ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[robozo]

เมื่อยามรักมักชื่นรื่นสมหวัง
ในภวังรังรักแสนสดใส
แม้หนทางขวางรักชักยาวไกล
ยังสู้ไหวใจสองปรองดองกัน

แต่กับผมขมเศร้าเคล้ายามรัก
เพราะเหนื่อยนักนึกรักยักไม่หัน
แอบรักเขาเราเศร้าเจ้าจาบัน
ฉันรู้ทันความจริงสิ่งที่เจอ

ถึงยังทุกข์คลุกเคล้าเราไม่สน
ต้องอับจนหนทางบ้างก็เผลอ
เราไม่สนคนเขาไม่เอาเธอ
ยังละเมอเพ้อไปใจเลื่อนลอย

หากแต่ด้วยเวลาพาความทุกข์
พบความสุขปลุกฉันให้ใช้สอย
จึงได้พบสบจริงสิ่งรอคอย
ต้องทยอยถอยรักจากเธอมา

มาวันนี้ไม่มีที่จะรัก
ขอหยุดพักซักที่ที่ตามหา
พบความสุขอยู่คู่ตัวทั่วเวลา
เหมือนเป็นยาพาใจให้มั่นคง

[panthong.kh]

การรักใคร ให้ใจ เขาไปหมด
ผลปรากฎ เราซด แต่น้ำแห้ว
มอบทั้งรัก ทั้งใจ ให้เขาแล้ว
ไร้วี่แวว ตอบกลับ รับรักกัน

ไม่มีเหลือ เผื่อใจ ให้ใครอีก
จึงต้องหลบ เลี่ยงหลีก ปลีกตัวฉัน
หลบมาเลีย แผลใจ ทุกคืนวัน
นอนหวาดหวั่น เข้าขั้น หวั่นฤทัย

ถอยออกมา ตั้งหลัก พักอีกครั้ง
ใจจดจ่อ รอความหวัง ในครั้งใหม่
ช่วยลูกด้วย ช่วยให้ หายป่วยใจ
จะขอทดลองใหม่ ดูอีกที

พันทอง

[สะเลเต]

ด้วยรักนี้...ที่ให้ไม่เคยหมด
ยากจะลดหล่นหายกลายเป็นศูนย์
รักงดงามความหวังยังเพิ่มพูน
ทวีคูณคุณค่า...เพราะว่ารัก

ขอเพียงเธอ...ศรัทราอย่าหวั่นไหว
ระยะทางถึงไกลใช่อุปสรรค
เราสองคนทนได้ไม่นานนัก
ช่วงเว้นวรรคเวลา.....อย่าผันแปร

กว่าจะหาจนเจอ...เธอกับฉัน
ความผูกพันหลายปีที่แน่วแน่
เส้นทางใจไกลห่างต่างก็แคร์
ด้วยรักแท้....จึงหวังตั้งตารอ

---สะเลเต---

[yaguza]

หากรักจริง ละก็ จงรอพี่
สักสิบปี ได้ไหม จะไปขอ
แค่แป๊บเดียว กานดา อย่าหน้างอ
หากเงินพอ เมื่อไร ไปทันที

เมื่อวานขาย ไข่เป็ด ได้เจ็ดสิบ
สู้เก็บหอม รอมริบ ได้พันสี่
วันนี้ลอง ขายหมู ดูสักที
มาจจะมี กำไร ไว้ทำทุน


........ยากูซ่า.......

[สะเลเต]

อดทนรอพี่ยาจนหน้าเหี่ยว
รักคำเดียวแข็งแกร่งเสริมแรงหนุน
ครบสิบปีไม่เห็น...แหลกเป็นจุล
บอกเตี่ยยิงให้พรุนกระสุนมี

แอบดูพี่ขายไข่ในตอนเช้า
อยู่ข้างเสาส่งใจไปยังพี่
ท่องนะโมเร็วไว...ให้ขายดี
ครบสิบปี...สะกิดด่วนชวนวิวาห์

---สะเลเต---

[มังตรา]

<a href="http://www.youtube.com/v/Dj4tRiWXB5g&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/Dj4tRiWXB5g&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

อาจบางที  ในเมือง  กว้างใหญ่                               
ที่ห่างไกล  มองไป  ให้สับสน
มองละลาน   คราคร่ำ  จำนวนชน                             
แต่กับคน  ที่รัก   ไม่ยักมี

หมอกและควัน  ช่วยกัน  พรางตา                             
แต่เวลา  วางใจ  ไม่อาจหนี
รุกและเร้า  เร่งเรา  ทุกนาที                                     
ให้หันรี  หันข้าง  อย่างเดียวดาย

มีขอบรั้ว  ขอบกำแพง  สร้างมา                               
แต่ชีวิต  ลิขิตฟ้า   หาสร้างง่าย       
สิ่งปลูกก่อ  ต่อเร็ว  เกินบรรยาย                               
สิ่งน่าอาย  ใจท้อ  ไม่ต่อเติม

ตึกระฟ้า  คอยบัง   เราอยู่                                       
ขอเพียงใจ  กล้าสู้  รู้เหตุเสริม
หัวใจแน่  จริงแท้  แววตาเดิม                                 
แม้ตึกเพิ่ม  ไม่อาจขัง  พลังใจ