ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

ณ.เมืองหนึ่งในทางตอนใต้ของประเทศจีน

น้องหญิง เป็นเด็กสาวคนหนึ่งที่ต้องมาร่ำเรียนไกลถึงต่างบ้านต่างแดน เป็นเวลานานเกือบ 5 ปี ได้แล้ว
กับการเรียนหนังสือที่เมืองจีน  การใช้ชีวิตอยู่ในเมืองที่ไม่คุ้นเคย ไม่ว่าจะเป็นสภาพอากาศ อาหารการกินก็ดี 
ล้วนแต่ต้องปรับตัวทั้งนั้น  แต่มีอย่างหนึ่งที่น้องหญิงไม่คุ้นและรู้สึกอึดอัดกับมันคือ เรื่องอาหารการกิน

อาหารของจีนรสชาติจะจืดชืดและเค็ม อาหารทุกประเภทแทบจะมีแต่น้ำมันลอยหน้าก็ว่าได้
รสชาติอาหารจะไม่กลมกล่อมแบบบ้านเราทำให้ การกินอยู่เป็นไปอย่างลำบากแต่ยังไงก็คงต้องทน

น้องหญิงนั่งนับวันรอให้ถึงเวลาที่จะกลับเมืองไทยจะได้ไปทานอาหารอร่อยๆถูกปาก
 อีกไม่กี่วันแล้วสินะที่จะถึงวันเดินทางกลับเมืองไทย

และแล้วก็ถึงวันที่ต้องเดินทางกลับเมืองไทยก็มาถึง น้องหญิงคิดอยู่ในใจเสมอกลับเมืองไทยจะกินให้พุงกางเลย
นั่งเครื่องแทบจะหยุดหายใจก็ว่าได้กับการนับเวลาถ้อยหลังให้ถึงเมืองไทยโดยเร็ว

ถึงสนานบินสุวรรณภูมิ มีคนมารอรับอยู่แล้ว ระหว่างทางนั่งรถกลับบ้าน น้องหญิงได้แต่มองข้างทางว่าจะมีอะไรให้ซื้อติดไม้ติดมือมาทานในรถบ้าง 
สายตาได้แต่มองไปนอกหน้าต่าง เห็นแล้วสายตาหยุดกึกที่รถเข็ญคันหนึ่ง น้องหญิงได้ตะโกนบอกคนขับรถให้หยุดรถและจอดข้างทาง

เดี๋ยวน้องหญิงขอลงไปซื้อของสักแป๊ปนะค่ะ ว่าแล้ว ก็กระโดดลงรถไปอย่างว่องไวไม่รอช้า 

แม่ค้าค่ะ หนูปิ้งไม้ล่ะเท่าไหร่ค่ะ

ไม้ล่ะ 5 บาทจ๊ะ

งั้นหนูเอา 10 ไม้นะค่ะ ว่าแล้วก็ควักเงินในกระเป๋า อุ้ย! ตายแล้วลืมไปเราไม่มีเงินไทยเลยเรายังไม่ได้แลกเลย ทำไงดี

แม่ค้าเดี๋ยวหนูกลับมาเอาเงินที่รถก่อนนะค่ะ
จ๊ะ เดี๋ยวปิ้งเสร็จแล้วใส่ถุงไว้ให้

น้องหญิงวิ่งกลับไปที่รถพร้อมกับยืมเงินคนขับ

พี่นก ค่ะ น้องหญิงของยืมเงินหน่อยได้ไหมค่ะ ไม่มีเงินไทยนะค่ะ ยังไม่ได้แลก เอามาให้หญิงยืมก่อนสัก 100 บาท
กลับบ้านแล้วหญิงจะเอาคืนให้นะค่ะ

น้องหญิงได้เงินเสร็จ หวังวิ่งกลับไปเอาหมูปิ้งที่กำลังรออยู่ หันกลับไปในระยะห่างไม่ถึง 100 เมตร
แม่ค้าวิ่งหน้าตั้งเข็นรถหมูปิ้งไปด้วย มีชายหนุ่ม 2คนวิ่งตามไปติดๆ

กำ อดกินหมูปิ้งยังไม่ทันได้กินหมูปิ้งเลย แม่ค้าวิ่งหนีเทศกิจให้ลับไปกับตา เนี่ยถ้าได้วิ่งแข่งคงชนะที่ 1แน่เลย

ทันใดนั้น.....

น้องหญิงก็ต้องตกใจตื่น พร้อมกับเสียงนาฬิกา 8.00 โมงเช้าแล้ว

ได้แต่ส่ายหัวแล้วบ่นพรึมพรำในลำคอ "ขนาดฝันยังไม่ให้เค้ากินเลย" ดูช่างทำร้ายจิตใจกันได้


พระอาทิตย์อัสดง

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

กริ๊งๆๆ .... เสียงโทรศัพท์ดัง ฮัลโหล ที่รักหรอ เตรียมกับข้าวด้วยอีก 10 นาที จะถึงบ้านแล้ว แค่นี้นะ แล้วเดี๋ยวเจอกัน 

รีบลุกไม่จัดเตรียมอาหาร จานชามวางพร้อมทานได้เลย

เสียงลูกบิดประตู รีบเดินไปรีบกระเป๋า พร้อมกับถามว่า เหนื่อยไหมค่ะวันนี้

"เหนื่อยนิดหน่อย หิวมากกว่า"

      จัดเตรียมเสร็จแล้วคะ ล้างมือแล้วทานได้เลย "เดินเข้าบ้านไม่คิดจะหอมแก้มหน่อยเลย"    เฮ้ออ ..  ทำใจล่ะไม่ใช่พึ่งเป็น ก็เป็นมานานจนชินซะงั้น

      หลังจากทานข้าวเสร็จ คุณที่รักก็เดินไปที่ระเบียงพร้อมกับเมียหลวง ปากประกบปาก บดเบียด ดูดเข้าออกอย่างเมามันส์   ทำให้คนที่เป็นเมียน้อยอย่างเราอดที่จะ เก็บความโมโหเอาไว้ไม่ไหว

    "ฉันจะทนต่อไปไม่ไหวแล้วนะ"  เห็นตำตาแบบนี้เราจะทนต่อไปได้อย่างไร เราควรจะทำกับชีวิตยังไงดี แต่ได้คิดอยู่ในใจ  ก้มหน้าเก็บจานชามไปล้าง

        แค่นั้นยังไม่พอ คุณที่รักยังไม่หยุดแค่นั้น  เดินเข้าไปในห้องส่วนตัวพร้อมกับเมียคนที่สอง  มันเหมือนเครื่อง  ออโตเมติค ที่เปิดปุ๊ป ติดปั้บ ยังไงยังงั้น หน้าต่อหน้าชนกัน พร้อมกับกด และกระแทก เสียงดังจนทำให้รู้สึกอึดอัด จนบอกไม่ถูก อยากจะเข้าไปในห้องและ กระชากทั้งสองให้ห่างจากกัน แต่ฉันก็คงทำได้แค่เพียง นั่งดูหนังละคร อย่างเงียบๆ และเดียวดาย
   

        ตอนนี้ก็ได้เวลาเที่ยงคืนแล้ว  คุณที่รักอันเป็นที่รัก ก็ยังไม่คิดจะนอนกับฉัน  หันไปหา เมียน้อยคนที่สามอย่างไม่ลังเล รูปร่าง ของเธอมันคงชั่งถนัดมือ กระชับรับกับมือ นิ้วโป้งของสามีได้คลึงไปที่สองปุ่ม อย่างเมามันส์ และไม่คิดจะหยุด การสัมผัส แบบนั้นแหละที่ฉันต้องการที่สุด

        แต่ไม่เคยได้เลย ฉันต้องหลบไปในห้องนอน  รอเวลาที่จะถึงคิวของฉันบ้าง มันเป็นอย่างนี้ทุกวัน และฉันก็ไม่เคยได้ เหมือนอย่างที่ เมียสาม ของสามีฉันได้รับ


        วันพรุ่งนี้ ฉันจะพูดกับสิ่งที่ฉันต้องการมาตลอด ที่รัก เมื่อไหร่คุณจะจูบฉันอย่างดูดดื่ม เหมือนที่คุณดูดบุหรี่บ้างค่ะ และฉันอยากให้คุณจ้องหน้าฉันใกล้ๆ  เหมือนอย่างที่คุณนั่งอยู่หน้าจอคอมทุกวัน และฉันต้องการสัมผัสและไออุ่น จากคุณ อย่างที่คุณให้กับรีโมท เกมเพลย์ทู บ้างล่ะค่ะ


         ความรู้สึกของเมียน้อย คนที่ 4 อย่างฉัน คงได้พูดกับสามีสักวัน

        "คงได้แต่คิด ชาชินซะล่ะ"


       
พระอาทิตย์อัสดง 


*อัสดงกำลังฝึกเขียนเรื่องสั้น เลยเอามาให้เพื่อนๆอ่าน ช่วยติชมด้วยแล้วกันนะค่ะ ขอบคุณมากค่ะ* 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

ฮัลโหล เสียงนุ่มๆ  ดังมาตามสายกระทบเข้าโสตประสาทซีกขวา

"อ้าวววว !! ตาพี่โจ๋ที่รักเองหรือค่ะ "  มีอารัยหรือป่าว โทรมามีไรให้ช่วยเหลือ

"ไม่มีอะไร เค้าหิวข้าว"

แล้วทำไมไม่ไปกินล่ะ โทรมาจะอิ่มไหม

อืมม กำลังขับรถไปกินอ่ะ ว่าจะกินบะหมี่หมูแดงสักหน่อย วันนี้อยาก

อ้าววว

" ทำบาปแล้วไหมล่ะตาพี่โจ๋ แล้วจะมาบอกทำไม คนยิ่งอยากอยู่ หากินก็ยาก"

"ไม่เป็นไร เดี๋ยวสั่งให้แล้ววางไว้ข้างๆให้"

กำ จะจุดธูปบอกหรอคนอยู่ทางนี้จะกินถึงป่าวหว่า แต่ก็ยังดีได้ยินเสียงโซ๊ยเตี๋ยวก็ยังดี

ตาโจ๋กินบะหมี่หาได้เกรงใจไม่ แถม ตบด้วยเบียร์ หนึ่งขวด กินเสร็จแทนที่จะกลับบ้าน ไม่ ยังตาโจ๋ยังไม่หยุดด้วยการไปเที่ยวต่อและกินเหล้าแค่นั้นไม่หน่ำใจ ตาพี่โจ๋ ขับรถเปลี่ยนร้านไปเรื่อยๆ

เนื่องจากกลับบ้านไม่ได้ ตำรวจตั้งด่าน หุหุหุหุหุหุ กำ และ ก็ กำ ของตาโจ๋

ตาโจ๋วนรถกลับหน้ามุ่งตรงไปแหล่งบรรเทิงต่อ นี่เป็นร้านที่ 4 ที่ตาโจ๋จะเข้าไปดื่มเหล้าแต่ขอแวะเข้าปั๊ม

สักพักก็พูดก็ได้ยินเสียงตามสายว่า

"เวร.. ปั๊มกูหาย อ้าวววว เราได้ยินเช่นนั้นก็ตอบกลับไปว่าใครเอาปั๊ม ตาโจ๋ไปซ่อนหรอ

ตาโจ๋ยังบ่นพึมพัม "ปั๊มกูหายไปไหนว่ะ"

ตาพี่โจ๋ เมาก็ไปนอนอย่างอแงไม่ดีนะ คุยไปมาเหลือบมองนาฬิกา กำ ของน้องดง  นี่ก็ตี 4 อย่างไม่น่าเชื่อ คนเมาจะเป็นได้ขนาดนี้
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก

เงินในโทรศัพท์ท่าจะหมดตัดไปแบบไม่รู้ชะตากรรมของตาพี่โจ๋ของน้องดงว่าจะเป็นตายร้ายดีอย่างไรบ้างตอนนี้



พระอาทิตย์อัสดง เขียน สิบแปดนาฬิกา วันที่ เท่าไรหว่าจำไม่ได้กำลังเมาเหมือนกัน

[Music]

     

เรื่องแรก "หมูปิ้ง"...มีจินตนาการในการเขียนดีค่ะ....
เพราะเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในสังคมใกล้ตัวของเราจร้า....แต่ระวังคำที่พิมพ์ผิดด้วยค่ะ
มีสองคำ..ที่พิมพ์ผิด...จ้างก็ไม่บอกจร้า..ให้หาเอง

เรื่อง...."ภรรยาน้อยคนที่ ๔"......สนุกดีจร้าาา
แต่นึกภาพตามที่เขียนไม่ออก...เพราะเป็นเรื่องเกินความเป็นจริงนะ
ที่จะอยู่รวมกัน...ฟาดฟันกันต่อหน้า-ต่อตา
กล้าเขียนดี....มีคำว่า...เมามันส์.ซ้ำ....แต่ไม่เชื่อว่า..จะเมามันส์สักเท่าไร?

เรื่อง......."ปั๊มกูหาย"....ไม่วิจารณ์ดีกว่า...คนวิจารณ์ก็เมาเหมือนกัลลลล

อยากให้คุณอาทิตย์อัสดง...ลองไปเขียนลงที่ Thai Writter.com
ที่นั่น..วิจารณ์ตรงไปตรงมาดีนะจะบอกให้
ทำให้เราแข็งแรงขึ้น...ระมัดระวังขึ้น..มิวสิคโดนมาแล้ววววว

"ขอโทษ"ที่เข้ามาวิจารณ์นะจ๊ะ....เขียนอีกนะ..จะรออ่านนะคร๊าบบบบบ
 

[amika29]

บอกแล้วให้มาบ้านเค้า จาปิ้งให้กินอ่ะ 555+++
น่าฉงฉานเนาะ อยากกินมาเป็นเดือนแล้วไม่ใช่เหรอ

คราวที่แล้วกำลังอ่านเรื่องเฮียโจ๋ เฟสพังเฉยเลย
มาอ่านจบที่นี่แหละ สรุปเฮียโจ๋กลับมาได้หรือเปล่าอ่ะ

ลงอีกนะ รออ่านอยู่จร้าาาาาา