ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

~~~**แสร้งรัก**~~~
****

...โอ้.กระไร  ใครเอย  เคยเอ่ยว่า
รักเท่าฟ้า  ฝากไว้  ไม่หน่ายแหนง
แต่เหตุใด  ใยกลับมาเปลี่ยนแปลง
กลายเป็นรัก  จำแลง  เสแสร้งใจ
*
...อยู่ต่อหน้า  บอกรักเรา เท่าผืนฟ้า
แต่ลับหลัง  เลือนลา  หาใครไหน
คำว่ารัก  ไร้ค่า สิ้นอาลัย
หลงลืมไป  ให้เห็น เช่นคำลวง
*
...หว่านคำหวาน ชื่นเย็น เช่นน้ำผึ้ง
เพียงหยดหนึ่ง  ซ่านซึ้ง ถึงแดนสรวง
แต่แท้จริง  ซ่อนฤทธิ์  พิษทั้งปวง
 ทำลายทรวง อ่อนไหว ให้ตรอมตรม
*
...มีรักหนึ่ง   ปักจินต์  กลับสิ้นค่า
ชั้นราคา เทียบวาง ทางขื่นขม
เขาเสแสร้ง แกล้งรัก ฝากระทม
เหมือนห่อห่ม ให้แหลกเหลว ด้วยเปลวไฟ.....

"สุนันยา"

************************

 

[บ้านริมโขง]

* แสร้งว่า *

เธอระแวงแสร้งว่าวาจาบอก
เธอถูกหลอกชอกช้ำพร่ำขานไข
เธอออดอ้อนวอนว่าน่าเศร้าใจ
เธอร่ำไรใครหนึ่งซึ่งลวงเธอ

รู้เขาแสร้งแกล้งลวงยังห่วงหา
รู่เขาลายังวอนอ้อนเสมอ
รู้เขาเปลี่ยนเวียนหวังนั่งละเมอ
รู้นะเออ เธอก็แสร้งแสดงคำ

แท้จริงแล้วแก้วตาผวาหวั่น
แท้จริงนั้นหาใดใครถลำ
แท้จริงลวงหลอกตนคนระกำ
แท้จริงจำพร่ำเพ้อแก้เก้อเอง

เพราะรู้ทันฉันงงตรงเธอแสร้ง
เพราะแสดงแปลงค่าพาโหวงเหวง
เพราะหัวใจไม่เชื่อเมื่อบรรเลง
เพราะไม่เกรง..จึงรู้..ใครชู้นาง. 

"บ้านริมโขง"

[สุนันยา]

* แสร้งว่า *

เธอระแวงแสร้งว่าวาจาบอก
เธอถูกหลอกชอกช้ำพร่ำขานไข
เธอออดอ้อนวอนว่าน่าเศร้าใจ
เธอร่ำไรใครหนึ่งซึ่งลวงเธอ

รู้เขาแสร้งแกล้งลวงยังห่วงหา
รู่เขาลายังวอนอ้อนเสมอ
รู้เขาเปลี่ยนเวียนหวังนั่งละเมอ
รู้นะเออ เธอก็แสร้งแสดงคำ

แท้จริงแล้วแก้วตาผวาหวั่น
แท้จริงนั้นหาใดใครถลำ
แท้จริงลวงหลอกตนคนระกำ
แท้จริงจำพร่ำเพ้อแก้เก้อเอง

เพราะรู้ทันฉันงงตรงเธอแสร้ง
เพราะแสดงแปลงค่าพาโหวงเหวง
เพราะหัวใจไม่เชื่อเมื่อบรรเลง
เพราะไม่เกรง..จึงรู้..ใครชู้นาง. 

"บ้านริมโขง"

"แสร้ง หลอก"

ทำพูดดี ลีลา ภาษาร้อย
ทำเป็นอ่อย คำเผย มิเลยห่าง
ทำเป็นแสร้ง หลบเร้น ไม่เข็นวาง
ทำรู้ทาง ใครหนอ ก่อยียวน

เป็นเหมือนคอยหวงอยู่ไม่รู้หาย
เป็นเหมือนคล้ายเคยพิศ จึงคิดหวน
เป็นประหนึ่ง ซึ้งซบ อบไออวน
เป็นดั่งเคยแนบนวล จึงครวญมา

ไม่รู้เหรอใจตน ที่บ่นบอก
ไม่รู้หรอก ใครกัน หวั่นผวา
ไม่รูใจหรือแสร้ง แกล้งกานดา
ไม่รู้จริงหรือว่า จะแกล้งกัน

รักก็บอกอย่าแสร้ง แกล้งไม่รัก
รักประจักษ์ให้เห็น ใช่เป็นฝัน
รักจึงมา กันท่า สารพัน
รักใครนั่นจึงรู้ ว่าชู้นาง 

"สุนันยา"

[บ้านริมโขง]

๐ โอ้..กระไร ใจเอ๋ย คนเคยรัก
มาสิ้นภักดิ์ ผลักไส ให้ไกลห่าง
ยังมีหน้า มาทำ เหมือนอำพราง
ทำแก้ต่าง สร้างความ ประณามกัน

๐ ใครกันนี่ ที่เห็น ว่าเป็นชู้
ทำสู่รู้ วู่วาม เหยียดหยามฉัน
จงรู้ไว้ ใจนี้ มิมีวัน
จะเหหัน ปันไป ให้ใครเชย

๐ เพราะยึดหลัก รักแท้ มีแค่หนึ่ง
เมื่อไม่ซึ้ง จึงห่าง และวางเฉย
ไม่สมหวัง ดังใจ ก็ไม่เคย
ทำฉาวให้ ใครเอ่ย เย้ยไยไพ

๐ หากรู้ทัน ฉันจริง จงนิ่งเถิด
อย่าเตลิด เปิดปม เข้าถมใส่
เธอมากหญิง จริงจัง ทั้งใกล้ไกล
กลับใส่ไคล้  ให้ฉัน เป็นวันทอง....

เธอรักเดียวใจเดียวเจียวหรือนั่น
คำรำพันติดตรึงซึ้งสนอง
รักเพียงหนึ่งหาใครไหนเป็นรอง
ใครไหนปองก็ไม่แลชะแง้ชม

ฉันเป็นชู้ทางใจเธอไม่รู้
ฉันหดหู่ใจนักเมื่อรักขม
ฉันไม่เคยว่าเธอเผลอภิรมย์
ฉันเพียงชมว่าฉันรู้..ใครชู้เธอ..

แอบเป็นชู้ทางใจฤทัยป่วน
แอบรักนวลหนึ่งน้องปองเสมอ
แอบและแอบแอบหวังยังปรนเปรอ
แอบละเมอเพ้อคอยยามกลอยตรม

ช่างเถอะนะถ้าเขาจริงไม่ทิ้งเจ้า
เธอไม่เศร้าเผาทิ้งหญิงไม่ขม
เขาไม่ลาจากไปให้หญิงตรม
แม้นานนม ผมคอยอยู่..เป็นชู้เธอ. 

"บ้านริมโขง"

[บ้านริมโขง]

"แสร้ง หลอก"

ทำพูดดี ลีลา ภาษาร้อย
ทำเป็นอ่อย คำเผย มิเลยห่าง
ทำเป็นแสร้ง หลบเร้น ไม่เข็นวาง
ทำรู้ทาง ใครหนอ ก่อยียวน

เป็นเหมือนคอยหวงอยู่ไม่รู้หาย
เป็นเหมือนคล้ายเคยพิศ จึงคิดหวน
เป็นประหนึ่ง ซึ้งซบ อบไออวน
เป็นดั่งเคยแนบนวล จึงครวญมา

ไม่รู้เหรอใจตน ที่บ่นบอก
ไม่รู้หรอก ใครกัน หวั่นผวา
ไม่รูใจหรือแสร้ง แกล้งกานดา
ไม่รู้จริงหรือว่า จะแกล้งกัน

รักก็บอกอย่าแสร้ง แกล้งไม่รัก
รักประจักษ์ให้เห็น ใช่เป็นฝัน
รักจึงมา กันท่า สารพัน
รักใครนั่นจึงรู้ ว่าชู้นาง 

"สุนันยา"

ก็รักเธอเผลอเหน็บเก็บเอาไว้
เกินที่ใครจะรู้ดูแตกต่าง
เห็นเธอมีมากมายกรายริมทาง
ก็เลยวางรักแนบแอบดูเธอ

ให้หวั่นไหวใจเองเกรงคนรู้
เลยหลบอยู่ห่างห่างรอทางเผลอ
หากเธอหลงดงรักค่อยดักเจอ
แต่นะเออ..ป่านนี้ ไม่มีแวว   

เธอถูกรุมหนุ่มน้อยใหญ่ตามไล่ล้อม
เห็นพะยอมหลีกหลบจบหวานแหว๋ว
หัวใจฉันมันป่นจนเป็นแนว
แอบมองแล้วหวาดเสียว..เลยเดียวดาย

ฉันหดหู่รู้เห็นแทบเป็นบ้า
น้ำนองหน้าด้วยซึ้งถึงความหมาย
คนมีรักก็มีสุขกันทุกราย
ฉันงมงาย..แค่หมายวาง..ชู้ทางใจ.

"บ้านริมโขง"

[บูรพาท่าพระจันทร์]

อยากเสแสร้ง แกล้งใจ มิให้รัก
แต่สุดหัก ห้ามจิต คิดผลักไส
ยังตราตรึง ถึงนุช สุดอาลัย
คิดขึ้นมา คราใด ใจรอนรอน

คงเวรกรรม ซ้ำซาก จากปางไหน
จึงปักใจ ในรัก จนยากถอน
ทั้งยามตื่น ฝืนตา ถึงลานอน
ยังอาวรณ์ ซ้อนซับ ยากหลับลง.../

EasternMan

[สุนันยา]

"แสร้ง หลอก"

ก็รักเธอเผลอเหน็บเก็บเอาไว้
เกินที่ใครจะรู้ดูแตกต่าง
เห็นเธอมีมากมายกรายริมทาง
ก็เลยวางรักแนบแอบดูเธอ

ให้หวั่นไหวใจเองเกรงคนรู้
เลยหลบอยู่ห่างห่างรอทางเผลอ
หากเธอหลงดงรักค่อยดักเจอ
แต่นะเออ..ป่านนี้ ไม่มีแวว

เธอถูกรุมหนุ่มน้อยใหญ่ตามไล่ล้อม
เห็นพะยอมหลีกหลบจบหวานแหว๋ว
หัวใจฉันมันป่นจนเป็นแนว
แอบมองแล้วหวาดเสียว..เลยเดียวดาย

ฉันหดหู่รู้เห็นแทบเป็นบ้า
น้ำนองหน้าด้วยซึ้งถึงความหมาย
คนมีรักก็มีสุขกันทุกราย
ฉันงมงาย..แค่หมายวาง..ชู้ทางใจ.

"บ้านริมโขง"

"เธอถูกรุมหนุ่มน้อยใหญ่ตามไล่ล้อม"
พี่ทำอ้อม ค้อมโค้ง ไม่โปร่งใส
ถึงต้องหลบ ใบบัง สิ้นทางไป
แอบเป็นชู้ ทางใจ อยู่หลายปี

ทำเป็นเลี่ยง เบี่ยงเบน ทั้งเย็นเช้า
ต้องกินแห้ว คลุกเคล้า กับข้าวจี่
จึงมาบ่น พึมพรำ ย้ำทุกที
หรือว่าพี่ เสียดาย คราใคร่ตรวญ

จะรอตอน เดินหลง ดงดอกรัก
พี่คงต้อง อกหัก ร่ำไห้หวน
จะไม่วนทางกลับ ให้จับนวล
ขืนย้อนทวน เคียงพี่ คงชีช้ำ

แม้นว่าเคยแอบมอง คิดปองอยู่
แต่ตรองดู คงแย่ แม้ถลำ
พี่โขงแสน เจ้าชู้ เห็นอยู่ประจำ
น้องไม่ได้ แกล้งอำ..แต่ทำจริง

"สุนันยา"

[สุนันยา]

อยากเสแสร้ง แกล้งใจ มิให้รัก
แต่สุดหัก ห้ามจิต คิดผลักไส
ยังตราตรึง ถึงนุช สุดอาลัย
คิดขึ้นมา คราใด ใจรอนรอน

คงเวรกรรม ซ้ำซาก จากปางไหน
จึงปักใจ ในรัก จนยากถอน
ทั้งยามตื่น ฝืนตา ถึงลานอน
ยังอาวรณ์ ซ้อนซับ ยากหลับลง.../

EasternMan

ไยจึงคิด อยากแกล้ง เสแสร้งรัก
หรือตระหนัก เหมือนเป็น เช่นฝุ่นผง
เรื่องของใจ แสร้งเส มิเทปลง
ไม่เสริมส่ง รักแท้ มาแลกัน

ผลที่รับ ซับขื่น ต้องฝืนเจ็บ
ทนกดเก็บ รักลวงในบ่วงฝัน
เหลือน้ำตาเป็นคู่ ผู้จาบัลย์
เส้นทางรัก ตีบตัน ไม่มั่นคง..

"สุนันยา"

[รพีกาญจน์]

แสร้ง...เอียง

ใช้ยาหม่อง กล่องแล้ว ทากล่องเล่า
ให้หมอเป่า อย่างไร ก็ไม่หาย
ให้หมอนวด ตรวจเส้น เอ็นไม่คลาย
ปวดแทบตาย บอกหมอ.ผมคอเอียง

ก่อนกำเนิด เกิดเห็น ไม่เช่นนี้
ใบหน้าหล่อ คอดี ไม่มีเฉียง
เป็นไรหนอ พออ่าน กานท์กลอนเพียง
ตามองเมียง เห็นรูป คอวูบตาม

หรือน่ากลัว หัวโต โงไม่ขึ้น
หัวล้านลื่น บางถอง เหลือสองง่าม
หรือตรมเศร้า เหงาหงอย คอคล้อยลาม
หนึ่งสองสาม ว่าไป ไม่ใช่เลย

หรือเป็นโรค อุปทาน เพราะงานเข้า
มัวจับเจ่า เฝ้าคอม จิ้มจ่อมเผย
เดี๋ยวกดเยี่ยม กดชม เงยก้มเงย
ความเครียดเอย เร็วรี่ คอยบีฑา

หมอฟันธง คงไม่ เป็นไรมาก
ละซ้ำซาก เน็ตคอม ยอมหนีหน้า
หมอหันหยิบ สิบเม็ด วิเศษยา
คือพารา ลดปวด รวดเช้าเย็น

กลับถึงบ้าน อ่านกลอน แสร้ง.ลืม.รัก
เห็นผ่องพักตร์ สุนันยา หน้างามเห็น
คอเริ่มเบี่ยง เอียงขวา ทำหน้าเป็น
ยิ้มทะเล้น กับรูป จูบทั้งวัน

ดูรูปเธอ.ผมคอเอียงได้หลายวันแล้ว

รพีกาญจน์ 59

[สุนันยา]

แสร้งอ้อน
*************

นั่งอ่านกลอน พี่รพีฯ น้องนี้ห่วง
หรือพี่ลวง น้องยา มาเฝ้าฝัน
ว่ามองรูป จูบพรม ชมทั้งวัน
จนคอเอียง แล้วนั่น ชักหวั่นใจ

คิดหาทาง แก้ไข ให้คืนกลับ
จนหายวับ เรื่องมอง จะลองไหม
จะส่งรูป หน้าตรง คงวิไล
มอบไปให้ พี่รพีฯ ที่บ้านเลย

ไม่ต้องนั่ง มองคอม พร้อมเอียงหน้า
ซ้ายหรือขวา ให้ถนัด ที่จัดเผย
จะจูบแก้ม ข้างไหน ได้เสบย
ดีไหมเอ่ย บอกหน่อย จะคอยรอ

ถ้าตกลงตามนี้ ที่น้องกล่าว
รีบส่งข่าว หลังไมค์ ได้เลยหนอ
จะอัดรูป ขยายใหญ่ ให้เท่าจอ
ไม่ต้องง้อ โลมรูป จูบหน้าคอมพ์..(กลัวไฟดูดค่ะ ")

"สุนันยา"

กราบขอโทษนะคะ แค่อยากเล่นด้วยให้สนุกค่ะ 

[sunthornvit]

                    คุณปู่อยู่ นี่ไง ไยไม่เห็น
               ยังคงเอ็น ดูย่า จนหน้าผอม
               อย่าวิตก จริต คิดตรมตรอม
               หากรักปลอม หาใหม่ ไม่ต้องคิด

                    อันบุรุษ ดีดี มีถมถืด
               จับขึงพรืด ยังได้ ไยหงุดหงิด
               คนมากมาย สมัคร จักผูกมิตร
               ลองพินิจ คงเห็น มีเป็นร้อย

[สุนันยา]

มีบุรุษ มากหลาย ในโลกหล้า
คุณปู่จ๋า แทบทรุด สุดถ่ายถอน
มองคนไหน เขาก็อยู่ คู่บังอร
เคียงข้างหมอน แนบเนา เจ้าประจำ

เป็นคุณปู่ หน้าคอมพ์ ยอมให้เรียก
สุดเสียงเพรียก ปู่จ๋า ดูน่าขำ
มิได้อยู่ ชิดใกล้ ให้หยอกอำ
ต่อปากคำ ยวนเย้า...เพื่อเอาใจ..

"สุนันยา"