| 07 ธันวาคม 2011, 08:11:PM |
|
Thammada
|
 |
« เมื่อ: 07 ธันวาคม 2011, 08:11:PM » |
 ชุมชน
|
 ปลาสวาย ว่ายวน จำนน-เหนื่อย
จระเข้เอื่อย อ้อนฝั่ง มานั่งหาว
หิ่งห้อยเหิน เพลินฟ้า กล้านับดาว
เหล่าค้างคาว เข้านอน ก่อนอรุณ
หอยทาก จากบ้านน้อย ในอีกฝั่ง
ส่วนหนูนั่ง ผิงไฟ เพื่อไออุ่น
กบซบฝัน วันหวาน ว่าละมุน
เต่าต่างลุ้น แรมทาง ที่ห่างไกล
มดมีหวัง วันนี้ ที่อิ่มทั่ว
ปลวกก็กลัว บ้านพัง หลังสร้างใหม่
ตะขาบทราบว่า ขามาก นั้นยากใจ
กิ้งกือใส่ ศรัทธา มาเดินทาง
นกเลือกฝั่ง ไม่ไหว ใจโลเล
กิ้งก่าเท่ ได้ทอง ทำนองกร่าง
วัวลืมตัว ตาใส ใจฝ้าฟาง
กระต่าย ต่างตื่นตูม ตามลีลา
ยุงยังป่วน ปาร์ตี้ เติมสีสัน
ลิงรอวัน วาดอุ่น อหิงสา
ผีเสื้อสาน งานงาม ท่ามศรัทธา
จักจั่นจ๋า หลับใหล ใฝ่นิรันดร์
ใกล้ค่ำ นำไก่ป่า ว่าคืนคอน
กล่อมน้องหนอน น่ารัก ไปพัก-ฝัน
อิ่ม-อด ปลดเสรี เจ้าหมีพลัน
สู่แสงจันทร์ คืนหนาว ดาวจะมา
เป็นเพื่อนร่วมโลกโศกเศร้าสองฝั่ง
ทุกข์เข็ญขัง ขื่นซบ กลบรอยหา
สุขเสพสิ่ง เลิศหรู หลากลวงตา
“ ต่างหนักหนา ในนที แห่งชีวิต ”" เรื่องเล่าจากHanoiในคืนหนาว "
ธรรมดา
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไม่รู้ใจ, บูรพาท่าพระจันทร์, ...สียะตรา.., สุนันยา, รพีกาญจน์, amika29, sunthornvit, ลมหนาว, รัตนาวดี, Music, ยามพระอาทิตย์อัสดง, สุวรรณ, นางฟ้า ชาลี, คนกันเอง.., --ณัชชา--, panthong.kh, อริญชย์, ..กุสุมา.., บ้านริมโขง, สะเลเต
ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 07 ธันวาคม 2011, 08:58:PM |
|
...สียะตรา..
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 07 ธันวาคม 2011, 08:58:PM » |
ชุมชน
|
......เมื่อได้สัมผัสสรรพชีวิตที่ไม่ใช่"คน"จริงๆ...จะได้รอยยิ้ม...ขำนิดๆ....โมโหบ้างบางคราว...แล้วก็อภัยในที่สุด....มีความสุขค่ะ...
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, รพีกาญจน์, amika29, บ้านริมโขง, sunthornvit, Thammada, ลมหนาว, รัตนาวดี, ไม่รู้ใจ, สุวรรณ, นางฟ้า ชาลี, --ณัชชา--, panthong.kh, บูรพาท่าพระจันทร์, อริญชย์, ..กุสุมา.., สะเลเต
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 07 ธันวาคม 2011, 09:29:PM |
|
สุนันยา
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 07 ธันวาคม 2011, 09:29:PM » |
ชุมชน
|
ฟากฝั่งฝัน บรรยาย ไม่รู้หมด
เส้นกำหนด กฏวาง ดูห่างเหิน
จะเปรียบใด ให้เห็น เป็นเพลิดเพลิน
ยังขัดเขิน เกินคำ พร่ำพรรณนา
เส้นใยบาง กางกั้น ดั่งคั่นไว้
เหมือนห่างไกล เคว้งคว้าง สุดกังขา
มองไม่เห็น ฟากฝั่ง ม่านบังตา
ไม่รู่ว่า ห่างกัน นั้นเท่าใด
ไปไม่ถึง ฝั่งฝัน ดังวาดหวัง
ประดุจดัง สิ้นแสง แห่งฟ้าใส
เป็นหิ่งห้อย น้อยแสง ยากแข่งไฟ
สิ้นวิไล ด้วยค่า ชะตาตรม....
"สุนันยา" |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บ้านริมโขง, sunthornvit, Thammada, ลมหนาว, รัตนาวดี, ไม่รู้ใจ, สุวรรณ, นางฟ้า ชาลี, --ณัชชา--, panthong.kh, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, ...สียะตรา.., อริญชย์, ..กุสุมา.., สะเลเต
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
| 08 ธันวาคม 2011, 04:38:PM |
|
Thammada
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 08 ธันวาคม 2011, 04:38:PM » |
ชุมชน
|
......สรรพสัตว์...ล้วนหัวใจ......ใสวิสุทธิ์
...มวลมนุษย์...นั้นกระด้าง..สร้างปัญหา
...ทะนงตน..ท้นถั่ง....ปลั่งปัญญา
...แต่ไร้ค่า..กว่าหนอนนิ่ม....ริมทางเดิน
......เมื่อได้สัมผัสสรรพชีวิตที่ไม่ใช่"คน"จริงๆ...จะได้รอยยิ้ม...ขำนิดๆ....โมโหบ้างบางคราว...แล้วก็อภัยในที่สุด....มีความสุขค่ะ...
เอื้ออาทรอ่อนโยนหยั่งวิมุติ
สู่วิสุทธิ์ทั้งสิ้นเสมอเหมือน
วัฏฏะต่างตามกาลผ่านภพเยือน
จิตจะเคลื่อนสู่สว่างทางที่จริง
สรรพสัตว์เป็นเพื่อนร่วมชะตากรรมในสามโลกธาตุ
ขอบคุณพี่สียะตราครับ
 |
|
|
|
|
| 08 ธันวาคม 2011, 05:03:PM |
|
Thammada
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 08 ธันวาคม 2011, 05:03:PM » |
ชุมชน
|
ฟากฝั่งฝัน บรรยาย ไม่รู้หมด
เส้นกำหนด กฏวาง ดูห่างเหิน
จะเปรียบใด ให้เห็น เป็นเพลิดเพลิน
ยังขัดเขิน เกินคำ พร่ำพรรณนา
เส้นใยบาง กางกั้น ดั่งคั่นไว้
เหมือนห่างไกล เคว้งคว้าง สุดกังขา
มองไม่เห็น ฟากฝั่ง ม่านบังตา
ไม่รู่ว่า ห่างกัน นั้นเท่าใด
ไปไม่ถึง ฝั่งฝัน ดังวาดหวัง
ประดุจดัง สิ้นแสง แห่งฟ้าใส
เป็นหิ่งห้อย น้อยแสง ยากแข่งไฟ
สิ้นวิไล ด้วยค่า ชะตาตรม....
"สุนันยา" ขอบฟ้าที่ว่าไกลไปไม่ถึง
ในคำนึงถึงอยู่เรารู้เห็น
ฝันยังไกลใช่ว่าล้าลำเค็ญ
หรือจะเป็นเส้นขนาน กาลนิรันดร์
เพียรเพื่อจะบรรจบพบจุดหมาย
ใช่เดียวดายสายทางที่ห่างฝัน
อาจล้มลุกสุขเศร้าคละเคล้ากัน
คงมีวันที่ถึง ตรึงใจตน
ตรงฝั่งยังเฝ้ารอผู้ก่อก้าว
ยังมีดาวนำทางในทุกหน
เพียงไม่ท้อต่อชะตากล้าผจญ
ไม่สับสนจนใจในเส้นทาง
ขอบคุณพี่สุนันยาครับ
|
|
|
|
|
| 09 ธันวาคม 2011, 08:17:PM |
|
|
|
|
