ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เปรียว]

อยากจะบอก   สักนิด  ว่าคิดถึง
เป็นคำซึ่งซึ้งในใจเสมอ
ความคิดถึงฉันนี้มีเพียงเธอ
แม้ความเก้อคืออมิตรคอยริดรอน

กับความรักรันทดเหมือนหมดหวัง
เมื่อความหลังย้อนยอกเฝ้าหลอกหลอน
ความห่วงหวงคิดถึงซึ้งอาทร
ก่อนถึงตอนปิดม่านอย่างนานยาว

เราเคยมีกันและกันในวันชื่น
เธอเป็นอื่นทำให้ใจเหน็บหนาว
เพราะความหลงลืมตัวเพียงชั่วคราว
จึงเกิดเป็นรอยร้าวแสนเศร้าใจ

สงสารใจใฝ่ฝัน ถึงวันเก่า
“เงียบเหงา  ฟุ้งซ่าน  หวั่นไหว”
จะไปหวังใครเล่ามาเข้าใจ
ได้แต่ตรม  ฤทัยหน่ายชีวี

ไม่เคยคิดถือโทษโกรธเธอหรอก
ที่ไม่บอกความเป็นไปให้ถ้วนถี่
เพียงเพราะเธอ  มีชีวิต   จิตเสรี
มีสิทธิ์ที่จะจริงใจหรือไม่เลย

ต่อแต่นี้คงไร้สิทธิ์จะคิดฝัน
จบนิรันดร์ไมตรีที่เคยเอ่ย
ความคิดถึงเต็มกมลคนคุ้นเคย
ชีพสังเวย  ความท้อ  บ่อน้ำตา

เปรียว

[Charlie]

คนคิดถึง  ตรึงใจ  กลับไม่พบ
เหมือนเขาหลบ  หลีกไกล  สุดใฝ่หา
ภาพความหลัง  ฝังจิต  เป็นนิตย์มา
แต่เหมือนฟ้า  จับพราก  ให้จากกัน

จึงเหลือเพียง  รอยหม่น  ของคนเศร้า
สูญสิ้นเงา  ความหวัง  ทั้งความฝัน
รักที่เคย  เอ่ยย้ำ  ซ้ำจาบัลย์
หรือสวรรค์  กลั่นแกล้ง   แย่งไปครอง

[yaguza]

อยากจะบอก   สักนิด  ว่าคิดถึง
เป็นคำซึ่งซึ้งในใจเสมอ
ความคิดถึงฉันนี้มีเพียงเธอ
แม้ความเก้อคืออมิตรคอยริดรอน

กับความรักรันทดเหมือนหมดหวัง
เมื่อความหลังย้อนยอกเฝ้าหลอกหลอน
ความห่วงหวงคิดถึงซึ้งอาทร
ก่อนถึงตอนปิดม่านอย่างนานยาว

เราเคยมีกันและกันในวันชื่น
เธอเป็นอื่นทำให้ใจเหน็บหนาว
เพราะความหลงลืมตัวเพียงชั่วคราว
จึงเกิดเป็นรอยร้าวแสนเศร้าใจ

สงสารใจใฝ่ฝัน ถึงวันเก่า
“เงียบเหงา  ฟุ้งซ่าน  หวั่นไหว”
จะไปหวังใครเล่ามาเข้าใจ
ได้แต่ตรม  ฤทัยหน่ายชีวี

ไม่เคยคิดถือโทษโกรธเธอหรอก
ที่ไม่บอกความเป็นไปให้ถ้วนถี่
เพียงเพราะเธอ  มีชีวิต   จิตเสรี
มีสิทธิ์ที่จะจริงใจหรือไม่เลย

ต่อแต่นี้คงไร้สิทธิ์จะคิดฝัน
จบนิรันดร์ไมตรีที่เคยเอ่ย
ความคิดถึงเต็มกมลคนคุ้นเคย
ชีพสังเวย  ความท้อ  บ่อน้ำตา

เปรียว

...รักที่ฉัน มอบให้ ไม่เคยเปลี่ยน
ยังวนเวียน รักเธอ ละเมอหา
ไม่เคยคิด เหินห่าง หรือร้างลา
อยากบอกว่า จะรักเธอ เสมอไป
 
   วันเวลา พิสูจน์ได้ ในใจฉัน
ไม่แปรผัน จืดจาง ไปทางไหน
ดวงฤดี ฉันนี้ ไม่มีใคร
คอยห่วงใย ไถ่ถาม ยามอาดูร
 
   เธอจะเป็น เช่นไร โปรดได้รู้
รักคงอยู่ ตลอดไป ไม่เสื่อมสูญ
มอบศรัทธา ความรัก อย่างเทิดทูน
จะเพิ่มพูน รักมั่น ขอสัญญา...


....ยากูซ่า....

[panthong.kh]

...รักที่ฉัน มอบให้ ไม่เคยเปลี่ยน
ยังวนเวียน รักเธอ ละเมอหา
ไม่เคยคิด เหินห่าง หรือร้างลา
อยากบอกว่า จะรักเธอ เสมอไป
 
   วันเวลา พิสูจน์ได้ ในใจฉัน
ไม่แปรผัน จืดจาง ไปทางไหน
ดวงฤดี ฉันนี้ ไม่มีใคร
คอยห่วงใย ไถ่ถาม ยามอาดูร
 
   เธอจะเป็น เช่นไร โปรดได้รู้
รักคงอยู่ ตลอดไป ไม่เสื่อมสูญ
มอบศรัทธา ความรัก อย่างเทิดทูน
จะเพิ่มพูน รักมั่น ขอสัญญา...


....ยากูซ่า....

[/quote]

คำสัญญา นั้นหนา แค่ลมปาก
จึงจำพราก จากกัน ฉันอ่อนล้า
ยามค่ำคืน กล้ำกลืน ในอุรา
อยากเจอหน้า สักครา ระอาใจ

วันเวลา ผ่านไป ไร้พิสูจน์
ทุกคำพูด โกหก ยกเมฆใส่
อันคารม ของชาย ลืมง่ายไป
เจอหญิงใหม่ ปล่อยเก่า ให้เศร้าทรวง

ฉันจะเป็น เช่นไร อย่ามาสน
ฉันยังทน รับได้ ในทุกช่วง
ฉันเป็นฉัน รับรู้ ความหลอกลวง
น้ำตาร่วง แมะแมะ ท้อแท้เกิน
พันทอง

[yaguza]

น้ำตาร่วง แมะแมะ แคะขี้มูก
เธอหอบลูก ร้างไกล ไปนานเนิ่น
พอออกลูก คนแรก แยกทางเดิน
เธอมองเมิน พี่ยา ว่าไม่ดี

มาตะคอก ใส่หน้า ว่าโกหก
ทำตลก หน้าตาย ชายขี้หลี
สัมพันธ์รัก ถูกสะบั้น หั่นไมตรี
เธอทิ้งพี่ ไม่เหลือ แม้เยื่อไย

จึงทนอยู่ คนเดียว และเดี่ยวโดด
มาทำไร่ ข้าวโพด ไว้เลี้ยงไก่
ยังคิดถึง พันทอง น้องทรามวัย
พี่ขายไข่ ได้ตังค์ หวังสร้างตัว

กลับมาเถิด คนดี พี่ขอโทษ
ไร่ข้าวโพด แห้งเฉา เจ้าทูนหัว
มาช่วยพี่ ก่อร่าง สร้างครอบครัว
พี่มีวัว แต่อนาถ ขาดคนงาน


.......ยากูซ่า.........

[บูรพาท่าพระจันทร์]

อยากจะบอก   สักนิด  ว่าคิดถึง
เป็นคำซึ่งซึ้งในใจเสมอ
ความคิดถึงฉันนี้มีเพียงเธอ
แม้ความเก้อคืออมิตรคอยริดรอน

กับความรักรันทดเหมือนหมดหวัง
เมื่อความหลังย้อนยอกเฝ้าหลอกหลอน
ความห่วงหวงคิดถึงซึ้งอาทร
ก่อนถึงตอนปิดม่านอย่างนานยาว

เราเคยมีกันและกันในวันชื่น
เธอเป็นอื่นทำให้ใจเหน็บหนาว
เพราะความหลงลืมตัวเพียงชั่วคราว
จึงเกิดเป็นรอยร้าวแสนเศร้าใจ

สงสารใจใฝ่ฝัน ถึงวันเก่า
“เงียบเหงา  ฟุ้งซ่าน  หวั่นไหว”
จะไปหวังใครเล่ามาเข้าใจ
ได้แต่ตรม  ฤทัยหน่ายชีวี

ไม่เคยคิดถือโทษโกรธเธอหรอก
ที่ไม่บอกความเป็นไปให้ถ้วนถี่
เพียงเพราะเธอ  มีชีวิต   จิตเสรี
มีสิทธิ์ที่จะจริงใจหรือไม่เลย

ต่อแต่นี้คงไร้สิทธิ์จะคิดฝัน
จบนิรันดร์ไมตรีที่เคยเอ่ย
ความคิดถึงเต็มกมลคนคุ้นเคย
ชีพสังเวย  ความท้อ  บ่อน้ำตา

เปรียว

ถึงลมผ่าว หนาวกาย ก็หายสิ้น
หลายสิบชิ้น พรมแพร ชะแง้หา
หยิบพันห่ม พรมผืน ชื่นกายา
สุขเจียวหนา หาใด ไหนเปรียบปาน

แต่หนาวใจ ไร้สาว นั้นหนาวหนัก
ต้องพึ่งรัก จากเจ้า มาเผาผลาญ
ถึงจักคลาย หายหนาว ที่ร้าวราน
เลิกฟุ้งซ่าน ผ่านคืน อย่างชื่นทรวง.../

บูรพาท่าพระจันทร์

[panthong.kh]

จะชื่นทรวง อย่างไร นะใจเอ๋ย
เมื่อทรามเชย หมดรัก ภักดีร่วง
หลงรอคอย เหว้ว้า รัดดาดวง
เจ้าพุ่มพวง หนีหน้า พาใจตรม

ขอก้มหน้า รับกรรม ที่ทำไว้
เกิดชาติใหม่ ฉันใด ให้สุขสม
บุญกุศล ตามติด ชิดชื่นชม
อภิรมย์ รักใคร่ ได้สมปอง

ชาตินี้ขอ นอนเดียว อยู่เดี่ยวโดด
ครองความโสด ความหนาว คราวเศร้าหมอง
รักกับคน ไร้ใจ เขาไม่มอง
น้ำตานอง ครองช้ำ อยู่ร่ำไป
พันทอง

[ลมหนาว]

คิดถึงมากอยากเอ่ยเผยให้รู้
ยามที่อยู่คนเดียวแสนเปลี่ยวเหงา
หยิบกีตาร์มาเกาเพลงเบาเบา
ใจแสนเศร้ารำพึงคิดถึงเธอ

ภาพวันวานหวานซึ้งตรึงดวงจิต
ยังตามติดตอกย้ำจำเสมอ
ทุกคืนวันฝันใฝ่ใจละเมอ
คอยพร่ำเพ้อถึงเจ้าเฝ้าอาลัย

เป็นอย่างไรใจคงพะวงหา
อยากรู้ว่าอยู่ดีมีไฉน
กับคืนวันผันผ่านกาลเปลี่ยนไป
เคยบ้างไหมคะนึงคิดถึงกัน

[รัตนาวดี]

...วันหมุนเวียน เปลี่ยนไป ใจรันทด 
รุ่มเร้ารด หยดเยิ้ม ด้วยเคลิ้มหวั่น
ครวญคะนึง ถึงชาย ที่หมายปัน
รักร่วมเรียง เคียงฝัน คอยวันคืน...

...ใจหวนหา คราวัน ฝันร่วมร้อย
ด้วยหวั่นคอย สอยรัก สลักชื่น
บ่อยโหยหา น้ำตา ไหลพร่ากลืน
รอวันชื่น คืนพิศวาส พิฆาตตรอม...

รัตนาวดี
 

[ระนาดเอก]

ความทรงจำซ้ำซากจากฟากทุกข์
ตะลุยบุกรุกล้ำทำผ่ายผอม
ทุกลืมตานาทีนี้สมยอม-
ให้ทุกข์ห้อมหลอมจิตปิดสราญ

คิดถึงรักหนักหนาซีกสาหัส
รักที่แสนอัตคัตชัดทุกด้าน
ชายอกผึ่งหนึ่งเดียวสุดเชี่ยวชาญ
คือผจญทรมานรักผลาญใจ..

ระนาดเอก

 

[panthong.kh]

คิดถึงมากอยากเอ่ยเผยให้รู้
ยามที่อยู่คนเดียวแสนเปลี่ยวเหงา
หยิบกีตาร์มาเกาเพลงเบาเบา
ใจแสนเศร้ารำพึงคิดถึงเธอ

ภาพวันวานหวานซึ้งตรึงดวงจิต
ยังตามติดตอกย้ำจำเสมอ
ทุกคืนวันฝันใฝ่ใจละเมอ
คอยพร่ำเพ้อถึงเจ้าเฝ้าอาลัย

เป็นอย่างไรใจคงพะวงหา
อยากรู้ว่าอยู่ดีมีไฉน
กับคืนวันผันผ่านกาลเปลี่ยนไป
เคยบ้างไหมคะนึงคิดถึงกัน

ถึงจากไกล ใจฉัน นั้นแสนห่วง
คิดถึงช่วง ถึงตอน นอนหลับฝัน
คิดถึงเธอ ทุกคืน และทุกวัน
จากวันจันทร์ ถึงอาทิตย์ คิดถึงเธอ

ภาพวันวาน ยังหวาน ไม่จางหาย
หยิบภาพดู มิวาย น้ำตาเอ่อ
ภาพที่ฉัน พร่ำพรอด ซึ้งจริงเออ
ใจละเมอ เผลอจูบ รูปเดียวดาย

อยากหวนคืน กลับไป ไม่กล้าบอก
กลัวช้ำชอก อุรา พาใจหาย
อยากบอกเธอ ว่าฉัน เศร้ามิคลาย
คิดถึงเธอ มากมาย  ใจอาวรณ์
พันทอง

[สะเลเต]

ถึงคนไกลใจฉัน...นั้นคิดถึง
ฝันคะนึง..นึกไว้ได้แต่ฝัน
วันนี้เหงาเหว่ว้ากว่าทุกวัน
มีภาพเธอเท่านั้น...ที่ฉันมี

ว้าเหว่ใจ...ให้คะนึงจึงเหว่ว้า
ที่ห่างกันนั้นหนาเพราะหน้าที่
พลีเพื่อชาติได้เสมอ...เธอยอมพลี
ภัยมากมี...มลายลงจงปลอดภัย

ห่างกันนักรักนี้ที่ไกลห่าง
ให้รักอย่าจืดจาง..ต่างมอบให้
ไกลเพียงตัวหัวใจใช่ห่างไกล
รอเคียงใกล้กันนั้น.."ฉันเฝ้ารอ"

---สะเลเต---

[กังวาน]

ฉันก็เหงาเท่าเธอเพ้อคิดถึง
หัวใจซึ้งอ่อนไหวเหมือนใครหนอ
ความรักกับหน้าที่นี้ต้องรอ
แต่ฉันขอสัญญาไม่ลาไกล

จะนับคืนนับวันที่ฉันกลับ
แม้ยามหลับจะฝันมิหวั่นไหว
ความรักฉัน...เธอนั้นจงมั่นใจ
มิมีใครแทนที่เธอเสมอมา

[บูรพาท่าพระจันทร์]

รู้นะตัว หัวใจ รอใครอยู่
อยากร้องกู่ ออกไป ใช่ไหมหนา
ได้แต่มอง จ้องพักตร์ ชักระอา
ดูประหนึ่ง ซึ่งว่า จะบ้าตาย

มองนภา ว่าไป ก็ไร้เมฆ
ราวกับเสก มนตรา เคลื่อนคลาหาย
ผลที่สุด นุชนั้น มิผันกลาย
ให้พี่ชาย คลายเศร้า เห่าเครื่องบิน.../

 


บูรพาท่าพระจันทร์

[panthong.kh]

รู้นะตัว หัวใจ รอใครอยู่
อยากร้องกู่ ออกไป ใช่ไหมหนา
ได้แต่มอง จ้องพักตร์ ชักระอา
ดูประหนึ่ง ซึ่งว่า จะบ้าตาย

มองนภา ว่าไป ก็ไร้เมฆ
ราวกับเสก มนตรา เคลื่อนคลาหาย
ผลที่สุด นุชนั้น มิผันกลาย
ให้พี่ชาย คลายเศร้า เห่าเครื่องบิน.../

 

บูรพาท่าพระจันทร์

ทั้งตัว และหัวใจ ยกให้พี่
ทุกนาที มีให้ ใช่บ้าบิ่น
ยังรักเดียว เหนียวแน่น เปรียบแผ่นดิน
เหมือนเมฆิน รักฟ้า ยามราตรี

มองนภา ฟ้ากว้าง ขวางทางรัก
อย่าหวั่นนัก รักเรา เคล้าสุขขี
ไม่ต้องเห่า ต้องหอน วอนคนดี
มารับรัก ขวัญชีวี เพราะมีใจ
พันทอง

[รพีกาญจน์]

รู้นะตัว หัวใจ รอใครอยู่
อยากร้องกู่ ออกไป ใช่ไหมหนา
ได้แต่มอง จ้องพักตร์ ชักระอา
ดูประหนึ่ง ซึ่งว่า จะบ้าตาย

มองนภา ว่าไป ก็ไร้เมฆ
ราวกับเสก มนตรา เคลื่อนคลาหาย
ผลที่สุด นุชนั้น มิผันกลาย
ให้พี่ชาย คลายเศร้า เห่าเครื่องบิน.../

 

บูรพาท่าพระจันทร์

ทั้งตัว และหัวใจ ยกให้พี่
ทุกนาที มีให้ ใช่บ้าบิ่น
ยังรักเดียว เหนียวแน่น เปรียบแผ่นดิน
เหมือนเมฆิน รักฟ้า ยามราตรี

มองนภา ฟ้ากว้าง ขวางทางรัก
อย่าหวั่นนัก รักเรา เคล้าสุขขี
ไม่ต้องเห่า ต้องหอน วอนคนดี
มารับรัก ขวัญชีวี เพราะมีใจ
พันทอง

เกิดเป็นหมา ท่าดี ไม่มีเศร้า
เมียจะเอา ทั้งปี กี่ตัวได้
หมดขุ่นเคือง เรื่องแฟน แสนอ่อนใจ
น้ำลายไหล ทุกเมื่อ เห็นเรือบิน

ไม่ต้องง้อ รอถาม ถึงความรัก
เจ้าของมัก จัดหา มาทั้งสิ้น
อาหารดูก หยูกยา วิตามิน
หมาโสภิณ กินเกาะ เจาะทุกวัน

เล่าให้ฟัง...ได้ยินคนข้างบ้านบ่น

รพีกาญจน์ 59