ณัชชา--]

นกขมิ้นเหลืองอิ๊ดต้องคิดหนัก
หากแวะพักรีสอร์ทคงกอดแห้ว
โอกาสรอดไม่มีไร้วี่แวว
อาจถูกแมวตะปบหลบไม่ทัน

อาจถูกแก๊งยากูซ่าบ้าดีเดือด
จับเราเชือดเลือดแดงแทงคอฉัน
จับถอนขนหั่นชิ้นแบ่งกินกัน
รู้เท่าทันหรอกหนาอย่าต้มเรา

--ณัช--