ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

เกิดเป็นคน ทั้งที อยาหนีหน้า
ต้องฟันฝ่า อุปสรรค เรานักสู้
จะเรื่องเล็ก เรื่องใหญ่ ไตรตรองดู
ใจพร้อมอยู่ เต็มร้อย ห้ามถอยนา

เกิดเป็นคน ทั่งที ดีประเสริฐ
ทุกข์สุขเกิด มากเหลือ เชื่อเถิดหนา
ดำรงตน สู้ไหว ใช้ปัญญา
แม้ปัญหา รุกเร้า ต้องเข้าใจ

ความอดทน ปนเหงื่อ เมื่อยากแค้น
ทั่งผืนแผ่น ดินนี้ ที่กว้างใหญ่
จิตมุ่งมั่น อย่าหวั่น ต่อสิ่งใด
เหนื่อยเพียงไหน ใจนั้น ยังมั่นคง

ข้ามขอบฟ้า พาให้ ฤทัยหวัง
สร้างพลัง แข็งขัน ครั้นประสงค์
แรงบันดาล มีอยู่ คู่ดำรง
อย่าพะวง ก้าวนั้น มั่นคงนัก

คำว่า สู้ สักวัน พลันชนะ
อย่าลดละ แม้ชะตา พาเสียหลัก
สู้ไม่ถอย ถึงจุด ค่อยหยุดพัก
โลกประจักษ์ ไปทั่ว คือตัวเรา
พันทอง

[บ้านริมโขง]

จะไปสู้กับใครที่ไหนนั่น
เหมือนน้องพันมั่นหมายตายไม่เผา
ลุกขึ้นสู้ดูท่า ไม่น่าเบา
สู้กับเขาเงาใคร..อย่างไรกัน

โดนลูกยุครุกรุ่น หรือจุ้นจ้าน
หรืออาการดื้อยาพาให้หวั่น
หรือกำเริบทางจิตพิษรายวัน
หรือกระสันเพียงครู่เพราะอยู่เดียว

ที่เป็นอยู่ทุกวันนั้นไม่สู้ ?
มันหดหู่แค่ไหนถึงไม่เสียว
หรืองานล้นจนน่วมอกอ่วมเชียว
หรือเปล่าเปลี่ยวเกี่ยวไหมใจบังอร

จะบอกให้ใจตนอย่าหม่นนัก
ให้ยึดหลักพอใจไม่ใช่สอน
เรื่องภายนอกจิ๊บจ๊อยค่อยต่อกร
จัดการใจตนก่อน..ไม่ร้อนไม่รน..

"บ้านริมโขง"

[--ณัชชา--]

ตราบที่ลมหายใจยังไม่หยุด
สู้ให้สุดวิญญาทุกห่าฝน
เมื่อชีวิตไม่สิ้นต้องดิ้นรน
กล้าผจญทุกสิ่งเพื่อชิงชัย

คนเข้มแข็งเท่านั้นจะพันฝ่า
เพื่อนำพาชีวิตพิสิฐใส
สุขอยู่กับ ปัจจุบัน ฝันให้ไกล
และก้าวไปข้างหน้าอย่ารังเล

--ณัชชา--

[panthong.kh]

จะไปสู้กับใครที่ไหนนั่น
เหมือนน้องพันมั่นหมายตายไม่เผา
ลุกขึ้นสู้ดูท่า ไม่น่าเบา
สู้กับเขาเงาใคร..อย่างไรกัน

โดนลูกยุครุกรุ่น หรือจุ้นจ้าน
หรืออาการดื้อยาพาให้หวั่น
หรือกำเริบทางจิตพิษรายวัน
หรือกระสันเพียงครู่เพราะอยู่เดียว

ที่เป็นอยู่ทุกวันนั้นไม่สู้ ?
มันหดหู่แค่ไหนถึงไม่เสียว
หรืองานล้นจนน่วมอกอ่วมเชียว
หรือเปล่าเปลี่ยวเกี่ยวไหมใจบังอร

จะบอกให้ใจตนอย่าหม่นนัก
ให้ยึดหลักพอใจไม่ใช่สอน
เรื่องภายนอกจิ๊บจ๊อยค่อยต่อกร
จัดการใจตนก่อน..ไม่ร้อนไม่รน..

"บ้านริมโขง"

มาหาว่า พันนี้ เป็นโรคจิต
ถ้าฆ่าคน ไม่ผิด คิดสับสน
จะฆ่าทิ้ง ให้หาย สัปดน
เบื่อเสียจน ไม่อยากเห็น ว่าเป็นใคร

สำเนียงร้อน ค่อนแคะ แกะสะเก็ด
ฟังแล้วเผ็ด แสบคัน หวั่นไฉน
กัดตลอด แผลเต็ม ตัวแล้วไง
ไม่เคยมี ปลอบใจ ไยซ้ำเติม

อยู่คนเดียว เปลี่ยวจิต ผิดตรงไหน
ยังอยู่ได้ ไม่ตาย หรอกพ่อเพิ่ม
ไม่สงสาร ไม่ง้อ ใช่เหิมเกริม
อย่ามาเสริม เดี๋ยวแกว่ง มาแช่งเรา

แล้วตัวเอง ดีนัก หรืออย่างไร
มาใส่ไฟ คนอื่น ยืนหน้าเศร้า
หรือว่าเป็น โรคจิต คิดไม่เบา
จะจีบเรา หรือนั้น ชักหวั่นทรวง
พันทอง

[panthong.kh]

ตราบที่ลมหายใจยังไม่หยุด
สู้ให้สุดวิญญาทุกห่าฝน
เมื่อชีวิตไม่สิ้นต้องดิ้นรน
กล้าผจญทุกสิ่งเพื่อชิงชัย

คนเข้มแข็งเท่านั้นจะพันฝ่า
เพื่อนำพาชีวิตพิสิฐใส
สุขอยู่กับ ปัจจุบัน ฝันให้ไกล
และก้าวไปข้างหน้าอย่ารังเล

--ณัชชา--

เป็นหญิงแกร่ง แรงดี สู้ชีวิต
มิเคยคิด น้อยใจ ให้หักเห
อยู่คนเดียว เปลี่ยวจิต คิดลังเล
เหมือนลมเพ ลมพัด ซัดกมล

ต้องเข้มแข็ง อดทน และทนอด
ล้วนทั้งหมด ที่พูด สุดสับสน
บางครั้งเหงา ซึมเซา แทบเสียจน
ฤทัยบ่น ยับเยิน เกินห้ามใจ
พันทอง