ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

       “พูดดี  เป็นศรีปาก               หากพูดมาก  ปากขึ้นสี”
         พังเพย  เอ่ยไว้มี                 เป็นวจี  ที่น่าฟัง
            
        ติใคร  ให้ต่อหน้า              อย่านินทา  ว่าลับหลัง
         ปากบอน  หย่อนระวัง            คนจะชัง  ดังศัตรู
            
        เบื่อนัก  คำปรักปรำ             กล่าวทิ่มตำ  รำคาญหู
         ใครเซื่อง  ใครเฟื่องฟู             อวดสู่รู้  อยู่เนืองนิตย์
            
        ปากคอ  หนอมนุษย์             แส่ไม่หยุด  ชวนหงุดหงิด
         พูดพล่าม  ไร้ความคิด            แม้แต่มิตร  ยังบิดเบือน
            
        วาจา  เปรียบอาวุธ              ยามประทุษ  สุดเชือดเฉือน
         เกินห้าม  ปรามตักเตือน         ดุจกลากเกลื้อน  เคลื่อนลุกลาม
            
        ขัดเคือง  เรื่องใดใด             นึกข้องใจ  ควรไถ่ถาม
         มิใช่  มุ่งใส่ความ                   เที่ยวประณาม  ตามอารมณ์
                                 

[..กุสุมา..]

อาวุธร้าย ถ้าหมาย ถึงวาจา
ทิ่มแสกหน้า ก็อย่า หารู้สึก
นอกจากว่า ใจกลัว มัวคิดลึก
มิตรองตรึก สำนึกทำ นำใส่ใจ

ถ้าอาวุธ หลุดพุ่ง มุ่งใส่ใคร
อาวุธร้าย ย้อนทิ่ม ดั่งลิ่มไฟ
แต่วาจา อาวุธ ที่ดีไซร้
ถ้าคนใช้ ด้านดี มีเพียงคุณ
          ..กุสุมา..
  ..การใช้อาวุธ อยู่ที่เราจะใช้ให้เกิดคุณหรือเกิดโทษ..

[sunthornvit]

                            วาจาเปรียบ อาวุธ แต่หยุดได้
                       เพียงเตือนใจ คิดตก เลิกหมกมุ่น
                       ใช้สติ ชี้นำ เข้าค้ำจุน
                       หยุดเคืองขุ่น ติฉิน นินทาใคร



                                                 

[Prapacarn ❀]

อันวาจา เปรียบอาวุธ.....
จะยั้งหยุด จบศึก ถ้าตรึกได้
หรือก่อหวอด สงคราม ตามที่ใจ
สุดจะใช้ ลิ้นโบก โยกโลกา

พูดให้ดี ผู้คน สมัครสมาน
พูดให้ราน ร้างหาย ได้ทั่วหล้า
อิทธิพล ยิ่งใหญ่ แต่ไรมา
แค่ชิวหา แต้มทอง ครองปัฐพี

 แซมค่ะ
 

[sunthornvit]

                         วาจา เปรียบอาวุธ.        คู่มนุษย์ ดุจวิถี
                   วาทะ ศันสนีย์_                  คำเสียดสี มีปะปน
                         พูดดี มีคนรัก.             ค่าอำนรรฆ ประจักษ์ผล
                   พูดร้าย ทำลายตน.              จักบันดล แต่คนชัง