ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กังวาน]

นัยน์ตาเธอเหม่อมองฟ้องว่าเหงา
ฉันพอเข้าใจดีมีเหตุผล
อยากจะเอ่ยเผยใจไยต้องทน
เรื่องความจนความลำบากยากทำใจ

หลายปีผ่านนานแล้วแก้วตาพี่
ยังไม่มีสิ่งหวังดังฝันใฝ่
บ้านรถยนต์ที่ดินทรัพย์สินใด
สัญญาไว้ผิดคำไม่ทำตาม

เอ่ยออกมาคำนั้นฉันยอมรับ
จะยอมกลับหลังหันกันใครหยาม
จงเริ่มต้นคนใหม่ที่ได้ความ
ปล่อยฉันตามลำพังอย่ารั้งรอ

"ลาก่อนพี่"คำนั้นฉันฟังอยู่
ถึงจะดูเศร้าหมองต้องร้องขอ
สมองพี่มีน้อยนิดคิดแค่พอ
เชิญไปต่อฉันหมดสิทธิ์ติดตามเธอ

[สะเลเต]

ฉันเคยถามหัวใจ... ตั้งหลายหน
ไยต้องทน..... เจ็บช้ำน้ำตาเอ่อ
รอคำ"รัก" คำนี้ที่เลิศเลอ
เมื่อไหร่เผลอ....ใจรักฉันสักครั้ง

อยู่ใกล้ฉันหวั่นไหว...บ้างไหมเอ่ย?
ดูเธอเฉย...เย็นชาไม่กล้าหวัง
อยากจะถามความนัย...ให้ยับยั้ง
ใจฉันยัง...ทนทานหรือด้านชา

เพราะไร้สิทธิ์หัวใจ...ไปเรียกร้อง
มิต้องการ...เงินทองของล้ำค่า
เพียงคำเดียวรอเอ่ย...เผยออกมา
แต่ทว่า....สิ้นหวังฟังคำนั้น

กำแพงใจเธอนั้น.....กั้นแข็งแกร่ง
ฉันหมดแรง....ปืนป่ายหมายโน้มฝัน
รักฝ่ายเดียวจึงเก้อ...เจอทางตัน
"ขอลาก่อน".....แล้วกันฉันถอนตัว

---สะเลเต---