ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รการตติ]

[D]

จากกันมา เนิ่นนาน หลายกาลนัก
เคยรู้จัก ที่บางกอก ออกใจแป้ว
หลายร้อยวัน ฝันสลาย ไร้วี่แวว
ยังคิดว่า คลาดแคล้ว แล้วสิเรา

ไยถึงมา หากัน เล่าขวัญพี่
ทุกนาที เฝ้าคอย ให้หงอยเหงา
ยังคิดถึง พี่ประจำ ทุกค่ำเช้า
พบวันนี้ ต้องเศร้า มีเขาเคียง

เอาตาแนบ แอบดู รูหน้าต่าง
หากพี่ย่าง เข้ามา ท่าจะเสี่ยง
เลยต้องส่ง บอกใบ้ ให้สำเนียง
คงเหลือเพียง ความทรงจำ เขาอำลา

พี่นั้นมา สายไป ในวันนี้
ดวงฤดี น้องทึ่ง ตะลึงหนา
ยังคิดถึง แต่พี่ นี้เรื่อยมา
วาสนา สิ้นแล้ว ต้องแคล้วกัน 

"ดิน"

[รการตติ]

[สุนันยา]

แสน...สงสาร กระไร โอ้ใจเอ๋ย
อุตส่าห์เผย เอ่ยทัก รักหวานแหวว
เดินทางไกล ไม่จอด ตลอดแนว
หมายบอกแก้ว กัลยา ในท่าที

ว่ามีรัก สมัครหมาย หลายปีผ่าน
เก็บอยู่ห้วง ดวงมาน ตระการศรี
จะนำมา บอกกล่าว สาวคนดี
โอ้..อกเอ๋ย กลายเป็นพี่ ที่ช้าไป

ก็ปล่อยกาล นานเนิ่น เกินจะรับ
สาวไหนครับ...จะรอ ท้อรู้ไหม
กลัวต้องคว้า น้ำเหลว หรือเปลวไฟ
เมื่อเจอใคร รักจริง ต้องซิ่งลา

กลับบางกอก เถิดหนา อย่าอยู่เฝ้า
ในเมื่อเขา เจอใคร ที่ใช่กว่า
ตัดอาลัย ในรัก หักใจพา
คืนเมืองฟ้า เถิดชาย ก่อนตายฟรี..

 
“สุนันยา”