14 กรกฎาคม 2012, 01:05:AM |
ก้าวแรกฯ...
Special Class LV2 นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร
คะแนนกลอนของผู้นี้ 81
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 180
ระยะทางหมื่่นลี้ เริ่มต้นที่ก้าวแรก
|
|
« เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2012, 01:05:AM » |
ชุมชน
|
หลังม่านหมอก หลอกตา ปานว่าฝัน คือฝุ่นควัน พลันคลุ้ง พรางรุ้งสี ให้กลบเกลื่อน เลือนลับ กับนาที ในวิถี สีแสง แห่งนคร
คลื่นความจริง โถมทับ นับเช้าค่ำ ใจบอบช้ำ ย้ำตอก ตามหลอกหลอน ยังโหยหา ในห่วง ห้วงอาทร ให้หัวใจ ไหวอ่อน ได้ผ่อนคลาย
ในเมืองหลวง กว้างใหญ่ ให้สับสน ใจผู้คน แคบคับ นับหลากหลาย ยังว่ายวน สับสน ปนวุ่นวาย ความเงียบเหงา เปล่าดาย มิคลายไป
ความโดดเดี่ยว เคี่ยวเข็ญ ทุกเย็นค่ำ ความโหยหวน ครวญคร่ำ ลำนำไหว ความเหงาเงียบ เหยียบย่าง ลงกลางใจ ความหวั่นไหว คั้นใจ ให้จำนน
คงหยัดยืน ฝืนใจ ให้ก้าวย่าง ในโลกกว้าง อ้างว้าง พลางสับสน ความเงียบเหงา เร้ารุก ทุกตัวคน เมื่อมืดมน หล่นโปรย โรยนภา
ความเงียบเหงา เล้าโลมใจอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ขอขอบคุณภาพประกอบจาก Google ครับ
ก้าวแรกฯ...
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, ไพร พนาวัลย์, amika29, รพีกาญจน์, D, บูรพาท่าพระจันทร์, ดุลย์ ละมุน, อริญชย์, blues, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ไม่รู้ใจ, ปู่ริน, ลมหนาว, กามนิต, รการตติ, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
คมกระบี่ บาดคน คมคำคน บาดใจ
|
|
|
14 กรกฎาคม 2012, 01:41:AM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2012, 01:41:AM » |
ชุมชน
|
หลังม่านหมอก บอกใบ้ ว่าใสแจ๋ว ไร้วี่แวว ฝุ่นตลบ อบอวลหน้า ชีวิตเปลี่ยน เวียนผัน ขึ้นทันตา ปลายนภา ทอรุ้ง จรุงเรือง
ในเมืองหลวง กว้างใหญ่ ใครก็รู้ มุ่งมั่นสู่ ความหมาย ตั้งหลายเรื่อง ทั้งความเท็จ ความจริง ยิ่งนองเนือง ความฝันเฟื่อง มีบ้าง บางครั้งคราว
ความเดี่ยวโดด โหดร้าย ทำลายนั้น อย่าได้หวั่น ทดท้อ รอห้วงหาว จงเตือนจิต เสมอ อาจเจอดาว ที่พร่างพราว ขอบฟ้า ยามราตรี
เถอะคงได้ ชื่นมื่น ยามดื่นดึก คงคักคึก ฤทัย ให้สุขี คงหายตรม ขมขื่น รื่นฤดี จากวันนี้ ต่อไป ใจเบิกบาน
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : amika29, รัตนาวดี, รพีกาญจน์, D, บูรพาท่าพระจันทร์, ดุลย์ ละมุน, อริญชย์, blues, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ไม่รู้ใจ, ปู่ริน, ลมหนาว, ก้าวแรกฯ..., กามนิต, รการตติ
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
14 กรกฎาคม 2012, 07:24:PM |
ดุลย์ ละมุน
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2012, 07:24:PM » |
ชุมชน
|
อันแสงส่อง รองเรือง ในเมืองฟ้า แฝงพรางตา ทาฉาบ ด้วยภาพหวาน แม้นใครหลง กรงทอง ต้องหมองมาน ยิ่งเสพนาน ผลาญจิต ฝังพิษลวง
เพราะเงินตรา มายา หาเที่ยงแท้ เป็นเพียงแค่ แหล่ลิเก เล่ห์เมืองหลวง เหมือนคำหวาน หว่านล้อม มาน้อมทรวง ให้ติดบ่วง ร่วงหลง กรงอัตตา
ใช้สติ ผลิผ่อง ตรองเหตุผล พิศกมล ค้นธรรม นำตัณหา จะพบแก้ว แววสว่าง กลางมายา เป็นดอกหญ้า กล้าบาน บนลานปูน
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, D, panthong.kh, blues, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ไม่รู้ใจ, รพีกาญจน์, ปู่ริน, ลมหนาว, ก้าวแรกฯ..., กามนิต, รการตติ
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
14 กรกฎาคม 2012, 08:58:PM |
ยามพระอาทิตย์อัสดง
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2012, 08:58:PM » |
ชุมชน
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไม่รู้ใจ, blues, รพีกาญจน์, ดุลย์ ละมุน, ปู่ริน, ลมหนาว, ก้าวแรกฯ..., D, อริญชย์, กามนิต, รการตติ
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
14 กรกฎาคม 2012, 11:06:PM |
ปู่ริน
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2012, 11:06:PM » |
ชุมชน
|
พี่สับสนทนช้ำร่ำร้องไห้ น้องหนีไกลห่างหายไม่เปิดเผย หนีไปลับมิได้กลับมาบ้านเลย เจ้าทรามเชยคงมีสุขทุกคืนวัน
ปล่อยให้พี่ต้องเงียบเหงาเศร้าหมองหม่น น้องหน้ามลไปร่วมเรียงเคียงตามฝัน เป็นเมียเก็บมหาเศรษฐีที่เมืองจันทร์ พี่จึงฝันสลายเหมือนตายทั้งเป็น
จึงย้อนรอยถอยหลังยังชุมพร มาพักผ่อนทำไร่ไม่มีใครเห็น อยู่เขาย้อยยังคอยรักทุกยามเย็น แสนลำเค็ญนั่งเงียบเหงาอยู่เดียวดาย
ริน ดอนบูรพา ๑๔ ก.ค. ๕๕
|
|
|
|
16 กรกฎาคม 2012, 12:30:PM |
|
|
16 กรกฎาคม 2012, 12:57:PM |
|
|
16 กรกฎาคม 2012, 02:00:PM |
|
|
16 กรกฎาคม 2012, 02:06:PM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 16 กรกฎาคม 2012, 02:06:PM » |
ชุมชน
|
หลังม่านหมอก บอกใจ ไปให้ถึง อีกครั้งหนึ่ง ซึ่งใจ ใด้ห้าวหาญ ทิ้งความเศร้า เร้ารุก ทุกคืบคลาน จะก้าวผ่าน วันวาร ที่ม่านนั้น
ก้าวมั่นคง ปักธง ตรงจุดหมาย มิเคลื่อนคลาย ปลายฝัน อันตั้งมั่น จะรุกคืบ สืบสาน งานปัจจุบัน มิไหวหวั่น ฝันไฝ่ คงได้ดี
อาจมีบ้าง บางที ที่ใจล้า ความแข็งกล้า มาหาย กลับหน่ายหนี เพียงช่วงหนึ่ง ถึงครา ประดามี แล้วทุกที ก็ผ่าน เป็นวานวัน
ก้าวแรกฯ...
[/quote] หลังม่านหมอก บางครา น่าใจหาย คิดมิวาย กลายกลับ สลับฝัน มีมืดมน หม่นหมก อกร้าวพลัน แต่ไม่หวั่น หรอกหนอ สู้ต่อไป
แม้ก้าวย่าง บางครั้ง อาจพลั้งเผลอ แต่อย่าเก้อ อดทน อย่าหม่นไหม้ พยายาม เข้าเถิด เกิดแรงใจ ไม่มีใคร เก่งกล้า จงฝ่าฟัน
|
|
|
|
16 กรกฎาคม 2012, 02:21:PM |
|
|
16 กรกฎาคม 2012, 02:45:PM |
กามนิต
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 16 กรกฎาคม 2012, 02:45:PM » |
ชุมชน
|
อนิจจาหัวใจฉันหล่นหาย ขุดพื้นทรายก็ไม่เห็นสักเพียงเสี้ยว ขุดทะเลขุดฟ้าขุดโค้งเคียว ขุดป่าเขียวขุดทั่วไร้หัวใจ
เธอคงควักและทิ้งดิ่งเหวลึก ทะเลหมึกมืดมิดปิดดวงใส จะแสนล้านสุริยาจ้าเพียงใด มิเคยได้ส่องถึงก้นบึ้งเลย
กามนิต, ๑๖ ก.ค.๕๕
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ก้าวแรกฯ..., ยามพระอาทิตย์อัสดง, รพีกาญจน์, D, panthong.kh, อริญชย์, บูรพาท่าพระจันทร์, ลมหนาว, ไม่รู้ใจ, รการตติ, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ความรักแท้จริงมีสีดำดังศอพระศิวะ
|
|
|
17 กรกฎาคม 2012, 12:14:PM |
|
|
17 กรกฎาคม 2012, 01:15:PM |
|
|
|