ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[..กุสุมา..]

                                  
        ริมระเบียงเพียงกายคล้ายเงาหม่น
มุมมืดคนเงียบเหงาเฝ้าห่วงหา
เสียงสะอื้นร่ำไห้ในอุรา
ปริ่มชีวาวายวาดขาดลมปราณ
        กอดตัวเองสั่นเทาหนาวเกินข่ม
เสียงหวิวลมเศร้าครวญชวนแผดผลาญ
เจ็บช้ำหลั่งรินรดบดสู่มาน
ทรวงแหลกซ่านสลายดับกับราตรี
           ..กุสุมา..
       

<a href="http://www.youtube.com/v/LdrmayFhHbA&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/LdrmayFhHbA&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[ดาว อาชาไนย]

เพลงเพราะจัง ฟัังแล้วได้อารมณ์ดี
กลอนก็ถูกฉันทลักษณ์นะ

ดาว อาชาไนย

[..กุสุมา..]

      ขอขอบคุณน้ำใจมอบให้น้อง
ยังเฝ้ามองตามติดชิดเคียงใกล้
ยื่นหวังดีทุกครั้งทั้งห่วงใย
สิ่งที่ได้จดจำนำปรับปรุง
      คำท่านสอนส่งเสริมเพิ่มความรู้
ก้าวเดินสู่เส้นทางอย่างเรืองรุ่ง
บทกลอนสวยด้วยแนะและพยุง
วอนอย่ามุ่งทำร้ายป้ายน้ำตา
            ..กุสุมา..

[บูรพาท่าพระจันทร์]

หากผู้ใด ใจดำ ให้ช้ำชอก
ขอวานบอก เอาบุญ คุณน้องจ๋า
จะคอยตาม ทรามวัย มิไคลคลา
ซับชลนา คราหลั่ง ทุกครั้งไป.../

 


บูรพาท่าพระจันทร์

[..กุสุมา..]

      น้ำตาน้องนองหลั่งหลังพี่ทิ้ง
เป็นเรื่องจริงพี่ทำน้องร่ำไห้
น้ำตาน้องรินหยดรดทั้งใจ
ยังอาลัยหาพี่นี้ทุกวัน
      ยื่นวงหน้าพี่ขาน้ำตาไหล
ช่วยซับให้หน่อยซีคนดีฉัน
ก็พี่ทำร้าวเหน็บเจ็บจาบัลย์
เรื่องวันนั้นรับรองไม่ฟ้องเฮีย(วิทย์)
                ..กุสุมา..

[บูรพาท่าพระจันทร์]

พี่คนไหน ใครบอก หลอกน้องหญิง
ใครเขาทิ้ง เลิกลา บอกมาเสีย
ชื่ออะไร ได้ตัว จะนัวเนีย
ตามมาเคลียร์ มิได้ผล ต้องโดนดี

จ่ารพีฯ นี้ไง รู้ไหมเจ้า
ดุจเสือเฒ่า เขาเก่ง เบ่งเรื่องฝี(มือ)
เคยขู่เข็ญ เย็นย่ำ ทำราวี
ถึงตอนนี้ ยศจ่า ระอาจัง

บอกคุณจ่า ว่าไป อย่าไฉเฉ
ใครเกเร เทกล ฉลฉมัง
คงต้องถูก ลูกปืน สักหมื่นครั้ง
ขอสตังค์ ให้จ่า ค่าลูกปืน.../       

 


บูรพาท่าพระจันทร์

[สุนันยา]

      น้ำตาน้องนองหลั่งหลังพี่ทิ้ง
เป็นเรื่องจริงพี่ทำน้องร่ำไห้
น้ำตาน้องรินหยดรดทั้งใจ
ยังอาลัยหาพี่นี้ทุกวัน
      ยื่นวงหน้าพี่ขาน้ำตาไหล
ช่วยซับให้หน่อยซีคนดีฉัน
ก็พี่ทำร้าวเหน็บเจ็บจาบัลย์
เรื่องวันนั้นรับรองไม่ฟ้องเฮีย(วิทย์)
                ..กุสุมา..

**ใครทำให้ซ้อสี่ ต้องชีช้ำ
เจ็บระกำ ขื่นขม อารมณ์เสีย
บอกคุณย่า เร็วไว ไปช่วยเคลียร์
ไม่ต้องรอ อาเฮีย(วิทย์)จนเพลียใจ

**หรือว่าเป็ บูรพาฯเขามาแกล้ง
หรือใครแสร้ง ล้วงคอ ก่อเหลวไหล
หรือใครล้อ ต่อคำ ซ้อร่ำไป
จึงระทมหวั่นไหว ในดวงแด.....

"สุนันยา"

[..กุสุมา..]

      บอกคุณจ่า ว่าไป อย่าไฉเฉ
ใครเกเร เทกล ฉลฉมัง
คงต้องถูก ลูกปืน สักหมื่นครั้ง
ขอสตังค์ ให้จ่า ค่าลูกปืน.../         
     
      จ่ารพีฯน่ะหรือถือปืนขู่
ลูกปืนทู่ยกเล็งเกร็งสุดฝืน
สามห้าเจ็ดสิบเอ็ดเด็ดแม่นปืน
ลุกขึ้นยืนขาสั่นไม่ลั่นไก
      เลื่อนยศจ่าขอให้ได้ผู้กอง
 แรกไม่มองขอเติมเพิ่มดาวใหม่
 ขออีกดาวจะแกล้งปืนลั่นใส๊
เฉียดลำไส้ไม่ให้พกยกปืนควง
              ..กุสุมา..
..งอแงคุณย่าปาดหน้าเบรคไฟแล้บบบเลยเจ้าค่ะ..ฮ่ะฮ่ะ

[..กุสุมา..]

**ใครทำให้ซ้อสี่ ต้องชีช้ำ
เจ็บระกำ ขื่นขม อารมณ์เสีย
บอกคุณย่า เร็วไว ไปช่วยเคลียร์
ไม่ต้องรอ อาเฮีย(วิทย์)จนเพลียใจ

**หรือว่าเป็ บูรพาฯเขามาแกล้ง
หรือใครแสร้ง ล้วงคอ ก่อเหลวไหล
หรือใครล้อ ต่อคำ ซ้อร่ำไป
จึงระทมหวั่นไหว ในดวงแด.....

"สุนันยา"

[/quote]
       
         ขอคุณย่าพาซ้อรอแก้แค้น
เจ็บฝังแน่นในใจให้ย่ำแย่
ก็ผู้กองทิ้งซ้อไม่เหลียวแล
คอยยกแต่ปืนขู่อยู่ร่ำไป
       พี่บูรพายังกล้าหาลูกปืน
ตั้งหลายหมื่นนัดซ่อนป้อนซื้อให้
หนักลูกปืนกระบอกปืนยืนไม่ไหว
ควงปืนใส่ขู่ซ้อตอนขอเงิน
        ..ซ้อสี่..กุสุมา..
..เงินซ้อ.. 1000 จัตเท่ากับ 26 บาท เจ้าค่ะ..
ผู้กองรพีฯต้องใช้กระสอบแทนกระเป๋าตังค์ ฮ่ะ ฮ่ะ

[ไพร พนาวัลย์]

   

ตะละแม่กุสุมาน้ำตาหลั่ง
ใครหนอชั่งใจร้ายทำลายเปิ้น
ดั่งเหยียบย่ำดวงใจคนไกลเกิน
จึงต้องเดินทางกลับมาฉับไว

รีบซื้อตั๋วเครื่องบินสู่ถิ่นเหนือ
แล้วนั่งเรือล่องลู่สู่เมืองใต้
อ้าว..แล้วเมือง มะละแหม่งอยู่แห่งใด
อ้อต้องไปเมืองหงสา หาคนงาม

รีบไปถามมังฉงายที่ท้ายทุ่ง
แล้วจึงมุ่งสู่ดอยนั่งคอยล่าม
พูดพม่าไม่เป็นเช่นพุกาม
ให้คนหามขึ้นเสลี่ยงไปเสี่ยงดวง

เร่งกำลังภายในเข้าใส่ร่าง
แหม..ฟันฟางมันโยกจนเกือบร่วง
ด้วยหัวใจร้อนรุ่มถึงพุ่มพวง
ขอตามทวงความแค้นจึ่งแล่นมา
 

"ปรางค์ (บุ้นจิ้น) สามยอด"
 

[รพีกาญจน์]

อย่าเพิ่งโกรธ โทษที เพราะขี้ขลาด
ในตลาด ลือสิ้น แผ่นดินไหว
หน้าเขื่อนขัณฑ์ ยันฮี ต้องหนีไกล
ปั่นสามล้อ ต่อรถไฟ ไปยะลา

ผ้าติดเนื้อ เสื้อติดตัว หัวสวมหมวก
กินไข่ลวก จิ้มปลาทู ไม่อยู่ท่า
ไม่เอายศ ผู้กอง รองผู้การ์
หุ หุ หุ กุสุมา ว่า...ลืมเธอ

สวนกุสุมา อยู่จังหวัดตาก

 

รพีกาญจน์ 59

[..กุสุมา..]

   
ตะละแม่กุสุมาน้ำตาหลั่ง
ใครหนอชั่งใจร้ายทำลายเปิ้น
ดั่งเหยียบย่ำดวงใจคนไกลเกิน
จึงต้องเดินทางกลับมาฉับไว

รีบซื้อตั๋วเครื่องบินสู่ถิ่นเหนือ
แล้วนั่งเรือล่องลู่สู่เมืองใต้
อ้าว..แล้วเมือง มะละแหม่งอยู่แห่งใด
อ้อต้องไปเมืองหงสา หาคนงาม

รีบไปถามมังฉงายที่ท้ายทุ่ง
แล้วจึงมุ่งสู่ดอยนั่งคอยล่าม
พูดพม่าไม่เป็นเช่นพุกาม
ให้คนหามขึ้นเสลี่ยงไปเสี่ยงดวง

เร่งกำลังภายในเข้าใส่ร่าง
แหม..ฟันฟางมันโยกจนเกือบร่วง
ด้วยหัวใจร้อนรุ่มถึงพุ่มพวง
ขอตามทวงความแค้นจึ่งแล่นมา
 
"ปรางค์ (บุ้นจิ้น) สามยอด"
 

        ข้าเจ้าถูกผู้กองรพีฯร้อง
ค่าคุ้มครองหัวใจไปล้านห้า(จัต)
ขึ้นป้ายแขวนแดนไตใครเข้ามา
เมืองพม่าเข้าออกต้องบอกเขา
      เคยแอบหนีผู้กองท่องซาอุฯ
จะเด็ดจุ๊ลงไทยใจร้อนเร่า
ซาอุดร-ซาอุดิซีอ้ายเปา
ข้าเจ้าหง่าวหลงทางอย่างอ้ายเดอ
      ..ตะละแม่..กุสุมา..
    1.500.000 จัตเท่ากับ 3.900 บาท เจ้าค่ะผู้กองรพีกาญจน์
     

[sunthornvit]

      น้ำตาน้องนองหลั่งหลังพี่ทิ้ง
เป็นเรื่องจริงพี่ทำน้องร่ำไห้
น้ำตาน้องรินหยดรดทั้งใจ
ยังอาลัยหาพี่นี้ทุกวัน
      ยื่นวงหน้าพี่ขาน้ำตาไหล
ช่วยซับให้หน่อยซีคนดีฉัน
ก็พี่ทำร้าวเหน็บเจ็บจาบัลย์
เรื่องวันนั้นรับรองไม่ฟ้องเฮีย(วิทย์)
                ..กุสุมา..

ใครทำซ้อ  เจ็บช้ำ  น้ำตาหยด
ใครโป้ปด  กรุ้มกริ่ม  กะลิ้มกะเหลี่ย
สารภาพ  บอกมา  อย่าปิดเฮีย
เคยคลอเคลีย  เสียท่า  มากี่ครั้ง

เฮียเจ็บปวด  กว่าซ้อ  จนฝ่อแฟบ
ที่ซ้อแอบ  กลมเกลียว  เที่ยวเลหลัง
สร้างสัมพันธ์  ปัญหา  คาราคาซัง
ซ้ำปิดบัง  มิให้  เฮียได้รู้

สุนทรวิทย์

[..กุสุมา..]

อย่าเพิ่งโกรธ โทษที เพราะขี้ขลาด
ในตลาด ลือสิ้น แผ่นดินไหว
หน้าเขื่อนขัณฑ์ ยันฮี ต้องหนีไกล
ปั่นสามล้อ ต่อรถไฟ ไปยะลา

ผ้าติดเนื้อ เสื้อติดตัว หัวสวมหมวก
กินไข่ลวก จิ้มปลาทู ไม่อยู่ท่า
ไม่เอายศ ผู้กอง รองผู้การ์
หุ หุ หุ กุสุมา ว่า...ลืมเธอ
สวนกุสุมา อยู่จังหวัดตาก
 
รพีกาญจน์ 59

      เงินขู่ไปใช้จ่ายอย่างไรนั่น
แบ่งใครกันมะหน่อรอกิ๊กเผลอ
อย่าให้รู้อย่าให้จับอย่าให้เจอ
สามวันเพ้อปล่อยเกาะเลาะชายแดน
      ใช้เฝ้าเรือนรับรองย่องหนีเที่ยว
แน่จริงเชียวผู้กองมองยิ้มแป้น
ทิ้งแขกเมืองหลงทางช่างร้ายแสน
แล้ววิ่งแจ้นแล่นไกลไปยะลา
      เรือนรับรองไม่ห่วงใยไม่แจ้งคุ้ม
สุดแสนกลุ้มต้องไปไร่อีกหนา
รพีกาญจน์ผู้กองของกุสุมา
อย่างนี้น่าตัดหางปล่อยทิ้งลอยแพ
          ..ตะละแม่..กุสุมา..
>..ไร่กุสุมา..อยู่ระหว่าง – อุทยานน้ำหนาว – เขาค้อ – ภูทับเบิก - ภูหินร่องกล้า
     – น้ำตกภูสอยดาว – อุทยานภูสวนทราย – ภูเรือ – ภูหลวง เจ้าค่ะ
>.. เรือนรับรอง..มะละแหม่งเมียวดี..ทางผ่านไปเชียงตุง – ไปจีน เจ้าค่ะ
>.. ข้าเจ้าขอฝากบ้านตี้เชียงใหม่โตยเน้อ จ้าว
                          ผู้กองรพีกาญจน์
                       

[..กุสุมา..]

      น้ำตาน้องนองหลั่งหลังพี่ทิ้ง
เป็นเรื่องจริงพี่ทำน้องร่ำไห้
น้ำตาน้องรินหยดรดทั้งใจ
ยังอาลัยหาพี่นี้ทุกวัน
      ยื่นวงหน้าพี่ขาน้ำตาไหล
ช่วยซับให้หน่อยซีคนดีฉัน
ก็พี่ทำร้าวเหน็บเจ็บจาบัลย์
เรื่องวันนั้นรับรองไม่ฟ้องเฮีย(วิทย์)
                ..กุสุมา..

ใครทำซ้อ  เจ็บช้ำ  น้ำตาหยด
ใครโป้ปด  กรุ้มกริ่ม  กะลิ้มกะเหลี่ย
สารภาพ  บอกมา  อย่าปิดเฮีย
เคยคลอเคลีย  เสียท่า  มากี่ครั้ง

เฮียเจ็บปวด  กว่าซ้อ  จนฝ่อแฟบ
ที่ซ้อแอบ  กลมเกลียว  เที่ยวเลหลัง
สร้างสัมพันธ์  ปัญหา  คาราคาซัง
ซ้ำปิดบัง  มิให้  เฮียได้รู้
สุนทรวิทย์

        ทิ้งคุณย่าทิ้งซ้อพ่อไก่แจ้
ไม่แยแสเหลียวแลแม้เรียกกู่
ถ้ามีแฟนอย่าโกรธโทษโฉมตรู
ควงให้ดูต่อหน้าห้ามว่ากัน
        แฟนซ้อสี่มากมายตั้งหลายร้อย
เรื่องด่างพร้อยไม่เคยเลยเถิดนั่น
กุลสตรีศรีเรือนเตือนครบครัน
ไม่มีวันได้แอ้มแต้มนิ้วมือ
            ..ซ้อสี่..กุสุมา..
   

[sunthornvit]

ซ้อกลับกลอก  นอกใจ  ไม่แยกแยะ
ยังมาแขวะ  ต่อคำ  ทำไขสือ
ลืมแล้วใคร  จับเจ่า  เฝ้าปรนปรือ
ใครสัตย์ซื่อ  พะนอ  ซ้อเรื่อยมา

มีหน้าบอก  แฟนเป็นร้อย  ข้อยละเบื่อ
ช่างแผ่เผื่อ  มากรัก  เป็นหนักหนา
เมื่อซ้อพาล  ตระบัด  ไร้สัจจา
ก็ไปหย่า  กันเถิด  ขอเริดรา

 

สุนทรวิทย์

[..กุสุมา..]

       อาเฮียวิทย์  คิดไป ช่างร้ายเหลือ
ไม่น่าเชื่อ กลิ้งกลอก หลอกลวงว่า
ไม่เจ้าชู้ ไม่ลู่ลี่ ไม่หลีนา
หลายใจพา ซ่อนแอบ แสบน่าชัง
      ไม่เคยพบ เคยเจอ เซ่อกิมกี่
สู้แอบหนี ยังตาม  ถามทุกครั้ง
คนอะไร กะล่อน อ่อนใจจัง
ว่าแล้วยัง ยิ้มแป้น แฟนใครกัน 
               ..ซ้อสี่..กุสุมา..