ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

ปุจฉา.....   ความทุกข์  นานา  มาจากไหน ?
วิสัชนา...   จากใจ  ของเรา  ที่เศร้าหมอง
ปุจฉา.....   ความทุกข์  ไฉน  มีก่ายกอง ?
วิสัชนา...   ใจของ  เราสิ  ผลิขึ้นมา

ปุจฉา.....   เมื่อใด  ใจจะ  สงบนิ่ง ?
วิสัชนา...   เมื่อทิ้ง  โมหันธ์  อันหยาบหนา
ปุจฉา.....วันใด  ทุกข์หลาย  จักไคลคลา ?
วิสัชนา...   เมื่อชีวา  มีธรรม  ค้ำกมล
         
ปุจฉา..... ธรรมมี  ฤทธิ์เดช  วิเศษหรือ ?
วิสัชนา...ธรรมคือ  หลักแหล่ง  แห่งมรรคผล
ปุจฉา..... มุ่งมั่น  ฉันใด  จึงได้ยล ?
วิสัชนา... เตือนตน  ปฏิบัติ  โดยศรัทธา
   
ปุจฉา.....อยากซื้อ  มีขาย  ที่ใดบ้าง ?
วิสัชนา...ต้องสร้าง  ด้วยมือ  ใช่ซื้อหา
ปุจฉา.....ธรรมอยู่  หนใด  ในโลกา ?
วิสัชนา...อยู่ทั่ว  พสุธา  มานานนม
         
สรุป..... ธรรมเปรียบ  แสงทอง  ส่องชีวิต
            นิรมิต  ทิศทาง  อย่างเหมาะสม
         เอื้อสุข  ทุกข์คลาย  หายระทม
         สังคม  ร่มเย็น  หากเห็นธรรม

                   

                   สุนทรวิทย์
                     

[panthong.kh]

จะมีกี่ คนเล่า ที่เฝ้าคิด
ด้วยชีวิต ต้องดิ้นรน  จนถลำ
ต้องปากกัด ทีนถีบ รีบกระทำ
ทนระกำ ย้ำจิต คิดปลดปลง

เสียเวลา รถติด บนถนน
กว่าจะพ้น หนทาง อย่างประสงค์
ทั้งจำกัด ทุกเรื่อง เปลื้องปลดลง
นวลอนงค์ บางครั้ง ยังต้องท้อ

ด้วยว่าเงิน เดือนน้อย ดูด้อยค่า
เลี้ยงลูกหมา อีกหก อกช้ำหนอ
จักให้คิด เรื่องธรรม จำใจรอ
น้ำตาคลอ ด้วยว่าจน ทนช้ำใจ

[sunthornvit]

เลี้ยงลูกหมา  ตั้งหก  คงอกแตก
ต้องทนแบก  พันธะ  ภาระใหญ่
นับว่ามี  มโนธรรม  งามน้ำใจ
นึกเลื่อมใส  ศรัทธา  ว่าแสนดี

ฝากดูแล  ชายสูงวัย  ไว้สักผู้
ช่วยเอ็นดู  เมตตา  อย่าตระหนี่
กินไม่เปลือง  หรอกหนา  กัลยาณี
ไว้จู๋จี๋  แก้ว่าง  เป็นบางวัน

 

สุนทรวิทย์

[D]

ฯลฯ
         
สรุป..... ธรรมเปรียบ  แสงทอง  ส่องชีวิต
            นิรมิต  ทิศทาง  อย่างเหมาะสม
         เอื้อสุข  ทุกข์คลาย  หายระทม
         สังคม  ร่มเย็น  หากเห็นธรรม

                   

                   สุนทรวิทย์
                     

ธรรมะ สัมฤทธิ์ ประสิทธิผล
ผู้ยล ถึงได้ ใจสุขล้ำ
ธรรมะ ใช่คิด ประดิษฐ์คำ
น้อมนำ ฝึกฝน ผลจึงมี

ฝักใฝ่ ในธรรม ประจำสร้าง
ก้าวย่าง ชื่นชม สมศักดิ์ศรี
สุขล้ำ น้ำใจ ใคร่ยินดี
นอกนี้ มิเห็น เป็นกังวล

น้ำใส ใจจริง สิ่งประเสริฐ
บังเกิด แก่ใคร ใจสุขล้น
ถึงครา ย่อยยับ หรืออับจน
กุศล ดลช่วย อวยพรเติม

"ดิน"

[panthong.kh]

เลี้ยงลูกหมา  ตั้งหก  คงอกแตก
ต้องทนแบก  พันธะ  ภาระใหญ่
นับว่ามี  มโนธรรม  งามน้ำใจ
นึกเลื่อมใส  ศรัทธา  ว่าแสนดี

ฝากดูแล  ชายสูงวัย  ไว้สักผู้
ช่วยเอ็นดู  เมตตา  อย่าตระหนี่
กินไม่เปลือง  หรอกหนา  กัลยาณี
ไว้จู๋จี๋  แก้ว่าง  เป็นบางวัน

 

สุนทรวิทย์

เมตตาธรรม ค้ำจุน หนุนชีวิต
เมตตาจิต มีไว้ ได้สุขสันต์
เมตตาคน สูงวัย ทำไงกัน
บ้านบางแค ไหมนั่น พันพาไป

มีเพื่อนเยอะ ไม่เหงา เศร้าโศกศัลย์
ไม่ต้องหวั่น ตกลง ไปส่งได้
ไม่ต้องกลัว จะไปเยี่ยม ทุกเสาร์ไง
ว่าอย่างไร ตอบมา อย่าช้านาน

[ไร้นวล^^]

ธรรมที่แท้แปลจากภาคปฏิบัติ
ปริยัติเพียงแนวทางถึงแก่นสาร
อยากรู้แจ้งเห็นจริงเป็นมิ่งมาน
จงฝึกญาณค้นหาปัญญาเทอญ

ใดในโลกโศกทุกข์หรือสุขล้วน
จงทบทวนจนแจ้งชัดไม่ขัดเขิน
มองให้เห็นเป็นไตรลักษณ์จักเผชิญ
มุ่งทางเดินสู่ธรรมะพระจอมไตร

วาสนาเกิดมาเป็นมนุษย์
มันแสนสุดประเสริฐเพริศไสว
อย่าปล่อยเปล่าทุกนาทีที่หายใจ
ฝึกจิตให้เห็นธรรมนำนิพพาน

[sunthornvit]

ธรรมะ สัมฤทธิ์ ประสิทธิผล
ผู้ยล ถึงได้ ใจสุขล้ำ
ธรรมะ ใช่คิด ประดิษฐ์คำ
น้อมนำ ฝึกฝน ผลจึงมี

ฝักใฝ่ ในธรรม ประจำสร้าง
ก้าวย่าง ชื่นชม สมศักดิ์ศรี
สุขล้ำ น้ำใจ ใคร่ยินดี
นอกนี้ มิเห็น เป็นกังวล

น้ำใส ใจจริง สิ่งประเสริฐ
บังเกิด แก่ใคร ใจสุขล้น
ถึงครา ย่อยยับ หรืออับจน
กุศล ดลช่วย อวยพรเติม

"ดิน"

[/quote]

ขันติ  นิมิต  วิศรุต
ชาวพุทธ  ถือธรรม  นำส่งเสริม
ลดละ  ปละปราม  ความเหิมเกริม
ต่อเติม  สิ่งดี  ให้ชีวิน

แยกแยะ  ขาว,ดำ  ตัวกำหนด
เชื่อกฎ  แห่งกรรม  จำถวิล
เชิดชู  บูชา  กราบฟ้าดิน
มลทิน  หลุมพราง  ขอห่างไกล

 

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

เมตตาธรรม ค้ำจุน หนุนชีวิต
เมตตาจิต มีไว้ ได้สุขสันต์
เมตตาคน สูงวัย ทำไงกัน
บ้านบางแค ไหมนั่น พันพาไป

มีเพื่อนเยอะ ไม่เหงา เศร้าโศกศัลย์
ไม่ต้องหวั่น ตกลง ไปส่งได้
ไม่ต้องกลัว จะไปเยี่ยม ทุกเสาร์ไง
ว่าอย่างไร ตอบมา อย่าช้านาน

[/quote]

ห้องว่าง  ห้องเดียว  เหนียวตระหนี่
คนดี  ไสผลัก  กล่าวหักหาญ
เลี้ยงพี่  เถอะไว้  เรียกใช้งาน
บงการ  วานไหว้  ได้ครบครัน

บางแค  ถอยกรูด  ห้ามพูดถึง
มิพึง  ตอกย้ำ  ทำเสียขวัญ
อยากอยู่  เพียงสอง  กับน้องพัน
ดึงดัน  ดั้นดื้อ  ตื๊อลูกเดียว

 

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

ธรรมที่แท้แปลจากภาคปฏิบัติ
ปริยัติเพียงแนวทางถึงแก่นสาร
อยากรู้แจ้งเห็นจริงเป็นมิ่งมาน
จงฝึกญาณค้นหาปัญญาเทอญ

ใดในโลกโศกทุกข์หรือสุขล้วน
จงทบทวนจนแจ้งชัดไม่ขัดเขิน
มองให้เห็นเป็นไตรลักษณ์จักเผชิญ
มุ่งทางเดินสู่ธรรมะพระจอมไตร

วาสนาเกิดมาเป็นมนุษย์
มันแสนสุดประเสริฐเพริศไสว
อย่าปล่อยเปล่าทุกนาทีที่หายใจ
ฝึกจิตให้เห็นธรรมนำนิพพาน

ปัจจุบัน  ศีลธรรมเสื่อม  ชนเหลื่อมล้ำ
คนก่อกรรม  แลกเงิน  เมินแก่นสาร
หันศรัทธา  พะพิง  ศฤงคาร
เรื่องบุญทาน  ลืมสิ้น  เลิกยินดี

สังคมเริ่ม  วิกฤติ  จนผิดเพี้ยน
ผู้คนเลียน  แบบอย่าง  แข่งสร้างหนี้
เทิดทูนภาพ  ดันทุรัง  อวดมั่งมี
ธรรมจารี  เก็บเข้ากรุ  รอผุพัง

 

สุนทรวิทย์

[yaguza]

ไม่ถึงกับ ปฎิบัติ จนครัดเคร่ง
ยังไม่เก่ง ได้ขนาด ที่วาดหวัง
พอประมาณ เท่าที่ เรามีตังค์
และก็ยัง อยู่ได้ ไม่เบียดเบียน

ถ้าคร่ำเคร่ง เกินไป ก็ไม่สุข
หากสนุก ผ่อนคลาย ไม่ปวดเศียร
ให้หลุดพ้น คงยาก ไม่พากเพียร
อย่าติเตียน เลยพี่ นี่เรื่องจริง



 
......ยากูซ่า......

[panthong.kh]

เมตตาธรรม ค้ำจุน หนุนชีวิต
เมตตาจิต มีไว้ ได้สุขสันต์
เมตตาคน สูงวัย ทำไงกัน
บ้านบางแค ไหมนั่น พันพาไป

มีเพื่อนเยอะ ไม่เหงา เศร้าโศกศัลย์
ไม่ต้องหวั่น ตกลง ไปส่งได้
ไม่ต้องกลัว จะไปเยี่ยม ทุกเสาร์ไง
ว่าอย่างไร ตอบมา อย่าช้านาน

ห้องว่าง  ห้องเดียว  เหนียวตระหนี่
คนดี  ไสผลัก  กล่าวหักหาญ
เลี้ยงพี่  เถอะไว้  เรียกใช้งาน
บงการ  วานไหว้  ได้ครบครัน

บางแค  ถอยกรูด  ห้ามพูดถึง
มิพึง  ตอกย้ำ  ทำเสียขวัญ
อยากอยู่  เพียงสอง  กับน้องพัน
ดึงดัน  ดั้นดื้อ  ตื๊อลูกเดียว

 

สุนทรวิทย์

[/quote]

ป๋าแก๋ แย่หนัก รักคงร่วง
พุ่มพวง ยังสาว กลัวหนาวเหี่ยว
งกงก เงิ่นเงิ่น ไม่เพลินเชียว
กลัวเสียว ใจวาย ตายคาเตียง

ขี้เกียจ เตรียมหา พวกยาหม่อง
ยาดม ทั้งผอง ต้องลองเสี่ยง
เข่าทรุด หลังเดาะ ไม่เหมาะเคียง
แถมเอียง ซ้ายหมด ไม่ปดนะ

[sunthornvit]

ไม่ถึงกับ ปฎิบัติ จนครัดเคร่ง
ยังไม่เก่ง ได้ขนาด ที่วาดหวัง
พอประมาณ เท่าที่ เรามีตังค์
และก็ยัง อยู่ได้ ไม่เบียดเบียน

ถ้าคร่ำเคร่ง เกินไม่ ก็ไม่สุข
หากสนุก ผ่อนคลาย ไม่ปวดเศียร
ให้หลุดพ้น คงยาก ไม่พากเพียร
อย่าติเตียน เลยพี่ นี่เรื่องจริง



 
......ยากูซ่า......

ไม่แตกต่าง  กันมาก  ไม่อยากโม้
กิ๊กเป็นโหล  หลายมุ้ง  แสนยุ่งยิ่ง
กิเลสยัง  เขรอะขระ  ยากประวิง
เอาใจปลิง  อย่างเดียว  ก็เซียวซม

กรำงานแข่ง  เวลา  แทบหน้ามืด
ท้องไส้อืด  อาภัพ  โรคทับถม
ยังเขียนกลอน  ค่อนบ้า  ใส่คารม
นั่งจมจ่ม  งกงก  มาหกเดือน

 

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

ป๋าแก๋ แย่หนัก รักคงร่วง
พุ่มพวง ยังสาว กลัวหนาวเหี่ยว
งกงก เงิ่นเงิ่น ไม่เพลินเชียว
กลัวเสียว ใจวาย ตายคาเตียง

ขี้เกียจ เตรียมหา พวกยาหม่อง
ยาดม ทั้งผอง ต้องลองเสี่ยง
เข่าทรุด หลังเดาะ ไม่เหมาะเคียง
แถมเอียง ซ้ายหมด ไม่ปดนะ

[/quote]

แค่เอียงซ้าย  เล็กน้อย  คอยค่อนแคะ
เชิญชำแระ  ตัวพี่  ไม่ยี่หระ
รูปธรรม  ดลมา  ตามภาวะ
เห็นจะจะ  หลายครั้ง  ยังประจาน

ไหนชื่นชม  หยกหยก  ยกนิ้วให้
คะแนนใส่  ให้เห็น  เป็นหลักฐาน
ไฉนมา  อึงเอ็ด  หลังเสร็จงาน
ขาดการบ้าน  วันเดียว  กราดเกรี้ยวจริง

 

สุนทรวิทย์