04 เมษายน 2012, 04:17:PM |
สุนันยา
|
|
« เมื่อ: 04 เมษายน 2012, 04:17:PM » |
ชุมชน
|
@เพียงเห็นลูก หลั่งน้ำตา พาปวดร้าว แม่เพียรเฝ้า ปลอบขวัญ หมั่นถนอม แม้เพียงคำ แม่มิซ้ำ ทำลูกตรอม อกแม่พร้อม ยอมรับ ซับน้ำตา/....
...ลูกเอ๋ยลูกรัก... แม่ฟูมฟัก รักหวง ห่วงนักหนา แม่อยู่ไกล ใจไม่ห่าง ร้างแรมลา แม่จากมา เพียงกาย ใจคะนึง
...ลูกเอ๋ยลูกรัก... แม่สุดหัก ห้ามใจ ให้คิดถึง แม่สุดเหงา เฝ้าครวญ หวนคำนึง แม่คิดถึง ลูกนัก จำหักใจ
...ลูกเอ๋ยลูกรัก... แม่มิอยาก จากเจ้า นี้ไปไหน แม่รักเจ้า มากค่า กว่าสิ่งใด แม่ห่วงใย มิคลายรัก แม้สักครา
“สุนันยา”
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, ไม่รู้ใจ, navee, panthong.kh, รัตนาวดี, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, Thammada, พี.พูนสุข, sunthornvit, nisakorn, ปู่ริน, amika29, บ้านริมโขง, ลมหนาว, D, รการตติ, สิงขร, สุวรรณ, แป้งน้ำ
ข้อความนี้ มี 21 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
04 เมษายน 2012, 04:31:PM |
navee
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 04 เมษายน 2012, 04:31:PM » |
ชุมชน
|
รักอื่นใดไม่เท่าแม่เรารัก คอยปกปักทั้งจินต์ถวิลหา ความรักอื่นไม่นานพลันโรยรา ทั้งชีวาหวังให้ลูกสุขชีวัน
จะเหน็ดเหนื่อยเพียงใดแม่ไม่บ่น ท่านสู้ทนฉุดดึงให้ถึงฝัน รักของแม่อบอุ่นคุณอนันต์ รักแม่นั้นมิเปรียบเทียบใดเลย
navee
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, ยามพระอาทิตย์อัสดง, panthong.kh, รัตนาวดี, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, Thammada, พี.พูนสุข, sunthornvit, nisakorn, ปู่ริน, amika29, บ้านริมโขง, ลมหนาว, D, รการตติ, สิงขร, สุวรรณ, ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
04 เมษายน 2012, 05:43:PM |
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 04 เมษายน 2012, 05:43:PM » |
ชุมชน
|
@เพียงเห็นลูก หลั่งน้ำตา พาปวดร้าว แม่เพียรเฝ้า ปลอบขวัญ หมั่นถนอม แม้เพียงคำ แม่มิซ้ำ ทำลูกตรอม อกแม่พร้อม ยอมรับ ซับน้ำตา/....
...ลูกเอ๋ยลูกรัก... แม่ฟูมฟัก รักหวง ห่วงนักหนา แม่อยู่ไกล ใจไม่ห่าง ร้างแรมลา แม่จากมา เพียงกาย ใจคะนึง
...ลูกเอ๋ยลูกรัก... แม่สุดหัก ห้ามใจ ให้คิดถึง แม่สุดเหงา เฝ้าครวญ หวนคำนึง แม่คิดถึง ลูกนัก จำหักใจ
...ลูกเอ๋ยลูกรัก... แม่มิอยาก จากเจ้า นี้ไปไหน แม่รักเจ้า มากค่า กว่าสิ่งใด แม่ห่วงใย มิคลายรัก แม้สักครา
“สุนันยา”
หลับเถิดหนายาใจแม่ไกวกล่อม นวลละม่อมแม่จะไกวให้สุขา โอ้เจ้าเนื้ออ่อนอุ่นละมุนตา หลับเถิดหนามารดาพร้อมน้อมแกว่งไกว
โอ้ละเห..เหว่ว้าลูกกาเหว่า แม่ทิ้งเจ้าไม่รู้ไปอยู่ไหน มินำพาราร้างทิ้งขว้างไป เพียงมอบไข่ให้กาเอื้ออาทร
แม่การักนักเจ้าเฝ้าถนอม สู้ทนยอมออมอุราคว้าเหยื่อหนอน ด้วยปรานีมีใจให้อาวรณ์ ดั่งอุทรให้กำเนิดเกิดกายา
แม้นเพียงกาทว่าใจใช่ดำมืด แม่จะชืดจืดใจอย่างไรหนา แม่รักเจ้าเท่าชีวิตจิตต์วิญญาณ์ แลกจินดาค่าบุรินทร์ไม่ยินยอม...
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, Thammada, พี.พูนสุข, sunthornvit, รพีกาญจน์, nisakorn, ปู่ริน, amika29, บ้านริมโขง, ลมหนาว, D, รการตติ, สิงขร, รัตนาวดี, สุวรรณ, ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
|
|
|
05 เมษายน 2012, 05:37:AM |
D
นักรบทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3313
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,894
ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 05 เมษายน 2012, 05:37:AM » |
ชุมชน
|
นอนเสียเถิด ลูกรัก หนุนตักแม่ จะดูแล ลูกน้อย คอยเห่กล่อม คอยพัดวี กลอยใจ ไรไม่ตอม แม่ดมดอม ลูกยิ้ม พริ้มละไม
คือสายใย ผูกพัน จอมขวัญแม่ รักแน่แท้ ผ่องผุด ดุจแก้วใส เจ้ามีค่า สูงล้ำ กว่าคำใด ยามห่างไกล ใจผูกร้อย เจ้ากลอยตา
|
|
|
|
06 เมษายน 2012, 11:52:PM |
สุนันยา
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 06 เมษายน 2012, 11:52:PM » |
ชุมชน
|
รักอื่นใดไม่เท่าแม่เรารัก คอยปกปักทั้งจินต์ถวิลหา ความรักอื่นไม่นานพลันโรยรา ทั้งชีวาหวังให้ลูกสุขชีวัน
จะเหน็ดเหนื่อยเพียงใดแม่ไม่บ่น ท่านสู้ทนฉุดดึงให้ถึงฝัน รักของแม่อบอุ่นคุณอนันต์ รักแม่นั้นมิเปรียบเทียบใดเลย
navee
ยามทุกข์ท้อ ต่อปัญหา มามากอย่าง ยามอ้างว้าง บางที มิกล้าเผย ยามปวดร้าว เข้ามา หาใดเปรย แม่มิเคย ระย่อ ท้อก็ทน
เพียงมีลูก ผูกสายใยสวาท ไม่เคยขาด รักครอง แม้นหมองหม่น ยิ้มได้ทั้ง น้ำตา (ยาม)ล้ากมล ถึงสับสนอย่างไร ....ไม่คลายเกลียว....
"สุนันยา"
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, nisakorn, สุวรรณ, ลมหนาว, บ้านริมโขง, บูรพาท่าพระจันทร์, sunthornvit, รพีกาญจน์, รการตติ, D, ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
|
07 เมษายน 2012, 01:22:AM |
สุนันยา
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 07 เมษายน 2012, 01:22:AM » |
ชุมชน
|
นอนเสียเถิด ลูกรัก หนุนตักแม่ จะดูแล ลูกน้อย คอยเห่กล่อม คอยพัดวี กลอยใจ ไรไม่ตอม แม่ดมดอม ลูกยิ้ม พริ้มละไม
คือสายใย ผูกพัน จอมขวัญแม่ รักแน่แท้ ผ่องผุด ดุจแก้วใส เจ้ามีค่า สูงล้ำ กว่าคำใด ยามห่างไกล ใจผูกร้อย เจ้ากลอยตา ขออนุญาต ไม่ต่อ สัมผัสนะจ๊ะน้องดิน และขอเขียนกาพย์ยานี๑๑ นะจ๊ะ **ลูกเอ๋ยนอนเถิดนะ แม่นี้จะเฝ้ากล่อมขวัญ รักเจ้าเท่าชีวัน ด้วยผูกพันขวัญชีวี
**ชีวิตแม่ยอมให้ เพื่อลูกได้ มีสุขขี เลี้ยงดูเจ้าอย่างดี ถึงแม่นี้ จะลำเค็ญ
**เย็นยาก สักปานใด แม่ทนได้ แม้ทุกข์เข็ญ สิ่งใดที่จำเป็น แม่เสาะหามาเพื่อเจ้า
**อย่าได้มีกังวล ถึงยากจน อย่าหม่นเศร้า ดิ้นรนสู้ทนเอา เพื่อตัวเราใช่เพื่อใคร
**ส่งเสียเจ้าศึกษา เติบโตมา ทำงานได้ ลำบากไม่เป็นไร เพียงลูกได้สมใจปอง
**คือสุขของแม่แล้ว หากดวงแก้ว ไม่หม่นหมอง อนาคตที่เรืองรอง เหมือนแสงส่อง ผ่องฟากฟ้า
**ลูกจ๋า อย่าท้อแท้ ลูกมีแม่ คอยห่วงหา จะประคองสองมือพา ให้ลูกยาเดินระวัง
**หนทางอยู่ข้างหน้า มีบางคราต้องผิดหวัง เก็บไว้ เป็นพลัง อย่าสิ้นหวังกำลังใจ/....
"สุนันยา"
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
|