ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ธันวาคม]

                                   

                                                ใจเบาบางจางเจือระเรื่อรัก
                                                โอนอ่อนนักผลักไหวไปตามสาย
                                                เพียงโชยลมพรมพลิ้วปลิวกระจาย
                                                หลอมละลายคล้ายน้ำแข็งต้องแสงโลม

                                                ใจอุ่นอ่อนผ่อนปรามไปตามเธอ
                                                จนพลั้งเผลอเหม่อใจไฟรักโหม
                                                ใจบอบบางหมางมัวกลัวทรุดโทรม
                                                โปรดประโลมโถมรักฟูมฟักไป

                                                ใจอ่อนแอแพ้ระทมความขมขื่น
                                                ไม่อาจฝืนกลืนเจ็บทนเก็บไหว
                                                รักโลมเล้าพะเน้าพะนอพึงพอใจ
                                                อย่าร้างไปไกลห่างใจปางตาย

                                                อยากแต่งเติมเสริมใจให้กล้าแกร่ง
                                                ให้แข็งแรงแบ่งรับเศร้าบรรเทาหาย
                                                เผื่อรักหลอกชอกช้ำเข้ากล้ำกราย
                                                แต่เสียดายใจพ่ายพรางบางเหลือเกิน

[♥หทัยกาญจน์♥]

ใจเคยเลื่อน เคลื่อนคล้อย ลอยละล่อง
ใจเคยผ่อง แพรวพราว สกาวใส
ใจเคยอุ่น คุกรุ่นรัก ถักละไม
ใจเคยใส เคยสวย รวยชื่นบาน

ใจเคยเย็น เห็นกระจ่าง ทางแห่งฝัน
ใจเคยสุข สัมพันธ์ ครันก้าวผ่าน
ใจเคยเต็ม เปี่ยมล้น รักสราญ
จากมานาน ใจเบาบาง ห่างกันเกิน

หทัยกาญจน์

<a href="http://www.youtube.com/v/gnRyXARg03U&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/gnRyXARg03U&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[ไม่รู้ใจ]

ใจบางเบาเศร้าหมองนั่งมองหม่น
ฟ้าเบื้องบนหนห่างทางสลัว
เมฆเทาทึมครึ้มเกลื่อนลางเลือนมัว
เหงาโถมทั่วพัวพันให้หวั่นทรวง

ใจรานรอนอ่อนแอเพราะแพ้พ่าย
รักกลับกลายสลายป่นบนรอยหวง
ทุกข์ระทมตรมฝืนสะอื้นลวง
สิ้นแล้วดวงใจบางเมื่อร้างลา

ไม่รู้ใจ

[กาญจนธโร]

หากหัวใจแกร่งกล้าราวว่าเพชร
จะดอมเด็ดดมกลิ่นชินเล่ห์ฉม
แม้นลิ้นใดหมายลวงทรวงระทม
ยังภิรมย์ชมเฉิดเจิดจำรูญ

แต่นี่ใจไม่แข็งแกร่งดังเพชร
ถ้าดอมเด็ดสิ้นท่าคุณค่าสูญ
คงขื่นเศร้าเหงาล้าทนอาดูร
ปฏิกูลมูลกากเศษซากกลาย

แตะเพียงแผ่วแก้วใสไฉนเปราะ
รอยร้าวเลาะรานแลแผ่ขยาย
อาจปริแยกแตกร้างอย่างง่ายดาย
ก็คงคล้ายใจสิ้นถิ่นครรลอง

โอ้!ใจหนอพอช้ำระกำนิด
เพียงสะกิดผิด~ตรงก็ส่งหนอง
แถมน้ำใสในตาก็บ่านอง
ทรุดกายกองครองขื่นสะอื้นตรม