ยามดื่นดึกนอนหนาวราวเป็นไข้
นึกขัดใจฮึดฮัดอึดอัดยิ่ง
นอนกระสับกระส่ายดูคล้ายลิง
มันช่างวิงเวียนนักชักรำคาญ
หายใจก็ไม่ออกต้องกรอกหัว
มือเตะตัวร้อนฉ่าน่าสงสาร
พอรุ่งเช้าเวรกรรมต้องทำงาน
คิดแล้วพาลจะเป็นลมนอนดมยา
เมื่อเจ็บไข้ไม่สบายก็ใจแป้ว
คงแย่แล้วลุกไม่ไหวทำไงหว่า
มันปวดหัวปวดขมับต้องหลับตา
อยากจะลาก็ไม่มีที่จะไป
ถูกจำกัดพื้นที่หนีไม่ออก
อยากขอบอกนักหนาว่าไม่ไหว
เมื่อย้อนมองเพื่อนเราให้หนาวใจ
บอกตัวเองสู้ใหม่ตายด้วยกัน
natcha
กำลังใจ เข้มแข็ง แม้แรงถอย
ทนเอาหน่อย ค่อยขยับ เมื่อคับขัน
ถ้าชีวิต ยังอยู่ สู้กัดฟัน
มีสักวัน แน่นอน ต้องผ่อนคลาย
สู้สู้สู้ เถิดหนอ ขอให้สู้
จะคอยดู อยู่ที่นี่ ไม่หนีหาย
ด้วยศรัทธา เธอนี้ มีมากมาย
ทุ่มแรงกาย ช่วยเหลือ เพื่อสังคม
.......ยากุซ๋า.......
