ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[a moth]

สงคราม..ความประพฤติ



ผ้าอ้อมหลานนานแล้ว ไม่เก็บซัก
หลังแตกหักโกรธเคืองเกิดเรื่องใหญ่
แม่, ผู้ซึ่งราวกับคนรับใช้-
ของลูกเขย, ลูกสะใภ้ ไม่ได้ความ

ตามประสาชาวบ้าน งานหุง, ต้ม
ชุดหมักหมมรอซักจนหลากหลาม
ทุกมุมบ้านงานเรือนเหมือนเดินตาม
ไปพร้อมกับโมงยาม - ความอ่อนล้า

แต่หนหลัง, งานไร่ไม่ผ่อน - พัก
คืองานหลักหญิงงานบันดาลค่า
พลิกแผ่นดินร้อน-หนาวเป็นข้าวปลา
เป็นชีวาเป็นบ้านมานานนัก

ฉัน – ลูกสาวหญิงชาวบ้าน
เป็นอีกหนึ่งตำนานของงานหนัก
ต่างก็แต่สายงาน, วันหยุดพัก-
แรมเดือนจักหยุดยาวกับเขาที
ไม่ได้เคยรู้เห็นความเป็นอยู่
จนหนึ่งตรู่, เสียงลั่นกระชั้นถี่-
ได้ลุกโหมแผดดัง – นิ้วสั่ง,ชี้
ไขว่ห้างบนเก้าอี้ – พี่สะใภ้!?!
มือไม่พายเท้าราน้ำหาเรื่อง
คงเนือง-เนืองเรื่อยมา, น่าจะใช่
ขณะแกงเดือดปุดแม่รุดไป
หยิบผักใส่ร้อนรนจนเงอะงะ

จากนั้นเกิดอะไร - ก็ไม่รู้
ฉัน - ประตูเปิดผาง! ดังเอะอะ
จำได้ว่า ลอยไป ใช่!กระทะ
ตามด้วยภาชนะ, ตะหลิว, จาน
- ก็เพราะว่า –
ใต้หลังคาเช้านั้นมันงุ่นง่าน
แรงอาฆาตแค้นอัดเกินทัดทาน
ศึกในบ้านก่อฉาก ลากประชิด!
ผ้าอ้อมหลานนานแล้วแม่ ไม่(กล้า)ซัก
ตามกฎนักบัญชาประกาศิต
แต่สงครามยืดเยื้อเหนือคาดคิด
เมื่อบัญชีถูกปิด เพราะพี่สะใภ้!?!  

[--ณัชชา--]

คือเบื้องหลังหนังชีวิตที่ติดลบ
เราได้พบถ้วนทั่วครอบครัวใหญ่
และได้รู้ได้เห็นความเป็นไป
ลูกสะใภ้ แม่ผัวหลายครัวเรือน

แม่ต้องทนอึดอัดถึงบัดนี้
พร้อมประนีประนอมยอมให้เฉือน
ความรักลูกรักหลานมันคอยเตือน
แม่จึงเหมือนข้าทาสอนาถใจ

ถ้ามนุษย์มีจิตคิดสำนึก
ในส่วนลึกของอารมณ์อาจข่มได้
เก็บตำนานน้ำเน่าไปเผาไฟ
สร้างรักไว้ล้อมรอบทุกครอบครัว

--natcha--

[yaguza]

เป็นสงคราม น้ำลาย ศึกสายเลือด
ต่างเฉือดเชือด  วาจา น่าปวดหัว
ทั้งลูกชาย ลูกสะไภ้ ไม่เกลงกลัว
อีกทั้งผัว ทั้งเมีย ไม่เคลียร์กัน

แม่ผู้ซึ่ง เป็นใหญ่ อยู่ในบ้าน
ต้องกวาดลาน ถูเรือน เหมือนขยัน
ที่ทนทำ จำใจ ไปวันวัน
เห็นแล้วมัน น่าชัง เหมือนหนังไทย

.....ยากูซา.....

[ค.คนธรรพ์]

  นานแล้วแม่เก็บผ้า    อ้อมซัก ให้นา
ซักชำระเบาหนัก       ละอ่อนจ้อย
ขาวบางอาบอุ่นรัก     หอมแดด
ค่อยคลี่ผ้าผืนน้อย     ห่มอ้อมลูกยา


  ต่อมาผ้าอ้อมซัก    แม่คน จะทำฤๅ
นังแพศยาสุดทน     ยี่ยี้
ทิชชูอึเปื้อนปน       เยี่ยวเด็ก ฉึ่งเลย
คีบใส่กะละมังสั่งขยี้  แม่เถ้าทำงาน


  นงพาลชอบนั่งชี้       สั่งการ
หล่อนใช่คนเกียจคร้าน  สักน้อย
แม่เฒ่าเหนื่อยงานบ้าน  จักอยู่ ได้ฤๅ
นางปากจัดเต็มร้อย      ด่าหว้าบุพการี


  ดีใจผ้าอ้อมหมด       โลกมนุษย์ แล้วนา
หน้าที่แม่สิ้นสุด         จบแล้ว
ลูกแพศยานุ่งชุด        แพ็มเพ่อ นะพ่อ
หญิงถ่อยพาลูกแก้ว     เลือกซื้อควักสตางค์


  ปางใดใครเก็บผ้า      อ้อมซัก โง่แล
ทารกสมัครใจ            ล่อนจ้อน
พ่อบ้านแม่เรือนชัก      ขี้เกียจ เบื่อเฮย
พ่อแม่ลูกรีบร้อน         จกข้าวฉีกซอง

[รพีกาญจน์]

ก็วางกรอบ ครอบครัว ชั่วลูกหลาน
มีพ่อบ้าน ช้างเน่า เท้าหน้าใหญ่
มีแม่บ้าน งานถู อยู่ครัวไฟ
เขย.สะใภ้ ผูกขาด ทาสใต้เรือน

เป็นลูกน้อง ต้องทำ ตามคำสั่ง
สิทธิ์แค่ฟัง จริงเท็จ ห้ามเอ็ดเอื้อน
ผิด.ฟาดฟัน ทันที ไม่มีเตือน
ทุกคนเหมือน สิ่งชั่ว กว่าวัวควาย

รับทุกครา อาจม ยามซมเหล้า
พอมึนเมา ดุด่า ว่าเสียหาย
ชอบทวงบุญ-คุณคน พ่นระบาย
อ้างเป็นนาย เจ้าใหญ่ มิใช่คน

ลุย่างวัย ใกล้ฟอน ค่อนกว่าครึ่ง
จวนจะถึง ยุคกลี โลกปี้ป่น
ยังมิยอม พร้อมรับ ปรับจิต.ตน
ตายอีกหน ยมคร่า อย่าเกิดเลย
 
รพีกาญจน์ 59