ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ภู กวินท์]

ผมและคุณ : บนความเหงา
.....
ไม่ว่าคุณจะอยู่คนละฟากฟ้า
ห่างกันสุดสายตา มืดสนิท
ปลอบคืนวันว้าเหว่ เร่ชีวิต
มาจุมพิตความเหงา นั่งเท้าคาง
…..
เวลาที่หยุดหมุนอบอุ่นนัก
หลงยิ้มทักความฝัน กันอยู่บ้าง
เก็บคุณไว้ที่เก่า อย่างเบาบาง
ณ ความเหงาอ้างว้างระหว่างเรา
…..
จะอยู่กันอย่างไรในโลกร้าง
เมฆแปรเปลี่ยนรูปร่าง ไม่เหมือนเก่า
ฟ้ากลับมีสีเขียว ทะเลเทา
กับรูปเงาว่างเปล่า ผ่านเข้ามา
…..
วันนี้เรานั่งอยู่ตรงข้ามกัน
เก็บแสง แห่งพระจันทร์ ไว้ตรงหน้า
แม้ไม่อาจคืนกลับ เมื่อหลับตา
ร่วมนับดาวทั้งฟ้า ไปนิรันดร์
…..
คุณจะไม่เป็นคนอื่น ตลอดไป
ผมยังเก็บคุณไว้ไม่เปลี่ยนผัน
จากความเหงาราบเรียบดูเงียบงัน
เราจะคิดถึงกัน จนวันนี้!
…..

 
ภาพจาก baanmaha.com

[Prapacarn ❀]

ณ ปลายฟ้า เมฆหมอก ยังหยอกเย้า
เห็นเพียงเงา ของใคร ใจเต้นถี่
ร้างเลยลับ จางลา พันราตรี
ห้วงฤดี หงอยเหงา ยังเฝ้าภักดิ์

ใจมอบคุณ อุ่นเอื้อ เจือรักหวาน
หนาวสะท้าน หวั่นไหว ไม่หายหัก
ยังเฝ้ารอ ลมหนาว คราวแอบรัก
ผ่านมาทัก ถามกัน วันห่างไกล

ริมขอบฟ้า มาลัยดาว ยังพราวฝัน
ทุกคืนวัน ร่ายรำ ระบำไหว
ฝากบรรเลง เพลงห่วง จากห้วงใจ
เฝ้ารอใคร จากปลายฟ้า มาจุมพิต

ในอ้อมกอด เบาบาง ข้างสายหมอก
ลมหนาวพัด ผ่านระลอก คล้ายสะกิด
ว่าขอบฟ้า คนละฝั่ง ใจยังชิด
แนบสนิท ถึงกัน ทุกวันเนา.....

แซมค่ะ

[Thammada]

" คืนดาว "

ผ่านโขดหินดินทรายสายน้ำเชี่ยว
ความคดเคี้ยวเดียวดายปลายฟ้าหนาว
ห่มค่ำคืนฝืนฝ่ามานับดาว
วนว่างเปล่าหนาวเย็นอยู่เช่นเดิม

มองฟ้าไกลใฝ่ดาวดวงพราวพริ้ง
ขมความจริงจมใจให้เจ็บเพิ่ม
เพียงภาพฝันคั่นไว้ไม่ต่อเติม
ความเคลิบเคลิ้มเสริมส่วนชวนสายตา

คืนดาวประดับเด่นอยู่เช่นนั้น
ฝากฟ้ากั้นวันคืน  มิฝืนฝ่า
จำนนหมายคล้ายโศกโชคชะตา
หรือควรค่าคว้าดาว  ได้ร้าวราน

ใจจึงเก็บกลืนกินถวิลหวัง
ซบภวังค์นั่งเหงาในเงาผ่าน
เก็บเธอไว้ในห้วงแห่งวันวาน
สู่ผสานใจร้าว    หนาวลำพัง

ผู้เดียวดายพ่ายแพ้ขอแค่นี้
รักเธอที่คำนึงไม่ถึงฝั่ง
กอดไว้ในหุบเหวแห่งภวังค์
เป็นความหลังครั้งเก่ากับเงาจันทร์.


 

[ภู กวินท์]

วันนี้ที่ไม่เหมือนเดิม
…..
ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะอยู่เพื่อใคร
คำถามไร้สาระ ใช่หรือเปล่า
กับความสุขปลุกปลอบนั่งตอบเงา
เดียวดายในความเศร้า เท่านั้นเอง
…..
ดอกไม้บอกฤดู อยู่หน้าบ้าน
ผลิสะพรั่งฝั่งกาลขึ้นบานเบ่ง
เราต่างโลกต่างหวังต่างวังเวง
ต่างบทเพลงชีวิต ลิขิตใด
…..
เพราะความเหงาซ่อนลึกรู้สึกแปลก
กับทางแยกแตกต่างระหว่างใกล้
ความงมงายทายทัก เมื่อรักใคร
อาจเป็นความเข้าใจ โลกใบเดียว
…..
หาก ณ วันนี้ที่ไม่เหมือนเดิม
ผมกับต้องเริ่มหนทางเปลี่ยว
สายตาคุณแน่นิ่งแท้จริงเชียว
เดินไปอย่างเด็ดเดี่ยว ไม่เหลียวมอง!
…..

 

ภาพจาก esanclick.com

[a moth]

ฉันคนเดียว : บนความเหงา



บางวันลมส่งข่าวความเศร้าสร้อย
ปีกแมลงปอท้อถอยลอยหม่นหมอง
ผีเสื้อฮัมเพลงเศร้าเข้าทำนอง
เคียงละอองเรณู.รอ.รุจี
หรือคือการเริ่มต้นหนที่ร้อย
ผ่านรอคอยนานมาฟ้าเปลี่ยนสี
ณ ตรงที่หมอกบางกำลังดี
จะไม่มีเรื่องเล่าของเช้าใด
หยุดรอยยิ้มทักทายบนใบหน้า
ทำเหมือนว่าควรไม่เอาใจใส่
ฉันและคุณคงห่างเหินกันเกินไป
หรือเพราะไม่เข้าใจในความรัก!

ผ่านพันฝนพันเศร้าเจ้าน้ำตา
ความทรงจำชราล้าและหนัก
ถึงฝากปีกนกฝันรำพันทัก
ก็คงจักพ่ายแพ้แก่พายุ.

ไฟล์แนบถูกแก้ไขโดยผู้ดูแลระบบ

[ภู กวินท์]

แทนความรู้สึกดีที่มีต่อกัน
…..
แทนความรู้สึกดีที่มีต่อกัน
ขณะซ่อนความฝัน ใต้ผ้าห่ม
กล่าวทักทายอาวรณ์ นอนระทม
สัมผัสลมร้อน-หนาวจากดาวเดือน
…..
ส่งดอกไม้ ความหวังเดินนำทาง
ขับไล่ความอ้างว้างกลางเมืองเถื่อน
ให้ความฝันนั้นจริง อย่าลบเลือน
คอยย้ำเตือนเพื่อนเก่า เจ้าน้ำตา
…..
จะส่งคุณเข้านอนตื่นตอนเช้า
คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า อาจเข้าท่า
ไม่ต้องการคำตอบ เพื่อปลอบมา
เพียงรู้ว่าคุณสุข ก็สุขใจ
…..
ความสัมพันธ์บอบบางอย่างหดหู่
ที่ต่างคนต่างอยู่ รู้เงื่อนไข
ผ่านเวลามาทัก เมื่อรักใคร
ในวันที่เปลี่ยนไป อยากได้ยิน
…..
ยังส่งเสียงถามกันจนวันนี้
ทำหน้าที่ ที่พบไม่จบสิ้น
จึงเห็นได้ในตา เป็นอาจิณ
ความรักยังโบยบิน อยู่คู่กัน!
…..

 

ภาพจาก bloggang.com