น้องเมล์ น้องตู้
รอรถตู้ อยู่แสนห่าง ที่หางแถว
ยืนเป็นแนว มีแววว่า ท่าจะสาย
ทันใดนั้น มีแสงส่อ ทอประกาย
รถเมล์สาย หมายตาฉัน นั้นโผล่มา
อันรถเมล์ เปิดประตู อยู่เต็มที่
ใจฉันนี้ วิ่งว่องไว ไปเข้าหา
แต่รถตู้ อู้สายโด่ พึ่งโผล่มา
อีกไม่ช้า จะได้ซิว คิวต่อไป
แต่ประตู หนูเมล์ ยังอ้าซ่า
ทำฉันบ้า ไม่รู้ใจ จะไปไหน
ตัวหนูเมล์ ติดไฟแดง แสงแยงใจ
หากก้าวไป จะทันไหม ซึ่งไฟแดง
แต่หากแสง แดงดี กลับสีตก
สีตลก หกปั่น เปลี่ยนผันแสง
เป็นสีเขียว ส่องสีสัน อันสุดแรง
น้องเมล์แดง คงจากไป ไม่ใยดี
หากวิ่งไป ใจถึง ซึ่งเมล์น้อง
จะปกป้อง เงินทอง ตั้งสองสี่
ที่นั่งใหญ่ ให้พิงหลัง นั่งพอดี
ดีกว่าที่ อัดในตู้ อยู่คับใจ
ขาจึงก้าว สาวไป อยากใจคิด
อีกเพียงนิด ก็จะถึง ซึ่งฝันใฝ่
แต่น้องแดง กลับหมดแรง หรี่แสงไฟ
น้องแดงใส จึงไปลับ กับน้องเมล์
หลังน้องเมล์ เทใจ ให้พี่เขียว
หน้าซีดเซียว เลี้ยวใจกลับ ล้มพับเป๋
แถวน้องตู้ ช่างยาวนัก ชักซวนเซ
พรากทั้งเมล์ พรากทั้งตู้ อดสูจริง
