ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[KruOng]

คราได้ยินคำนี้"พี่รักเจ้า"
ใจน้องเล่าก็เฝ้าแต่สงสัย
รักพี่นี้จากปากหรือจากใจ
จริงหรือไม่รักนี้จากพี่ยา
พี่รักใครหรือใครที่ไหนอีก
รักสับหลีกซ่อนเร้นเล่นซ่อนหา
รักหรือลวงให้ระกำช้ำอุรา
รักหรือลาน้องนั้นมิมั่นใจ....

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[กังวาน]

พี่เอ่ยคำล้ำค่าว่ารักเจ้า
ยังงอนเง้าว่าจิตคิดไฉน
ถ้าพี่ไม่รักเจ้าเฝ้ารักใคร
กลัวทำไมความรักหนักอุรา

ความรักพี่นี้หวานปานน้ำผึ้ง
และซาบซึ้งซ่านสุขเสน่หา
ยามเมื่อตาได้พบและสบตา
คือสัญญารักน้องพี่นี้นิรันด์

[--ณัชชา--]

พูดหวานหวานก็เป็นเช่นใครเขา
รู้จักเย้าหยอกเอินเพลินสร้างสรร
แต่คำที่วอนเว้าเรารู้ทัน
หน่อยก็เหก็หันแล้วผันลา

กลับไปฝึกอ้อนหามาซะใหม่
ท่าน Kran kri คนดีดูทีท่า
ทุกทุกคำที่ท่านรำพันมา
มันเชยกว่ายุคหินไม่กินใจ

natcha

 

[พิมพ์วาส]

เรียนรักแท้แค่รอก็มิได้
แลมองไปใจเห็นคร่ำครวญหา
ล้านถ้อยคำกล่าวล้นพรรณนา
เปรียบวาจาพี่นี้ใคร่จริงใจ

น้องยาเล่าใคร่ครวญแลคอยแล้ว
จากพี่แก้วรอแห้วอยู่หนไหน
แลไปแล้วน้องยามิมีใคร
มีเพียงไว้ถ้อยวาจาพี่ผูกพัน

คำว่ารักสักหมื่นแสนที่ล้นกล่าว
ก็มิเท่าถ้อยหวาน,พี่กล่าวสรรค์
แค่เพียงเอ่ยน้องหัวใจละลายพลัน
มิหุนหันพลันแล่นจากพี่ยา

ด้วยน้องรอพี่แล้วใยไม่กลับ
ให้หายลับจากทรวงอกผวา
ให้รอแล้วรอเล่าเศร้าอุรา
อนิจจาพี่ทิ้งน้องแลจากไป

ช่างหวงหาจนน้องสุดจะเอ่ย
ถอยเฉลยเพียงรักน้ำตาไหล
พี่นี้เล่าทิ้งน้องไปหาใคร
น้องอยากใคร่ถามดูให้รู้ทัน

แลดูน้ำตาน้องคนนี้บ้าง
อย่าเหินห่างให้น้องต้องอาสัญ
น้องคนนี้ได้แต่พึงรำพัน
เพียงชีวันจะมอดไหม้ทั้งดวงแด

[บ้านริมโขง]

อยากจะรู้ รักนั้นเป็นฉันใด
ต้องถามใจตนแล้วดวงแก้วจ๋า
คือความจริงเกินกว่าอื่นฟื้นวาจา
ร้อยพรรณนาชี้ชัดวัดจากตน

มีความหมายคล้ายกันนั้นทั้งโลก
แต่..จะโศกหรือสุขปลุกหรือป่น
อยู่ที่ใจใฝ่รักปักกมล
อยู่ที่ทั้งสองคน..บนเส้นทาง

อยู่ที่กรรมเคยก่อรอกุศล
อยู่ที่ใครหนึ่งคนสู้หม่นหมาง
อยู่ที่ความจริงใจในรักวาง
อยู่ที่หนึ่งอนงค์นางสร้างสัมพันธ์

อยากให้รักเป็นอย่างไร..ที่ใจเจ้า
อย่ารบเร้าถามสู่ดูขบขัน
รักของใครต่างแปลกแยกจากกัน
รักของฉันนั้นเช่น..เห็นต่างคุณ

"บ้านริมโขง"

[...สียะตรา..]

......รัก...เปรียบคืออัคคี

...อุ่นฤดีก็ยามหนาว

...กลับ..ขม...ระบมคราว

...อัคคีไหม้หทัยตน

......ใจ...เราก็เท่านี้

...แรงอัคคี..ฤา..จะทน

...แผดเผาระทมกมล

...เป็นรอยย้ำ...ซ้ำรอยเดิม

[กังวาน]

พูดหวานหวานก็เป็นเช่นใครเขา
รู้จักเย้าหยอกเอินเพลินสร้างสรร
แต่คำที่วอนเว้าเรารู้ทัน
หน่อยก็เหก็หันแล้วผันลา

กลับไปฝึกอ้อนหามาซะใหม่
ท่าน Kran kri คนดีดูทีท่า
ทุกทุกคำที่ท่านรำพันมา
มันเชยกว่ายุคหินไม่กินใจ

natcha

 

ดอกไม้มีสีสันตั้งพันอย่าง
แต่ละนางหอมหวลชวนหลงใหล
บางคนชอบกลอนหวานบานฤทัย
บางคนใจรักกลอนซ่อนคารม

กับสาวน้อยร้อยชั่งยังเดียงสา
พี่ต้องหากลอนหวานผสานสม
ส่วนณัชชากล้านักรักระทม
พี่แสนตรมหากลอนไหนก็ไม่มี