ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[น้องมีมี่กวีน้อย]

 
มาเมืองน่านบ้านฉันด้วยกันไหม
แม้อยู่ไกลแต่น้ำใจงามหนักหนา
แม่จริมถิ่นของฉันอยากให้มา
อยู่ในป่าแต่ว่าก็งดงาม
ไม่ต้องถามแม่จริมไกลแค่ไหน
ให้รู้ไว้ต้อนรับเธอเสมอ
แม้บ้านฉันไม่เจริญไม่เลิศเลอ
แต่หากเจอเธอได้มาเจอคงจดจำ

[บ้านริมโขง]

แม่จริมฉันเคยไปใช่ไกลแสน
เพียงข้ามแดนภูผาขอบฟ้าฉ่ำ
ทางขึ้นเขาเลี้ยวลดปรากฏนำ
ไม่ถึงค่ำ-ไป-กลับน่าน ผ่านสบาย

บ้านร่มรื่นผืนป่านาเชิงเขา
ที่ยามเช้าเมฆลอยคล้อยสยาย
ลมไล่ทุ่งมุ่งสู่เคียงคู่กาย
ดุจดั่งคล้ายหมายเหมือนรับเพื่อนชม

ไม้สักสวยริมเขาเจ้าสูงเด่น
พอได้เห็นไม้ใหญ่ใครไม่ข่ม
ในวัดวาอารามใคร่คร้ามชม
หลงนิยมสักแท้..แม่จริม..

นึกย้อนกลับนับวันเหมือนฝันตื่น
ไม่เหลือชื่นติดค้างอย่างเหงาหงิม
ไม่มีใครให้ซึ้งรำพึงพิมพ์
“แม่จริม” อยู่ริมใจ..ใกล้ลืมเลือน..

"บ้านริมโขง"

[ลมหนาว]

เคยไปเที่ยวเมืองน่านมานานแล้ว   
ตะลอนแถวปากนายหมายชมเขื่อน
นั่งเรือท่องล่องธารสำราญเลื่อน   
ตะวันลับดวงเดือนเยือนนภา

เรือนแพน้อยลอยล่องบนท้องน้ำ   
ยามคืนค่ำดวงดาวพราวเวหา         
เย็นสายลมพรมพัดสะบัดมา
สุขอุรายิ่งนักพักริมธาร

จวบอุษาฟ้าสางสว่างแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วนกร้องก้องขับขาน
แสงสุรีย์สีทองสาดส่องลาน
แสนชื่นบานเปรมปรีดิ์ที่ปากนาย

แม่จริมนั้นไม่เคยไปเที่ยว
ป่าไม้เขียวขจีมีหลากหลาย
ยินท่านเขาเล่ากันนั่นสบาย
ธรรมชาติกลิ่นอายมากมายมี