ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

 
หัวใจของคนเหงา..คงเศร้าหนัก
จะแบ่งรักมาให้แค่ในฝัน
เป็นเพื่อนคุย..พอเหงาจาง..เป็นบางวัน
ความสัมพันธ์ไร้สัญญา..ถ้าต้องการ

ยามเธอหนาวมีผ้าห่ม..ฝากลมกอด
ฉันเง้างอดให้เธอง้อทอคำหวาน
ถ้าเธอเศร้าขื่นขมตรมดวงมาน
จะจัดการยาดีมีให้เธอ

เธอว้าเหว่ฉันจะขับลำนำกล่อม
อุ่นละม่อมนุ่มละไมปลอบใจเสมอ
ต่างถ้อยทีถ้อยอาศัยคล้ายเพื่อนเกลอ
ขออย่าเผลอรักกัน..ให้มันงง

แซม

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


แม้นผ้าห่มพรมพันหลายชั้นผืน
ไม่อุ่นชื่นรื่นจิตพิศวง
เท่าอุ่นเนื้อเมื่อแนบแอบอนงค์
ยากลืมลงปลงใจไม่อาวรณ์

อันตัวพี่นี้ยาใดก็ไม่สร่าง
ด้วยโรคร้างห่างทรวงดวงสมร
เพียงทรามวัยให้เคียงนางไม่จางจร
คอยฉะอ้อนป้อนรักจักหายพลัน

ขอเป็นเพื่อนเหมือนเราเป็นเจ้าของ
แอบจับจองปองใจแนบในฝัน
ขอที่หนึ่งพึงเห็นเป็นสำคัญ
เกลอเช่นฉันนั้นอยู่หน้าบรรดามี...



 

"  บูรพ์ "

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

[เนิน จำราย]

   นิทราเอย...เลยล่วงผ่านห้วงฝัน
หลับใต้จันทร์จนลุปัจจุสมัย
ตะวันเตือนแต่งแต้มอโณทัย
แจ้งแก่ใจว่ารุ่งรางสว่างแล้ว

ฟื้น..เสียงกรับขยับดังฟังคุ้นหู
นกเขาคูคลอขลุ่ยฆ้องหมุ่ยแผ้ว
ทั้งหวนโหยโชยโสตโคตรปี่แก้ว
วังเวงแว่ว...สลับ..สลัดเป็นปัจจุบัน

    เพื่อนเอย..เชิญเพื่อนอย่าเชือนเฉย
ลมรำเพยเด็ดดมชมบุหลัน
เอาลำนำเกี่ยวดองคล้องสัมพันธ์
คือความฝันที่เป็นจริงอิงร้อยกรอง
             
           เนิน จำราย

[panthong.kh]

เสียงเพลงแคน แดนดง พะวงหา
ยามนิทรา พาให้ ใจเศร้าหมอง
คะนึงเนาว์ นอนแนบ แอบชิดปอง
หทัยครอง สองเรา เข้าด้วยกัน

แว่วไก่ขัน กระชั้นเสียง เพียงแผ่วผ่าน
กังวาลหวาน ซ่านซึ้ง ตรึงอกฉัน
มือควานคว้า เจอหมอนข้าง อ้างว่างพลัน
เศร้าจาบัลย์ คืนเปลี่ยว ห่อเหี่ยวใจ

สุดที่รัก หักหาย เสียดายนัก
เมื่อความรัก พังลง ปลงเชื่อไหม
จิตป่วนปั่น บั่นทอน ถอนฤทัย
โปรดรู้ไว้ ซอกใจนี้ มีเพียงเธอ

[Prapacarn ❀]

 

แม้นผ้าห่มพรมพันหลายชั้นผืน
ไม่อุ่นชื่นรื่นจิตพิศวง
เท่าอุ่นเนื้อเมื่อแนบแอบอนงค์
ยากลืมลงปลงใจไม่อาวรณ์

อันตัวพี่นี้ยาใดก็ไม่สร่าง
ด้วยโรคร้างห่างทรวงดวงสมร
เพียงทรามวัยให้เคียงนางไม่จางจร
คอยฉะอ้อนป้อนรักจักหายพลัน

ขอเป็นเพื่อนเหมือนเราเป็นเจ้าของ
แอบจับจองปองใจแนบในฝัน
ขอที่หนึ่งพึงเห็นเป็นสำคัญ
เกลอเช่นฉันนั้นอยู่หน้าบรรดามี...

 

"  บูรพ์ "

เอ๊ะ! พี่เอ๋ยเอ่ยคำทำไถล
ประเภทไหนกันเล่าเจ้าเกลอนี่
มาย่องเบาเอาใจไปย่ำยี
แถมจู้จี้อ้อนวอนขอนอนเมาะ

หนาวทั้งกายทั้งใจ..ไม่รุ๊ไม่ชิ
เกลอแอบริหว่านวาจามาประเหลาะ
หรือเล่นลิ้นพูดมากอยากออเซาะ
ทำแจ๊ะเจ๊าะ..เจ๊าะแจ๊ะ แหม..น่าซัด

จะจับจองห้องใจไปขังเดี่ยว
เกรงหัวใจน้องเหี่ยวเดี๋ยวอึดอัด
ถ้าเอาจริงรีบหาช่างมารังวัด
เพราะน้องจัดหัวใจขายเป็นล็อก

แซมค่ะ
 

[Prapacarn ❀]

หัวใจฉันหวั่นไหวไหงเป็นงี้   
ถูกเล้าโลมโหมถี่ถี่..นี่สั่นไหว
ใจกระหวัดรัดรึงถึงห้วงใจ   
ดังถูกไฟเร้ารุมสุมดวงมาน

จะจัดเขตแค่เพื่อน..ไยเลือนหลง   
อัสดงอ้อนแอบแทบอลหม่าน
อ่อนระทวยรวยรื่นจนชื่นบาน      
รสรักซ่านจนเขิน..เกินเพื่อนแล้ว

ต้นไมตรีกลายพันธุ์กระสันพ่วง
กลับเป็นดวงดอกรักปักเป็นแถว
เสน่หาวกวนจนพ้นแนว
โอ้เพื่อนแก้วผิดลำนำ..เลยตามเลย

แซม
 

[Prapacarn ❀]

   นิทราเอย...เลยล่วงผ่านห้วงฝัน
หลับใต้จันทร์จนลุปัจจุสมัย
ตะวันเตือนแต่งแต้มอโณทัย
แจ้งแก่ใจว่ารุ่งรางสว่างแล้ว

ฟื้น..เสียงกรับขยับดังฟังคุ้นหู
นกเขาคูคลอขลุ่ยฆ้องหมุ่ยแผ้ว
ทั้งหวนโหยโชยโสตโคตรปี่แก้ว
วังเวงแว่ว...สลับ..สลัดเป็นปัจจุบัน

    เพื่อนเอย..เชิญเพื่อนอย่าเชือนเฉย
ลมรำเพยเด็ดดมชมบุหลัน
เอาลำนำเกี่ยวดองคล้องสัมพันธ์
คือความฝันที่เป็นจริงอิงร้อยกรอง
             
           เนิน จำราย

ล่องลอยในความฝันสั่นสะทก
คล้ายดั่งนกไร้รังนั่งหม่นไหม้
ด้วยไร้ญาติขาดมิตรคู่ชิดใจ
สุดหวั่นไหวหวาดผวาอุราช้ำ

แม้เพื่อนเกลอเผลอใจให้ในฝัน
แค่บางวันรักรื่นคงชื่นฉ่ำ
อย่าลาร้างจางเลือนขอเพื่อนจำ
ทักแค่คำ..สองคำ หายช้ำทรวง

แซมค่ะ

ขออภัยค่ะ..แซมตกสัมผัสพี่เนิน...

[Prapacarn ❀]

เสียงเพลงแคน แดนดง พะวงหา
ยามนิทรา พาให้ ใจเศร้าหมอง
คะนึงเนาว์ นอนแนบ แอบชิดปอง
หทัยครอง สองเรา เข้าด้วยกัน

แว่วไก่ขัน กระชั้นเสียง เพียงแผ่วผ่าน
กังวาลหวาน ซ่านซึ้ง ตรึงอกฉัน
มือควานคว้า เจอหมอนข้าง อ้างว่างพลัน
เศร้าจาบัลย์ คืนเปลี่ยว ห่อเหี่ยวใจ

สุดที่รัก หักหาย เสียดายนัก
เมื่อความรัก พังลง ปลงเชื่อไหม
จิตป่วนปั่น บั่นทอน ถอนฤทัย
โปรดรู้ไว้ ซอกใจนี้ มีเพียงเธอ

แม้ได้ซุกเพียงซอกก็บอกได้
ว่าหัวใจพี่พันนั้นอุ่นเสมอ
อยากจะบอกว่าทุกวันฝันละเมอ
หลงพร่ำเพ้อถึงกันพี่พันทอง

ทองพันชั่ง..ทองนพคุณ..ทองรุ่นเก๋า
ไม่งามเงาซึ้งใจ..ไร้รอยหมอง
เท่าพี่ฉันพันธุ์ดีไม่มีรอง
รักของน้องแน่นหนัก..รักพี่พัน

แซมจ้ะ