ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รัตนาวดี]

.......ยังเป็นดอกรัก.. ของเธออยู่หรือปล่าว?.......

...ยามพบเธอ แล้วใจ ไยหวิวสั่น
ยามพบเจอ ทุกวัน ไยฝันเศร้า
อยากแอบซบ อกเธอ เหมือนเพ้อเอา
คล้ายว่าเรา หลงวัน ฤๅฝันไป...

...วันนี้ไย ไร้ฝัน คล้ายวันก่อน
ใจอยากอ้อน แต่เหมือน เธอเลือนใฝ่
เหมือนว่าเธอ เจอคน ใหม่ปรนใจ
ความรู้สึก ลึกใน ดวงใจชา...

...น้ำตาใส ไหลพลาง เธอห่างแล้ว
ใจหวิวแผ่ว ย้ำทรวง.. อย่าห่วงหา
แต่เหมือนมี สิ่งหนึ่ง คอยดึงพา
ให้โหยหา.. เพียงเธอ พร่ำเผลอไป...

...อยากถามใจ เธอดู อยากรู้เห็น
ฉันยังเป็น ดอกไม้ ใจเธอไหม?
อยากเป็นดอก.. รักร้อย สร้อยฤทัย
มีคำตอบ เช่นไร ให้รู้ที...

...มีข้อความ ถามฝัน วันละครั้ง
ยังดีกว่า ทิ้งหวัง พังอย่างนี้
ดูแลหน่อย ได้ไหม? เห็นใจที
ช้ำจะตาย..แล้วนี่ มีแต่รอ...


รัตนาวดี




   

[แป้งน้ำ]

แค่คนคุ้นหน้า . . ที่เดินผ่านมาผูกพัน
บังเอิญพูดคุยถูกคอกัน . .. อย่างนั้นใช่ไหม?
แค่คนกลับบ้านทางเดียวกัน ~  พอมีเพื่อนร่วมฝันก็แยกตัวไป
เราเกี่ยวข้องกันอย่างไร .. . ช่วยบอกที

ขอแค่ได้รู้
ฉันยังเป็นดอกไม้ที่บานอยู่ในใจคุณไหม . .. ตอนนี้
ฉันเป็นเพื่อนธรรมดา ~ หรือฐานะอะไรก็ไม่มี
โปรดบอกฉันให้รู้ที
ว่าเจอหน้ากันฉันต้องเดินหนี . . . หรือยังทักคนดีได้เหมือนเดิม~*

[รัตนาวดี]

...ยังเป็นดอก รักกลาง หว่างใจไหม
ดอกปักแจ กันใจ อยู่ไหมนั่น
หรือดอกเริ่ม โรยรา น้อยค่าวัน
เธอถึงคล้าย มิฝัน ผันเปลี่ยนไป...

...ไยมิหัน มองแค่ เหลียวแลบ้าง
หญิงร่ำหา อ้างว้าง รู้บ้างไหม?
เพียงข้อความ ถามนิด สะกิดใจ
คำว่า..จุ๊บ ได้ไหม? ชื่นใจคอย...

...ไยปล่อยทิ้ง คืนฝัน วันพ้นผ่าน
ให้หมองเศร้า ทรมาน ลนลานบ่อย
ใจจะขาด แล้วหนา เพราะว่าคอย
ไม่มีเพียง ร่องรอย แสนน้อยใจ.... 

รัตนาวดี

[บ้านริมโขง]

ร่ำระดมคมคำทำปุจฉา
ร่ำพรรณนาคราครั้งยังสดใส
ร่ำอารมณ์ปมท้อรอหนึ่งใคร
ร่ำอาลัยให้รู้ผู้คร่ำครวญ

ถามย้ำตรงส่งถึงหนึ่งรู้สึก
ถามรำลึกความหลังครั้งหอมหวน
ถามสัญญาคราก่อนยามอ้อนนวล
ถามรัญจวนชวนฝันสัมพันธ์ครอง

ใครหนอเป็นคนตอบมอบรู้สึก
ใครสำนึกตรึกทวนควรสนอง
ใครเคยบอกดอกรักสลักปอง
ใครเคยคล้องสองแขนแนบแน่นทรวง

เธอถามตรงส่งเขาหรือเราแน่
เธอจริงแท้หรือท้อรอรักห่วง
เธอยามนี้มีไหมใครคู่ควง
เธอคือดวงใจใครให้บอกมา

ไม่เช่นนั้นฉันเหมารับเอานะ
ไม่เช่นนั้นฉันจะปะห่วงหา
ไม่เช่นนั้นฉันตอบมอบกรุณา
ไม่เช่นนั้นฉันคว้าเธอมาชม

อย่ารอช้าใครรู้ผู้สำนึก
ให้รู้สึกหวงแหนแฟนเคยสม
เปิดเผยตนคนกล้าถลาลม
เข้ามาช้อนมาชม..ดอมดมนาง..



อย่าให้เธอคอยนานหวานเป็นขม
อย่าให้ตรมซ้ำซ้อนวอนทุกอย่าง
อย่าให้ฝันวันคอยไร้รอยทาง
อย่าให้ค้างวางหมาย..แม่สายบัว..

"บ้านริมโขง"

[บูรพาท่าพระจันทร์]

.......ยังเป็นดอกรัก.. ของเธออยู่หรือปล่าว?.......

...ยามพบเธอ แล้วใจ ไยหวิวสั่น
ยามพบเจอ ทุกวัน ไยฝันเศร้า
อยากแอบซบ อกเธอ เหมือนเพ้อเอา
คล้ายว่าเรา หลงวัน ฤๅฝันไป...

...วันนี้ไย ไร้ฝัน คล้ายวันก่อน
ใจอยากอ้อน แต่เหมือน เธอเลือนใฝ่
เหมือนว่าเธอ เจอคน ใหม่ปรนใจ
ความรู้สึก ลึกใน ดวงใจชา...

...น้ำตาใส ไหลพลาง เธอห่างแล้ว
ใจหวิวแผ่ว ย้ำทรวง.. อย่าห่วงหา
แต่เหมือนมี สิ่งหนึ่ง คอยดึงพา
ให้โหยหา.. เพียงเธอ พร่ำเผลอไป...

...อยากถามใจ เธอดู อยากรู้เห็น
ฉันยังเป็น ดอกไม้ ใจเธอไหม?
อยากเป็นดอก.. รักร้อย สร้อยฤทัย
มีคำตอบ เช่นไร ให้รู้ที...

...มีข้อความ ถามฝัน วันละครั้ง
ยังดีกว่า ทิ้งหวัง พังอย่างนี้
ดูแลหน่อย ได้ไหม? เห็นใจที
ช้ำจะตาย..แล้วนี่ มีแต่รอ...


รัตนาวดี




   

 

เคยแนบใจให้ถวิลกลิ่นเกสร
ชมฉะอ้อนวอนหวังชื่นดังขอ
สู้เร้าโลมโฉมเจ้าพะเน้าพะนอ
เคล้าเคลียคลอลอออ่อนมิจรรา

โอ้ฤทัยใฝ่ฝันคิดมั่นหมาย
เคียงคู่กายสายสวาทปรารถนา
ทุกวันคืนชื่นชิดแนบนิทรา
โลมขวัญตาพาน้องท่องตรัยตรึงศ์

แต่ความรักมิพักเอ่ยเมื่อเลยผ่าน
เคยหอมหวานซ่านจิตห่างคิดถึง
กลับกลายร้างจางจำให้รำพึง
คราครั้งหนึ่งซึ้งใจแล้วไยโรย

รักหลุดร่วงแล้วหรือไรนะใจเอ๋ย
จึงชวดเชยชมชิดจิตระโหย
เหมือนฝนโหมชโลมกายหลั่งปรายโปรย
แล้วโบกโบยราแล้งดั่งแกล้งกัน

สงสารแต่แจกันในวันนี้
หวังฤดีมีรักมาปักฝัน
ได้ภิรมย์ชมชื่นทุกคืนวัน
ต้องซึมเศร้าเหงาพลันเมื่อฝันรา...

"  บูรพ์  "

 

[รัตนาวดี]

 

เคยแนบใจให้ถวิลกลิ่นเกสร
ชมฉะอ้อนวอนหวังชื่นดังขอ
สู้เร้าโลมโฉมเจ้าพะเน้าพะนอ
เคล้าเคลียคลอลอออ่อนมิจรรา

โอ้ฤทัยใฝ่ฝันคิดมั่นหมาย
เคียงคู่กายสายสวาทปรารถนา
ทุกวันคืนชื่นชิดแนบนิทรา
โลมขวัญตาพาน้องท่องตรัยตรึงศ์

แต่ความรักมิพักเอ่ยเมื่อเลยผ่าน
เคยหอมหวานซ่านจิตห่างคิดถึง
กลับกลายร้างจางจำให้รำพึง
คราครั้งหนึ่งซึ้งใจแล้วไยโรย

รักหลุดร่วงแล้วหรือไรนะใจเอ๋ย
จึงชวดเชยชมชิดจิตระโหย
เหมือนฝนโหมชโลมกายหลั่งปรายโปรย
แล้วโบกโบยราแล้งดั่งแกล้งกัน

สงสารแต่แจกันในวันนี้
หวังฤดีมีรักมาปักฝัน
ได้ภิรมย์ชมชื่นทุกคืนวัน
ต้องซึมเศร้าเหงาพลันเมื่อฝันครา...

"  บูรพ์  "

 

...เสียบดอกรัก ปักลง ตรงความฝัน
ในแจกัน งามสด จรดค่า
เก็บรักษา ให้ดี นะพี่ยา
อย่าให้กลีบ โรยรา กลิ่นพาเลือน...

...หมั่นดูแล รักษา อย่าให้เหี่ยว
เพียงดอกเดียว ดมดอม ก็หอมเหมือน
อย่าปล่อยทิ้ง อับเฉา คล้ายเศร้าเยือน
อย่าให้เปื้อน ฝุ่นจับ รับความตรอม...

...ฝากให้เป็น ดอกรัก ที่ปักลึก
ยามรู้สึก นึกภาพ กลิ่นทาบหอม
อย่าให้ใคร ทราบเคล็ด เด็ดดมดอม
ดอกบานย้อม กลิ่นชวน สงวนนาน...

รัตนาวดี
 

[รัตนาวดี]

ยังเหลือความผูกพัน..ให้กันไหม?
กระดากใจเกินกว่าจะเอ่ยถาม
จึงซ่อนสื่อแห่งทุกข์..ทุกถ้อยความ
ให้งอกงามเพียงในหัวใจเรา

กลัวความเวทนาจะปรากฎ
บนสายตาสลด..ของเพื่อนเก่า
กลัวเมฆฝนน้ำตาจะตั้งเค้า
ด้วยหนึ่งความงี่เง่าในชีวิต

ไม่ร้องขอให้กลับมารับขวัญ
รู้ว่าฉันขบถ..และหมดสิทธิ์
ฝังรูปความโหดร้ายในห้วงคิด
เธออาจปิดล็อกกลอนไม่ต้อนรับ!!
..

ยิ่งถ้อยหวานเคยฟุ้งปรุงกลิ่นหอม
เธออาจพร้อมเสกร่ายให้กลายกลับ-
เป็นกระบี่เฉือนใจให้ย่อยยับ
ฉันอาจซับน้ำตา..จนกว่าตาย..

ระบายจันทร์

...คงเหลือเพียง ทรากฝัน ให้หวั่นถึง
ตรึงตราซึ้ง ใจฝาก จึงมากหมาย
เคยปรนเปรอ เพ้อฝัน กันเรียงราย
ดอกรักกลิ่น สลาย คล้ายลืมกัน...

...ถ้อยวจี เคยย้ำ รักพร่ำพร้อม
ดอกรักย้อม กลิ่นดี ทั้งสีสรร
ไฉนวัน นี้จึง ลืมซึ้งกัน
ความสัมพันธ์ มาคล้าย สิ้นปลายทาง...

...รักคงเปลี่ยน แปลงแล้ว ไร้แววหวน
ใจกำสรวล ก็ทน แม้หม่นหมาง
ดอกรักสวย ด้วยความ งามสะอาง
ยังปักหว่าง กลางใจ อยู่ไหมเธอ?...

รัตนาวดี