ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[หนามเตย]

ปวดหัวแดด แผดเผา  เศร้าดวงจิต
ตัวร้อนติด  ต่อตาม  ไข้ถามหา
อากาศเปลี่ยน  เวียนซ้ำ  กระหน่ำมา
ต้องหายา  ระงับ  ปรับร่างกาย

วันนี้แดด  ร้อนแสง  แรงองศา
ยี่สิบกว่า  นิดหน่อย  แล้วค่อยหาย
พรุ่งนี้ฝน  ตกมา  จะบ้าตาย
แสนเบื่อหน่าย  คิดมั่ว   หัวจะพัง

จะออกไป  ข้างนอก  บอกว่าหนาว
คงนอนหง่าว  นั่งหด เพราะหมดหวัง     
ใจเราหนอ  อ่อนเพีย  ท้อเสียจัง
ต้องมานั่ง  มองฟ้า  ไม่ปราณี

ออกจากบ้าน  ครั้งใด  ใจห่อเหี่ยว
เสื้อตัวเดียว  ไม่งาม  ต้องสามสี่
เพราะความหนาว  ต้องใส่  จำให้ดี
อย่าได้มี  ห่วงสวย  เดี๋ยวซวยเอา

ในหนึ่งวัน  นั้นมี ที่ร้อนหนาว
บางครั้งคราว  ฝนพรำ  นำความเหงา                 
ตกกระหน่ำ  ซ้ำมา  แล้วพาเอา 
ความร้อนเผา  หลังฝน  ต้องทนไป

หนามเตย

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 



เทียบใจหญิงอิงเปรียบคงเทียบแม้น
ช่างมากแสนแน่นปมอารมณ์ไหว
ยามนิ่มน้องปองมั่นกระสันใจ
โอนอ่อนให้ฤทัยพร้อมเจ้ายอมพลัน

เพียงนิดหนึ่งซึ่งฤทัยพาไหม้หมอง
ยามนวลข้องเคืองขุ่นจักหุนหัน
ดุจคลื่นลมพรมกระโชกสับโขกกัน
พาอกสั่นขวัญหายผู้ชายเกรง...


 

-บูรพาท่าพระจันทร์-

[สมนึก นพ]

ฯลฯ

ในหนึ่งวัน  นั้นมี ที่ร้อนหนาว
บางครั้งคราว  ฝนพรำ  นำความเหงา                 
ตกกระหน่ำ  ซ้ำมา  แล้วพาเอา 
ความร้อนเผา  หลังฝน  ต้องทนไป

หนามเตย

ยามเช้าร้อนทนได้พอสายเพิ่ม
แดดซ้ำเสริมรันทดเหงื่อหยดไหล
ครั้นถึงบ่ายร้อนแลบแสบทรวงใน
ท้องฟ้าใสไร้เมฆามาบดบัง

คือมันร้อน ร้อนมาก ร้อนชิหาย
นอนมือก่ายหน้าผากฝากความหวัง
น้ำแข็งก้อนนำใส่กะละมัง
วางไว้หลังพัดลมสมคะเน

แอร์คนจนทนได้หนึ่งระดับ
พอประคับประคองใจไม่ผวนเผ
มโนภาพวาดไว้ชายทะเล
ว่านอนเปลลมผ่านสำราญใจ.

นพ
15 พ.ค.55

[หนามเตย]

 



เทียบใจหญิงอิงเปรียบคงเทียบแม้น
ช่างมากแสนแน่นปมอารมณ์ไหว
ยามนิ่มน้องปองมั่นกระสันใจ
โอนอ่อนให้ฤทัยพร้อมเจ้ายอมพลัน

เพียงนิดหนึ่งซึ่งฤทัยพาไหม้หมอง
ยามนวลข้องเคืองขุ่นจักหุนหัน
ดุจคลื่นลมพรมกระโชกสับโขกกัน
พาอกสั่นขวัญหายผู้ชายเกรง...


 

-บูรพาท่าพระจันทร์-

บางครั้งนั้น  แน่นอน  ต้องอ่อนไหว
บางครั้งใจ ระทม โดนข่มเหง
บางครั้งต้อง ใจถึง พึ่งตนเอง
บางครั้งเก่ง เกินไป ก็ไม่ดี
 
เกิดเป็นหญิง แท้จริง นั้นลำบาก
จะเอ่ยปาก ยากนัก ด้วยศักดิ์ศรี
แม้นโดนใคร หาญกล้า ท้าราวี
ก็อย่ามี โต้แย้ง ไปแข่งใคร??

บางอารมณ์ ก็ชื่น และขื่นขม
บางอารมณ์ แน่นอน ก็อ่อนไหว
บางอารมณ์  หายซ้ำ กำลังใจ
บางอรมณ์ ฝืนทำไป อยากให้ดี...

หนามเตย

[/center]

[หนามเตย]

ฯลฯ

ในหนึ่งวัน  นั้นมี ที่ร้อนหนาว
บางครั้งคราว  ฝนพรำ  นำความเหงา                 
ตกกระหน่ำ  ซ้ำมา  แล้วพาเอา 
ความร้อนเผา  หลังฝน  ต้องทนไป

หนามเตย

ยามเช้าร้อนทนได้พอสายเพิ่ม
แดดซ้ำเสริมรันทดเหงื่อหยดไหล
ครั้นถึงบ่ายร้อนแลบแสบทรวงใน
ท้องฟ้าใสไร้เมฆามาบดบัง

คือมันร้อน ร้อนมาก ร้อนชิหาย
นอนมือก่ายหน้าผากฝากความหวัง
น้ำแข็งก้อนนำใส่กะละมัง
วางไว้หลังพัดลมสมคะเน

แอร์คนจนทนได้หนึ่งระดับ
พอประคับประคองใจไม่ผวนเผ
มโนภาพวาดไว้ชายทะเล
ว่านอนเปลลมผ่านสำราญใจ.

นพ
15 พ.ค.55

แต่ที่นี่ มันแย่ มีแอร์กี่
แถมยังมี แต่ลม ที่โถมใส่
เต็มปปีด เปิดมา ผวาไป
เจอแอร์ใจ คนดำ ต้องจำทน

ถ้าร้อนใจ ยังไง ก็ไม่หาย
จะให้คลาย ยอมรับ อย่าสับสน
เพราะมันเป็น แอร์กี่ ของคนจน       
แถมต้องทน อีกนิด ติดค่าไฟ

หนามเตย

 

[ดาวระดา]

ลมกรรโชกโยกหยอกเพียงหลอกเล่น
วูบไหวเอนเค้นขอดรัวยอดกิ่ง
ประเดี๋ยวพบสบใบหยุดไหวติง
ประเดี๋ยววิ่งวาดวนจนขุ่นเคือง

เสียงสาวบอกหยอกเย้าไม่เข้าท่า
แทบจะบ้าอากาศประหลาดเรื่อง
พอจะแดดแผดเผาแทบเอาเมือง
สักครู่คลอต่อเนื่องฝนเนืองนอง

จะให้รับปรับรู้ก็ดูหน่อย
ให้มันค่อยเป็นไปในสมอง
จะรวบรัดมัดริ้วมักกริ้วกอง
ตะโกนก้องจ้องธาตุอากาศแปร.....